Non De Hac Terra
- 1.Non de Hac Terra06:17
- 2.The Opponent05:57
- 3.Reginam Aeternum Noctis06:01
- 4.Beyond the Stars...05:14
- 5.The Grey Stone Monument05:11
- 6.Onwards the Funeral Pyre06:09
- 7.Unholy Sacrament05:28
- 8.The Inevitable Darkness08:16
The Review
Οι Infinity από την Ολλανδία είναι ένα από εκείνα τα συγκροτήματα που ενώ δημιουργήθηκαν μέσα στη δεκαετία του ’90 και συγκεκριμένα το 1995, ήταν ενεργοί περισσότερο μέσα στη δεκαετία του ’00. Αποτελούνται από δύο μέλη, αφού πρόσφατα έφυγε ο Andras, ο κιθαρίστας της μπάντας, και έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα δύο ντέμο και πέντε ολοκληρωμένους δίσκους. To “Non De Hac Terra” είναι ο πέμπτος ολοκληρωμένος δίσκος τους που κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2012 και περιέχει οχτώ συνθέσεις διάρκειας πενήντα περίπου λεπτών. Το πολύ όμορφο εξώφυλλο, η γραφιστική δουλειά στο booklet και οι φωτογραφίες του συγκροτήματος μου θύμισαν το ύφος τις δεκαετίας του ’90 και υπέθεσα ότι αυτό θα συναντήσω και στη μουσική τους και δεν έκανα λάθος. Η μουσική του δίσκου είναι σαν να γράφτηκε το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90 με μερικές επιρροές από τη Σκανδιναβική σκηνή ενώ η αγάπη τους για τους Absu είναι εμφανής από το πρώτο ως το τελευταίο κομμάτι.
Τα riff ακολουθούν το μοτίβο των Absu, δηλαδή όμορφα, επικά riff εναλλάσσονται με γρήγορα, πολεμικά και thrash riff ενώ υπάρχουν επίσης μερικά ακουστικά, πιο ατμοσφαιρικά περάσματα. Τα κομμάτια διαρκούν περίπου έξι λεπτά το καθένα και σε γενικά η δομή τους είναι πολύ καλή, η ποικιλία στα riff και η εναλλαγές τους μέσα στα κομμάτια κάνουν τις συνθέσεις πολύ ενδιαφέρουσες, με εξαίρεση ένα ή δύο κομμάτια που φαίνεται ότι διαρκούν λίγο περισσότερο απ’ ότι θα έπρεπε με αποτέλεσμα την άσκοπη επανάληψη κάποιον σημείων. Αυτό όμως δεν επηρεάζει την ποιότητα του δίσκου. Οι κιθάρες αποδίδουν τα riff και τα συναισθήματα των συνθέσεων τέλεια. Οι γραμμές του μπάσου δυστυχώς δεν ακούγονται καθαρά όμως γεμίζουν καλά τον ήχο ενώ τα ντραμς είναι πολύ τεχνικά και οι γραμμές τους είναι πολύ ενδιαφέρουσες, μου θύμισαν τα ντραμς των Absu.
Τα φωνητικά είναι τραχιά Black Metal φωνητικά που θυμίζουν μια μίξη του Proscriptor των Absu με τον Abbath των Immortal, είναι εκφραστικά και ταιριάζουν στο ύφος των συνθέσεων. Η παραγωγή είναι καθαρή, λίγο μπασάτη, βγάζει ένα πολύ συμπαγή και δυναμικό ήχο. Η μίξη επίσης είναι πολύ καλή καθώς όλα τα όργανα ακούγονται καθαρά χωρίς να καλύπτει το ένα το άλλο, με εξαίρεση το μπάσο που αν και γεμίζει τον ήχο καλά, δεν ακούγονται καθαρά οι γραμμές του. Οι στίχοι περιέχονται στο cd και είναι γραμμένοι στα Αγγλικά και ασχολούνται με αποκρυφισμό, μαγεία, τη σκοτεινή πλευρά των θεών της Αιγύπτου, των άστρων και γενικά με το αρχαίο κακό.
Δυστυχώς δεν έχω ακούσει καμία από τις προηγούμενες κυκλοφορίες των Infinity και αν κρίνω από το “Non De Hac Terra” θα έπρεπε. Ο δίσκος, χωρίς να έχει κάτι πρωτότυπο, μέσα από τις εμφανείς και έντονες επιρροές του, κυρίως από Absu, σίγουρα έχει προσωπικότητα και μας προσφέρει ένα πολύ όμορφο και ενδιαφέρον ταξίδι πίσω στη δεκαετία του ’90. Σίγουρα αυτοί που νοσταλγούν τον ήχο από τη δεκαετία του ’90 θα αγαπήσουν το δίσκο αυτό. Ο δίσκος με ικανοποίησε και προτείνω σε όλους τους οπαδούς του Black Metal τουλάχιστον να τον ακούσουν. Αγοράστε άφοβα.