Blue Miasma

Όταν είχα ακούσει το “Blue Miasma” το 2006, είχα σχηματίσει μια πολύ καλή άποψη για την τελευταία κυκλοφορία των Krieg πριν διαλύσουν. Έτσι η επανέκδοση του δίσκου με νέα παραγωγή και μίξη το 2013 είναι μια καλή ευκαιρία να ανακαλύψω ξανά τις συνθέσεις σε μια βελτιωμένη (θεωρητικά τουλάχιστον) μορφή του. Το μονομελές συγκρότημα μετά από τη μακρόχρονη πορεία του στο Αμερικάνικο Black Metal από το 1995 και πολλές κυκλοφορίες, αποφάσισε να διαλύσει το 2005 ενώ το 2007 επέστρεψαν και είναι ενεργοί μέχρι και σήμερα. Ο δίσκος αυτός περιέχει δεκατρείς συνθέσεις συνολικής διάρκειας μίας ώρας. Μουσικά, ο δίσκος αυτός είναι διαφορετικός από ο, τι είχαμε ακούσει μέχρι τότε από τη μπάντα. Σίγουρα η παράνοια, η τρέλα όπως και το χαρακτηριστικό ύφος των Krieg υπάρχει στο δίσκο. Το διαφορετικό που θα συναντήσει ο οπαδός τους στο “Blue Miasma” είναι η πιο μελωδική και πιο μελαγχολική πτυχή της προσωπικότητας του συγκροτήματος.

Οι συνθέσεις “παίζουν” με τις δύο πτυχές της προσωπικότητας των Krieg, της παλιάς, τραχιάς, βρώμικης και βάρβαρης που βγάζει παράνοια και βία, όμως και της νέας, πιο μελωδικής, πιο ατμοσφαιρικής προσωπικότητας που βγάζει μελαγχολία ως και κατάθλιψη. Τα riff είναι γρήγορα, σκοτεινά, Σκανδιναβικής σχολής γεμάτα μίσος και ένταση, ενώ τα μεσαίας ταχύτητας και αργά riff είναι αρκετά μελωδικά, ατμοσφαιρικά και τεχνικά και βγάζουν ένα έντονο μελαγχολικό – καταθλιπτικό συναίσθημα. Επίσης υπάρχουν και κάποια ρυθμικά περάσματα που φέρνουν στο μυαλό παλιάς σχολής Thrash. Τα κομμάτια έχουν αρκετό ενδιαφέρον καθώς υπάρχει εναλλαγή στα riff και στην ατμόσφαιρα, υπάρχουν κάποια noise στοιχεία που δίνουν ένα διαφορετικό χαρακτήρα στις συνθέσεις και η δομή των κομματιών, αν εξαιρέσω δύο – τρία επαναλαμβανόμενα σημεία, είναι αρκετά ενδιαφέρουσα.

Τα όργανα είναι άψογα παιγμένα και όσο αφορά στην τεχνική τους και στην απόδοση των συναισθημάτων και της ατμόσφαιρας. Η κιθάρα είναι το όργανο που κυριαρχεί στις συνθέσεις, αποδίδοντας τα διαφορετικά και συχνά αντίθετα συναισθήματα με απόλυτη ακρίβεια και πάθος. Εδώ, σε αντίθεση με την πρώτη έκδοση του δίσκου, το μπάσο ακούγεται, οι γραμμές του είναι απλές και κυρίως συνοδεύουν τις κιθάρες και γεμίζουν τον ήχο. Τα ντραμς έχουν κάπως υποτονικό ήχο που δεν βγάζει το δυναμισμό που θα ταίριαζε στις συνθέσεις, ενώ οι γραμμές τους είναι αρκετά ενδιαφέρουσες με όμορφα γυρίσματα, θυελλώδη ξεσπάσματα, σταθερό και άψογο παίξιμο. Τα φωνητικά είναι αυτά τα τραχιά Black Metal φωνητικά που έχουμε γνωρίσει στους Krieg, πολύ εκφραστικά και παθιασμένα. Η παραγωγή εδώ είναι πιο καθαρή και λίγο μπάσα και βγάζει ένα όμορφο και συμπαγή ήχο που φωτίζει καλύτερα την ατμόσφαιρα του δίσκου και τα συναισθήματα. Η μίξη είναι καλή καθώς όλα τα όργανα ακούγονται και η συνθέσεις διατηρούν αυτόν τον ογκώδη χαρακτήρα τους. Οι στίχοι δεν περιέχονται στο δίσκο και από τους τίτλους των κομματιών μπορώ να καταλάβω ότι και αυτοί αναφέρονται στα δύο συναισθήματα που υπάρχουν στο δίσκο, από τη μία το μίσος και από την άλλη η κατάθλιψη.

Το “Blue Miasma” είναι ένας αρκετά καλός δίσκος που μας παρουσιάζει και την πιο μελωδική πλευρά των Krieg, περιέχει όμορφες συνθέσεις που προσφέρουν έντονα συναισθήματα στον ακροατή. Η καινούρια έκδοση του δίσκου έχει πράγματι βελτιωμένο ήχο καθώς η παραγωγή και η μίξη έχουν δώσει ένα πιο καθαρό ήχο που φωτίζει περισσότερο την ατμόσφαιρα των κομματιών και κάνει τα συναισθήματα πιο έντονα. Όσοι δεν έχετε ακούσει το δίσκο, αξίζει να τον αγοράσετε, αλλά και εσείς που έχετε την πρώτη έκδοση θα ανακαλύψετε στοιχεία και συναισθήματα που ίσως υποβαθμίζονταν και χάνονταν. Αγοράστε τον.