Panzerfaust (Καναδάς) 25/09/2013

Kaizer: Παρακαλώ, φίλε μου. Οι Panzerfaust ξεκίνησαν σαν project με τον Lord Baphomet και εμένα το 2005. Και οι δυο μας αρκετά νέοι εκείνη την εποχή, και κανένας μας δεν είχε υπόψη του κανένα που να μοιράζεται ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον με το είδος της μουσικής στην οποία ανήκαμε. Ήταν αρκετά απλό, συζητήσαμε να ξεκινήσουμε το δικό μας project και έτσι οι Panzerfaust ιδρύθηκαν. Παραδόξως, γνώρισα και τον Lord Baphomet και τον Morbid την ίδια μέρα – παρ’ όλο που ο Morbid δεν μπήκε στο συγκρότημα παρά μερικά χρόνια αργότερα, ήταν η κύρια προοπτική μας να γίνουμε τριαδική μπάντα. Κάποια στιγμή στα μέσα του 2006 βάλαμε και τον Goliath στις τάξεις μας δίνοντάς του το ρόλο του πρώτου τραγουδιστή (μια θέση για την οποία πριν εγώ ήμουν ο υπεύθυνος) και έτσι σχηματίστηκε το τετράπλευρο οικοδόμημα στο οποίο ισορροπούμε σήμερα.

Kaizer: Αρχικά ήταν αποτέλεσμα της βαθιάς ενασχόλησής και του LB και εμένα στη στρατιωτική ιστορία, ειδικά με εκείνη του δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτό το όνομα μας έχει φέρει πολύ δημοσιότητα με τις κατηγορίες ότι είμαστε μια NSBM μπάντα. Αυτό είναι βλακείες. Κάθε φορά που αντιμετωπίζω αυτή την κατηγορία απαντώ με όπως έκανα πάντα: Διάβασε τους στίχους: κάνε κάποια δουλειά για λογαριασμό σου, και θα καταλήξεις στο προφανές συμπέρασμα ότι δεν είναι αυτή η περίπτωση. Όσο αφορά στο έμβλημα ή το συμβολισμό τον οποίο έχει το όνομα, έχει περάσει μέσα από κάτι σαν μεταμόρφωση για μένα εσωτερικά. Ο χρόνος έχει αποδείξει ότι αυτή η μπάντα είναι και ένα όπλο ενάντια στον κόσμο όπως επίσης και ένα όπλο για τους εαυτούς μας: μια αντανάκλαση των δοκιμασιών και των δυσκολιών γεννήθηκε από την ύπαρξη της μπάντας. Μέσα σ’ αυτό το βαθύ πλαίσιο, πιστεύω ότι το βαθύτερο νόημα μπορεί να βρεθεί.

Kaizer: Ευχαριστώ. Έχουμε μια υπερβολικά θετική ανταπόκριση από όλες τις εκφάνσεις του metal πρίσματος, και είμαστε ευγνώμονες γι αυτό. Όσο αφορά στο θέμα για το αν είμαστε ικανοποιημένοι είναι κάπως πολύπλοκη απάντηση. Δεν μπορώ να πω ότι είμαστε ποτέ ικανοποιημένοι. Είμαστε πάντα πεινασμένοι, δεμένοι από τη δική μας δυσαρέσκεια – διχασμένοι ανάμεσα στη μουσική που έχουμε γράψει και στη μουσική που είναι να έρθει. Για να πω την αλήθεια η μουσική του 'Jehovah-Jireh..' γράφτηκε πριν 2-4 χρόνια και με καθυστέρηση κυκλοφόρησε στις αρχές του χρόνου. Αυτή η νωθρότητα έχει προκαλέσει την πραγματοποίηση ότι πραγματικά έχουμε βάλει μόνο το 15 τις εκατό των δυνατοτήτων μας, ανάβοντας αργότερα μια φωτιά μέσα μας για να ξεκινήσουμε να γράφουμε το καινούριο, κάτι που αξίζει πειθαρχία και πίστη. Εν συντομία, είμαστε χαρούμενοι με το δίσκο, αλλά ΠΟΤΕ ικανοποιημένοι.

Kaizer: Λοιπόν, το "Jehovah-Jireh" κυριολεκτικά, στην καθομιλουμένη γλώσσα μεταφράζεται "Ο ΑΡΧΩΝ θα παρέχει.." που βρίσκετε στο Βιβλίο της Γέννησης στο σημείο που ο Θεός διατάζει τον Αβραάμ να θυσιάσει τον ίδιο του το γιό. Αυτό είναι αναγκαστικά το γενικό θέμα και η αφήγηση του δίσκου – η επικοινωνία με μία 'θεϊκή' φιγούρα η οποία αν υπάρχει μέσα στο βιβλικό κείμενο θα μπορούσε μόνο να ήταν αυτή μιας φύσης που κυριαρχείται από μεγαλομανία, βρεφοκτονίες, λοιμούς και γενοκτονίες. Οι παρατηρήσεις και τα γραπτά μέσα στα οποία ο αφηγητής, ο περιπλανώμενος, ο παρατηρητής βρίσκει τον εαυτό του να ατενίζει το ήθος αυτού του δίσκου. Χρονολογικά, ο δίσκος παίρνει τη μορφή από την αρχική περισυλλογή των μεταφυσικών ερωτημάτων με το 'Ephphatha' (be opened). Από εκεί και πέρα, οι ερωτήσεις της δημιουργίας, της αποκάλυψης, της λύτρωσης και της ελεύθερης βούλησης αναλύονται από μία μακρινή και σκεπτικιστική οπτική. Συνεπώς, ο δίσκος συνοψίζεται με το 'The Apple of Infinite Knowledge' – αναγράφοντας και αναγνωρίζοντας την υπέρβαση της ηθικής σαπίλας από την οποία ο 'θεατής' έπιασε τον εαυτό του να παρατηρεί, είναι η κατακλείδα που βρήκα ο ίδιος σε αυτά τα τελικά στάδια της διαδικασίας γραψίματος του δίσκου.

Kaizer: Ποικίλει. Κάθε τραγούδι έχει την δυνατότητα να ξεκινήσει από κάθε γωνιά της λειτουργίας των Panzerfaust. Είναι συχνή η περίπτωση που ένα riff ή ένα θέμα να ξεκινάει από εμένα και να έρχεται στο τραπέζι, όμως αυτό δεν είναι με κανένα τρόπο αποκλειστικό. Η μουσική μπορεί να παίρνει μορφή μόνο με τη συνεργασία όλων των προσπαθειών και των ιδεών μας. Αυτό συμβαίνει όταν η μουσική πραγματικά φτιάχνεται από κοινού. Μάθαμε με την πάροδο των χρόνων να μην κάνουμε καμία σύμβαση όταν είναι να συνθέσουμε μουσική. – Αναιρούμε όλες τις προϋποθέσεις του πως πιστεύουμε ότι ο ήχος 'θα έπρεπε' να είναι, και απελευθερωνόμαστε από τους εαυτούς μας μέσα (και έξω) από το άνομο πεδίο που ονομάζουμε τέχνη μας. Η μουσική είναι σχεδόν πάντα επινοημένη σε απόλυτη φάση αταξίας και χάους: και δεν θα το κάναμε με κανέναν άλλο τρόπο.

Kaizer: Δεν έχω κάποια γνώμη γι αυτό είτε έτσι είτε αλλιώς. Σαν ακροατής, μπορεί να έχεις καλύτερη άποψη πάνω σ’ αυτό πιθανών από εμάς. Γράφουμε τη μουσική που πιστεύουμε ότι είναι η πιο ακριβής αντανάκλαση του συλλογικού μας στόχου. Κανένας από εμάς δεν είναι μινιμαλιστής σε οποιαδήποτε άποψη. Όλοι έχουμε τις προτιμήσεις μας και στο metal και σε εκτός metal μουσική. Εκθέτοντας τον εαυτό σου σε ένα συγκεκριμένο (υπο) είδος αποκλειστικά είναι μια συνθηκολόγηση που γίνεται από τον κατώτερο των ηλιθίων. Λέγοντας αυτό, το φάσμα του ενδιαφέροντός μας είναι αρκετά μεγάλο – οπουδήποτε από Johnny Cash στους Arvo Part στους Funeral Mist.

Kaizer: Οι στίχοι είναι το ίδιο σημαντικοί στην ουσία της μουσικής όσο είναι και η ενορχήστρωση. Το να γράφεις μουσική χωρίς ένα πρίσμα στο οποίο θα εκφραστείς είναι παράλογο κατά την άποψή μου. Λέγοντάς το αυτό, η έμπνευση για να γράψουμε στίχους έρχεται απλά από την ύπαρξή μας: παρατηρώντας. Μερικοί από μας σ’ αυτόν τον κόσμο έχουμε μια σχεδόν οδυνηρή ανάγκη να γράψουμε αυτά που βλέπουμε και αισθανόμαστε, και για μένα δεν είναι διαφορετικό. Παρ’ όλο που δεν λαχταρώ τη μάχη με τη λευκή σελίδα όπως έχω φτάσει να το βλέπω, παρ’ όλα αυτά νιώθω ότι έχω μια υποχρέωση να εμπλακώ στη μάχη αυτή. Προσδίδει μια πνευματική διάσταση στη μουσική που παίζουμε, και ελπίζω ότι ενθαρρύνει τον ακροατή/αναγνώστη να οραματίζεται, να αμφισβητεί και να αναζητά μέσω της διανόησης αυτά τα οποία προσπαθεί να καταλάβει. Νομίζω ότι αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικές ικανότητες για να αναλύεις οποιοδήποτε έργο τέχνης, και εδώ δεν υπάρχει εξαίρεση.

Kaizer: Δεν νομίζω ότι μπορώ να σου περιγράψω μια ζωντανή μας εμφάνιση καθώς το παίρνουμε πάνω μας και κάθε φορά την τροποποιούμε. Η ζωντανή εμφάνιση είναι η απόλυτη σύνθεση όλων των στοιχείων των Panzerfaust. Είσαι αρκετά σωστός που λες ότι η εμφανίσεις μας είναι ψυχολογικά οδυνηρές, ή έστω αυτή είναι η πρόθεση που έχουμε όταν παίζουμε. Η εμφάνιση πρέπει να σε αφήνει προβληματισμένο (έστω στο υποσυνείδητο). Όταν είμαστε πάνω στη σκηνή, δεν είναι απλώς ένα show που γίνεται για την ευχαρίστηση των ανθρώπων, είναι για μας μια συλλογική αυταπάρνηση: μια θέση στο μουσικό κενό μας. Μερικοί μπορεί να το πουν μια πνευματική εμπειρία, και πιάνω τον εαυτό μου να χάνει τις λέξεις όταν προσπαθώ να το περιγράψω όπως οτιδήποτε άλλο.

Kaizer: Ναι, έχουμε. Αυτό είναι τώρα ο κύριος και μοναδικός στόχος μας – να γράψουμε ένα δίσκο που να αξίζει την ευλογία μας. Έχουμε φύγει από τη σκηνή και δουλεύουμε στο να γράψουμε τον καλύτερο δίσκο που μπορούμε να κάνουμε: κανένας συμβιβασμός. Παίρνουμε μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση για να γράψουμε αυτόν τον καινούριο δίσκο – αν θα μπορούσα πάλι να χρησιμοποιήσω τον όρο 'απαλλαγμένοι από κάθε σύμβαση'. Έχω αυτό που θα μπορούσες να αποκαλέσεις μια 'αποκάλυψη' εν προκειμένω; ένα άνοιγμα του μυαλού μου στους τρόπους στους οποίους ένα κομμάτι μπορεί να προσεγγιστεί και να γραφτεί. Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που παίρνουμε αυτή τη φρέσκια και απάτητη προσέγγιση, και ο χρόνος θα δείξει αν αυτό αποδειχτεί η καλύτερη απόφαση. Δεν θα λιμνάσουμε ποτέ – επειδή γνωρίζουμε ότι αν είναι να έρθει εκείνη η άθλια μέρα – οι Panzerfaust θα σταματούσαν να υπάρχουν.

Kaizer: Η Καναδική σκηνή είναι συνεχώς μεταβαλλόμενη. Υπάρχουν κάποιοι ωραίοι άνθρωποι/μπάντες και υπάρχουν κάποιες αξιολύπητες δικαιολογίες για τα ανθρώπινα όντα. Εσύ όντας ένας φανατικός του black metal (υποθέτω) γνωρίζεις τι είδους φανταστική ηλιθιότητα που μπορεί να υπάρχει στο σύνολο αυτού που ονομάζουμε black metal κίνημα. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν μπάντες και άτομα (χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη με σκοπό) οι οποίοι αποτρέπουν ολόκληρο το κίνημα από το να εκτροχιαστεί. Αν μπορώ να σου προτείνω που έρχεται μόνιμα στο μυαλό μου όταν σκέφτομαι για μία μπάντα η οποία ξεχωρίζει μουσικά από αυτά που έχουμε ακούσει, θα ήταν οι Thantifaxath. Άκουσέ τους, δεν θα απογοητευτείς.

Kaizer: Πιστεύω όλα όσα είναι κατάλληλα να συζητηθούν έχουν καλυφθεί. Από τη στιγμή που οι Panzerfaust βγήκαν από τη σπηλιά που τώρα κατοικούν, όλες οι ερωτήσεις μπορούν να απαντηθούν.Χαιρετισμούς.Για λογαριασμό των Panzerfaust. Kaizer