Hopelessness

Οι Pantheon είναι ένα καινούριο Ισραηλινό συγκρότημα, με έδρα την Ιερουσαλήμ του Ισραήλ και αποτελούνται από τρία μέλη. Ο πρώτος τους ολοκληρωμένος δίσκος ονομάζεται “Hopelessness”, περιέχει εννιά συνθέσεις, τρεις ορχηστρικές και έξι Black/Death, συνολικής διάρκειας σχεδόν τριάντα λεπτών και κυκλοφόρησε στις 7 του Οκτώβρη του 2019 από την More Hate Productions. Παρόλο που είναι ένα σχετικά καινούριο συγκρότημα, καθώς σχηματίστηκαν το 2018, κρίνοντας από την ηλικία τους, περιμένω να συναντήσω μερικούς ώριμους μουσικούς που γνωρίζουν τι θέλουν να δημιουργήσουν και να το προσφέρουν με όλο τους το πάθος και την καρδιά.

Από το ορχηστρικό κομμάτι που ανοίγει το δίσκο μπορείς να καταλάβεις ότι εδώ υπάρχει ενδιαφέρουσα μουσική και δεν πρέπει να περιμένεις τίποτα λιγότερο από τον υπόλοιπο δίσκο. Το πρώτο κομμάτι, το “Through the Dark Pass to Eternity”, ξεκαθαρίζει τα πράγματα σχετικά με τη μουσική κατεύθυνση καθώς και τις ικανότητες και την ποιότητα του συγκροτήματος. Παίζουν μία μίξη Black και Death Metal με έντονες πινελιές μελωδίας. Τα riff είναι μελωδικά αλλά την ίδια στιγμή σκοτεινά και βίαια, εκφράζοντας βία, μίσος, σκότος και μερικές φορές απελπισία, ανάλογα το κομμάτι. Ένα άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο της μουσικής του συγκροτήματος είναι η όμορφη δομή πράγμα που σημαίνει ότι τα κομμάτια έχουν καθαρά μοτίβα που αποτελούνται από τη στροφή που χτίζει το κομμάτι προς τη γέφυρα, οδηγώντας το στα μελωδικά ρεφρέν που σου κολλάνε στο μυαλό. Παρόλο που είναι προφανής και σχετικά βασική, δεν μπορώ να παραπονεθώ για αυτού του είδους τη δομή, καθώς τα τραγούδια διαρκούν όσο πρέπει, έτσι ώστε να μη γίνονται βαρετά ή επαναλαμβανόμενα αλλά να είναι ψυχαγωγικά σε όλη τη διάρκειά τους.

Οι μουσικοί είναι πολύ καλοί, ειδικά ο Tyrant ο οποίος έχει αναλάβει τη μία από τις δύο κιθάρες, το μπάσο αλλά και τα τύμπανα. Και οι δύο κιθαρίστες είναι πολύ καλοί και η απόδοσή τους είναι παθιασμένη και άψογη, παρουσιάζοντας όλες τις ιδέες της μπάντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το μπάσο ακούγεται καθαρά, δίνοντας ένα πολύ όμορφο, ζεστό συναίσθημα και βάθος στις συνθέσεις, ενώ υπάρχουν και στιγμές που τα riff του παίρνουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο κομμάτι. Η απόδοση στα τύμπανα είναι και αυτή μια υψηλού επιπέδου εκτέλεση καθώς είναι πραγματικά μέσα στην ενέργεια, είναι παθιασμένα, πολύ δυναμικά αλλά και πολύ σταθερά και επαγγελματικά. Τα φωνητικά είναι βαθιά Death Metal φωνητικά, που πολλές φορές στηρίζονταν από δεύτερα Black Metal φωνητικά που βγαίνουν σαν μια λεγεώνα δαιμόνων, κάτι που δεν μου αρέσει σε γενικές γραμμές ούτε και εδώ. Στα σημεία που τα φωνητικά δεν στηρίζονται από δεύτερα είναι εκφραστικά και παθιασμένα. Στο κομμάτι “Enthroning of the Mighty One”, προσπαθούν να προσθέσουν μερικά καθαρά φωνητικά στα βρώμικα και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά ενδιαφέρον, κάτι που θα ήθελα να ακούσω πιο συχνά. Η παραγωγή είναι μπασάτη και ζεστή με το βάθος που χρειάζεται από τις συνθέσεις ενώ η μίξη είναι ισορροπημένη, δίνοντας το χώρο που κάθε όργανο χρειάζεται έτσι ώστε να εξελιχθεί και να δείξει την ποιότητά του. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Αγγλικά και είναι σκοτεινές αποκρυφιστικές ιστορίες με αρχαία πνεύματα και συναισθήματα.

Ίσως να αναρωτιέστε, όπως εγώ, αν ο δίσκος είναι πρόχειρος και βεβιασμένος, πρώτα απ’ όλα λόγω της σύντομης περιόδου μεταξύ της δημιουργίας του συγκροτήματος, της συνθετικής φάσης και της συγγραφής των στίχων και της περιόδου των ηχογραφήσεων του δίσκου, και κατά δεύτερον λόγω της σύντομης διάρκειάς του. Παρόλα αυτά, η περίοδος μεταξύ των προαναφερθέντων φάσεων μπορεί να φαίνεται πολύ σύντομη για να δημιουργήσεις ένα καλό δίσκο, μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω ότι αφότου ακούσετε το “Hopelessness”, θα αλλάξετε γνώμη. Τα κομμάτια που μου άρεσαν περισσότερο είναι το “By the Flame of Cold“, το “Hopelessness” και το “Enthroning of the Mighty One”. Έτσι λοιπόν, σας προτείνω να δώσετε μια ευκαιρία στο δίσκο αυτό και δεν θα απογοητευτείτε.