True Evil Never Dies

Οι Evil Eruption είναι μια μπάντα που ενώ ξεκίνησε την πορεία της από το 1996, το 1999 διέλυσε χωρίς να έχει κυκλοφορήσει τίποτα. Το 2004 αποφασίζουν να επανενωθούν και είναι ενεργοί μέχρι σήμερα έχοντας κυκλοφορήσει δύο ντέμο και ένα split. Μόλις ξεκίνησε η φοβερή εισαγωγή του True Evil Never Dies, του πρώτου ολοκληρωμένου δίσκου τους που κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 2014, με έκανε να κοιτάξω ξανά το εξώφυλλο. Ναι δεν λέει King Diamond, όμως η εισαγωγή είναι σαν να έχει βγει από μία από τις πιο σκοτεινές και σατανικές μέρες του ίδιου του King. Τα δύο λεπτά της εισαγωγής ήταν αρκετά για να κάνουν την περιέργειά μου να φτάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο.

Από το πρώτο κιόλας κομμάτι του δίσκου, καταλαβαίνεις ότι θα ακούσεις γρήγορο, Ευρωπαϊκό Black Metal με σκοτεινή, πολύ επιβλητική ατμόσφαιρα, μεσαίας ταχύτητας περάσματα γεμάτα δυναμισμό και υπερηχητικά ξεσπάσματα. Τα riff είναι κυρίως γρήγορα tremolo, ενώ αρκετές φορές συναντάμε και γρήγορα, σκοτεινά, βρώμικα riff και λίγα Thrashy. Είναι πολύ ενδιαφέροντα και μεταδίδουν τα συναισθήματα και την ατμόσφαιρα πολύ εύκολα και παραστατικά. Οι καλή δομή και το συνθετικό ταλέντο του συγκροτήματος έχει κάνει και συνολικά τα κομμάτια πολύ ενδιαφέροντα αλλάζοντας το ύφος από πολεμικό, καταστροφικό γρήγορο Black Metal σε ογκώδες ατμοσφαιρικό και σε γρήγορο Thrashy.

Οι κιθάρες είναι το κυρίαρχο όργανο αποδίδοντας κάθε νότα με απόλυτη ακρίβεια αλλά ταυτόχρονα με πάθος και ενέργεια. Το μπάσο ακούγεται, όμως χρειάζεται προσπάθεια για να ξεχωρίσεις τις γραμμές του που είναι αρκετά τεχνικές και γεμίζουν τον ήχο πολύ καλά. Τα φωνητικά στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου είναι τραχιά Black Metal φωνητικά που όμως αλλάζουν ανάλογα με την ατμόσφαιρα και το συναίσθημα τις κάθε στιγμής. Με την εκφραστικότητα και το πάθος τους κάνουν τις συνθέσεις ακόμα πιο εντυπωσιακές και ενδιαφέρουσες. Φτάσαμε λοιπόν και στο στοιχείο που δεν μου άρεσε και αυτό είναι ο ήχος των ντραμς. Οι γραμμές τους είναι πολύ ενδιαφέρουσες με θυελλώδη ξεσπάσματα, όμορφα γυρίσματα και πολύ δυναμικά περάσματα. Από την άλλη πλευρά τα κύμβαλα έχουν αυτόν τον οξύ, μονότονο και κουραστικό ήχο ενώ τα τύμπανα είναι επίπεδα χωρίς βάθος. Για όλο αυτό πιθανόν να ευθύνεται η μίξη που έχει φέρει σε πρώτο πλάνο τα ντραμς αφήνοντάς τα εντελώς εκτεθειμένα καθώς, πέρα από τα παραπάνω, γίνονται πιο εύκολα αντιληπτά τα λίγα λάθη που υπάρχουν. Η παραγωγή είναι καλή βγάζοντας ένα ζεστό και μπάσο ήχο που ταιριάζει στο ύφος των συνθέσεων. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Αγγλικά, περιέχονται στο cd και είναι ύμνοι και επικλήσεις στο Σατανά.

Είναι ελάχιστες οι φορές που έχω πει ότι ένας δίσκος θα μπορούσε να είναι κλασικός. Το True Evil Never Dies δεν είναι μια από τις παραπάνω περιπτώσεις. Η δουλειά όμως που έχει κάνει το συγκρότημα είναι εντυπωσιακή και μπορεί ο καθένας να καταλάβει ότι εδώ έχουμε μία από τις καλύτερες κυκλοφορίες του 2014. Αν δεν το έχετε καταλάβει μέχρι τώρα από την περιγραφή, ο δίσκος είναι τόσο καλός που πρέπει να τον ακούσει κάθε Black Metal οπαδός. Αγοράστε.