Non Pietatem Erit

Η Ισπανία είναι από αυτές τις χώρες που δεν εκτιμώ τόσο πολύ για την ποιότητα της σκηνής τους, έτσι δεν την έχω ψάξει και τόσο πολύ. Όπως όμως συμβαίνει και σε πολλές άλλες σκηνές, εμφανίζονται πότε πότε κυκλοφορίες που προσελκύουν το ενδιαφέρον του ακροατή. Άλλες φορές πραγματικά αυτές οι κυκλοφορίες έχουν μια φοβερή, μουσική εμπειρία να προσφέρουν, ενώ άλλες καταλήγουν σε μεγάλη απογοήτευση. Το “Non Pietatem Erit” είναι η πρώτη κυκλοφορία ενός καινούριου συγκροτήματος από την Ισπανία με το όνομα Fathomhell, η οποία σχηματίστηκε το 2010 και αποτελείται από δύο μέλη. Το EP λοιπόν, περιέχει τέσσερεις συνθέσεις και δύο εισαγωγές συνολικής διάρκειας είκοσι πέντε λεπτών. Μουσικά, οι Fathomhell κινούνται στο χώρο του γρήγορου και επιθετικού Σκανδιναβικού Black Metal.

Τα riff έχουν το χαρακτηριστικό ύφος και ατμόσφαιρα της Σκανδιναβικής σχολής, γρήγορα, tremolo riff με σκοτεινή ατμόσφαιρα, βίαια περάσματα και όμορφα thrashy σημεία. Επίσης συναντάμε και αργά σημεία στο δίσκο με καταθλιπτική – μαύρη ατμόσφαιρα ενώ υπάρχουν και riff με την τεχνική των δυσαρμονικών μελωδιών, που δείχνουν επιρροές και από άλλο Black Metal ήχο. Τα riff παρουσιάζουν αρκετή ποικιλία καθώς εξελίσσονται τα κομμάτια και είναι αρκετά ενδιαφέροντα και εμπνευσμένα, ενώ θυμίζουν πολύ τον ήχο που ανέφερα πιο πάνω, σίγουρα δεν τον αντιγράφουν. Οι κιθάρες είναι καθαρές και παιγμένες πολύ καλά, αποδίδοντας τα riff με ακρίβεια, πάθος και δυναμισμό που αναγκάζουν τον ακροατή να τις ακούσει με προσοχή. Το μπάσο είναι διακριτικό, σε μερικά σημεία δεν ακούγεται πολύ καθαρά, όμως γεμίζει τον ήχο καλά και δίνει στις συνθέσεις το βάθος που χρειάζονται.

Δυστυχώς αυτός είναι άλλος ένας δίσκος που δεν έχει πραγματικά ντραμς, κάτι που σίγουρα θα ενοχλήσει πολλούς. Η αλήθεια είναι όμως ότι η μπάντα έχει προγραμματίσει αρκετά καλά το ντραμ μασίν και ο ήχος του δεν είναι κακός. Το μόνο πράγμα που λείπει είναι η ζωντάνια ενός πραγματικού ντραμερ. Τα φωνητικά είναι τραχιά, σκοτεινά και τις περισσότερες φορές ψιθυριστά Black Metal φωνητικά που ταιριάζουν αρκετά στο ύφος των συνθέσεων. Οι παραγωγή είναι μπασάτη και λίγο θαμπή, χωρίς όμως να χαλάει την ατμόσφαιρα ή να ενοχλεί τον ακροατή. Η μίξη είναι πολύ καλή καθώς υπάρχει βάθος στη σύνθεση, ο ήχος του ντραμ μασίν γεμίζει από τον ήχο του μπάσου και γενικά οι συνθέσεις είναι πολύ συμπαγείς. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Αγγλικά και δεν περιέχονται στο πρόμο που έλαβα ενώ από τα λίγα πράγματα που κατάλαβα μάλλον έχουν να κάνουν με το θάνατο, την κόλαση, το κακό.

Η πρώτη αυτοχρηματοδοτούμενη κυκλοφορία των Ισπανών Fathomhell μου άφησε καλές εντυπώσεις. Σίγουρα πρέπει να προσέξουμε τα πολύ όμορφα riff και την ενδιαφέρουσα δομή των κομματιών. Αν ήταν λίγο καλύτερη η παραγωγή και τα ντραμς ήταν πραγματικά, θα ήταν ένας πολύ καλός δίσκος. Αξίζει να τον ακούσετε αλλά ακούστε τον πριν τον αγοράσετε. Είναι μια καλή προσπάθεια που έρχεται από μια σκηνή που δείχνει βελτίωση.