Diabolizing the Priest

Οι Pyrophoric είναι μία μονομελής μπάντα από το Μεξικό που δημιουργήθηκε το 2008 και εδώ μας παρουσιάζει την πρώτη της δουλειά. Το Diabolizing the priest αποτελείται από 7 κομμάτια Black/Death παλιάς σχολής με Thash επιρροές. Αρχικά θέλω να σχολιάσω το εξώφυλλο. Είναι ένα από τα χειρότερα και πιο ερασιτεχνικά – κακοφτιαγμένα εξώφυλλα που έχω δει. Πραγματικά αν δεν μπορείς να βρεις κάποιον να σου φτιάξει ένα καλό σχέδιο ή δεν έχεις τα χρήματα, βάλε κάτι πολύ απλό ή μία φωτογραφία.

Ας περάσουμε στο μουσικό κομμάτι, τα riff είναι βαριά και ενώ παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον ο ήχος τους είναι κακός που σε αρκετά σημεία χάνονται. Η δομή των κομματιών είναι ευθύβολη και απλή καθώς αποτελείται από το κύριο riff του κομματιού, ένα ρεφρέν και μερικά πιο γρήγορα ξεσπάσματα ή κιθαριστικά σόλο. Εντύπωση μου έκανε το κομμάτι Crystal Cube of Death που αν εξαιρέσεις τα φωνητικά που είναι Death/Black, μουσικά το κομμάτι είναι industrial. Τα φωνητικά διαφέρουν από κομμάτι σε κομμάτι. Σε άλλα είναι βρώμικα παλιάς σχολής Death φωνητικά, σε άλλα είναι πιο τραχιά ελαφρώς επεξεργασμένα στο στούντιο και σε μερικά σημεία τείνουν προς καθαρά. Το χειρότερο σημείο του δίσκου αυτού είναι τα ντραμς. Πρώτα απ’όλα προέρχονται από ντραμ μασίν. Ο ήχος τους είναι πραγματικά πολύ κακός, ξερός, επίπεδος, άψυχος και δεν δίνει βάθος και όγκο στα κομμάτια. Επίσης υπάρχουν αρκετά ρυθμικά λάθη και στον προγραμματισμό. Η παραγωγή είναι μπασάτη, το ντραμ μασιν είναι πολύ μπροστά με αποτέλεσμα να προσέχεις έντονα τα ντραμς και να χάνεις τα riff. Επίσης η παραμόρφωση στα riff δεν έχει δουλευτεί καλά και σε σημεία δημιουργεί παράσιτα. Στίχοι δεν υπήρχαν στο πρόμο που πήρα στα χέρια μου αλλά φαντάζομαι ότι αναφέρονται σε αντιχριστιανικές ιστορίες και βλασφημία.

Ο δίσκος αυτός αν και είναι στο σύνολό του κακός έχει κάποια πολύ ενδιαφέροντα κομμάτια. Η τάση του δημιουργού για πειραματισμούς, εισάγοντας μερικά progressive, doom και industrial στοιχεία αν και δεν είναι σε όλα τα σημεία καλοί, μου άφησαν καλή γεύση. Ίσως οι ιδέες ήταν σε άγουρη μορφή, ίσως ο καλλιτέχνης δεν είχε τα κατάλληλα μέσα για να υλοποιήσει τους στόχους του, ίσως απλά δεν κατάφερε να κάνει ένα καλό δίσκο. Όμως έχει όρεξη να δημιουργήσει κάτι αξιόλογο που μπορεί με την εμπειρία και την δουλειά να μας το δώσει σε επόμενο δίσκο. Ας περιμένουμε. Προς το παρόν καλύτερα να προσπεράσετε.