Aetherius Obscuritas (Ουγγαρία) 17/12/2020

Viktor Vágvölgyi: Πράγματι έχει μια επιρροή στη ζωή μου, αλλά κάνω τα πάντα για να συνεχίσω να ζω την καθημερινή μου, φυσιολογική ζωή. Ακόμα κάνω όσα περισσότερα αθλήματα γίνεται και βγαίνω έξω όσο μπορώ, ακολουθώντας τους κανόνες. Όσο αφορά στη μπάντα, ο covid δεν θα αλλάξει τίποτα έτσι κι αλλιώς δεν είχε κάτι το εξαιρετικό ο χρόνος φέτος. Επειδή κανονικά δουλεύω μόνος μου, συνθέτω μουσική, γράφω στίχους, και στέλνω ιδέες στον Zson (τύμπανα). Αλλά φέτος αποφάσισα να φέρω τους Aetherius πίσω στη σκηνή, και ξεκίνησα πρόβες με μια μπάντα τον Ιανουάριο. Μετά ήρθε το lockdown και με αυτό, μια οπισθοδρόμηση στην εκμάθηση του προγράμματος. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να συνεχίσεις να κάνεις πρόβες και να διορθώνεις συνεχώς τα τραγούδια που επιλέξαμε, αυτόν τον καιρό. Όλες μας οι συναυλίες ακυρώθηκαν, βέβαια, εκτός από μία – είμαι ακόμα αισιόδοξος ότι θα την καταφέρουμε αυτή τον Ιανουάριο του 2021. Οι AO δεν έχουν βρεθεί στη σκηνή από το 2010 – ήταν το σχέδιό μου να οργανώσω αυτή την επιστροφή περίπου 10 χρόνια μετά… αλλά όλοι γαμηθήκαμε.

Viktor Vágvölgyi: Χαίρομαι που σου άρεσε το Mártír! Αυτό που επισημαίνεις, το να αναρωτιέσαι γιατί οι AO δεν είναι περισσότερο δημοφιλείς, είναι μια ερώτηση που δέχομαι συχνά. Λοιπόν, ακόμα και που το black metal είναι ένα υποείδος, έχει και αυτό μια βιομηχανία χτισμένη πάνω του. Και από την οπτική της επιχείρησης, οι Aetherius ίσως να μην είναι η καλύτερη επιλογή, απλώς γιατί οι AO δεν δουλεύουν με ολοκληρωμένη σύνθεση ώστε να πάνε σε περιοδείες σε παγκόσμιο ή τοπικό επίπεδο. Η βιομηχανία χρειάζεται συγκροτήματα που όχι μόνο να είναι αφοσιωμένα, και να παράγουν καλής ποιότητας μουσική, αλλά να είναι ευέλικτα και έτοιμα για το οτιδήποτε. Από την άλλη πλευρά, μαθαίνω ότι πολλά συγκροτήματα με παρόμοιες συνθήκες έχουν καλύτερη προώθηση και υποστήριξη – ίσως να έχει να κάνει με το μουσικό γούστο των εταιρειών. Το Black metal είναι ένα από τα ακραία είδη, και σε πρακτική – και σε μεταφορική αίσθηση. Υπάρχουν εκατοντάδες χαοτικές, σκατένιες παραγωγές, με φτωχές συνθέσεις και χωρίς ίχνος μουσικού γούστου ή γνώσης, παραμορφωμένες κραυγές, ανούσιοι στίχοι, ανυπόφορος ήχος και παραγωγή. Και το ονομάζουμε black metal. Και υπάρχουν ταλαντούχοι μουσικοί οι οποίοι κάνουν πραγματική μουσική. Το ονομάζουμε και αυτό black metal. Βάση της εμπειρίας μου, υπάρχει μια τρομερά μεγάλη απαίτηση για τη σκατένια πλευρά της ζυγαριάς, και οφείλουμε να το αποδεχτούμε. Τα καλά νέα είναι ότι ο καθένας θα βρει τη μουσική του δικού του γούστου. Τα κακά νέα είναι ότι μπορεί να χρειαστεί να περιπλανηθείς στα σκουπίδια πριν βρεις ένα διαμάντι.

Viktor Vágvölgyi: Το ξεκίνησα ως πείραμα το 2002, και τα πρώτα δύο demo δεν προορίζονταν στην πραγματικότητα για το κοινό. Ευτυχώς (ή δυστυχώς), η μουσική μπορούσε να μοιραστεί πολύ γρήγορα μέσω των άμεσης σύνδεσης δικτύων διαμοιρασμού αρχείων (πχ. DC++) εκείνη την εποχή, και οι AO έγιναν ένα δημοφιλές υλικό για κατέβασμα σε αυτά τα μέσα. Σταδιακά βελτίωνα το ύφος του συγκροτήματος, και επίσης συνειδητοποίησα ότι δεν έπρεπε να βγάζω μαλακίες, συνειδητοποίησα ότι η μουσική που έκανα δεν έφτανε το επίπεδο των συγκροτημάτων που άκουγα, και αν ήθελα να το κάνω σοβαρά έπρεπε να βελτιώσω την ποιότητα. Ήταν απλά μία ασχολία στον ελεύθερο χρόνο μου το 2005-2006, αλλά εσκεμμένα δούλευα ώστε να βελτιώσω τα πράγματα. Το “Layae’s Cradle”, το πρώτο CD που κυκλοφόρησε το 2006 μπορεί να αποτελέσει ένα παράδειγμα αυτής της εξέληξης, αλλά το πραγματικό ορόσημο ήταν το “Víziók” το 2007. Αυτός ήταν ο πρώτος δίσκος για τον οποίο είναι ακόμα υπερήφανος. Και αν μπορούσα να γυρίσω πίσω τη ρόδα του χρόνου, το “Víziók” θα ήταν η εισαγωγική κυκλοφορία. Το βλέπω ως μια εξέλιξη, αλλά το κοινό ίσως όχι. Γνωρίζω ότι βάζουμε ταμπέλες σε όλα και τα κατηγοριοποιούμε όλα. Οι άνθρωποι που άκουσαν τα πρώτα demo ίσως βρήκαν τους AO ένα χαμηλής ποιότητας συγκρότημα, και ίσως να μην γυρίσουν σε αυτό ό, τι και να κάνουμε. Παίρνει πολύ χρόνο για να αλλάξεις τέτοιες εντυπώσεις και να μετατρέψεις μια προηγούμενη εμπειρία και την ταμπέλα που έχει μπει, σε μια καινούρια αντίληψη, μια καινούρια προοπτική. Τέτοιες προηγούμενες εμπειρίες μπορούν να επηρεάσουν επίσης και καινούριες εμπειρίες με αρνητικό τρόπο. Δουλεύω με όχι μόνιμους μουσικούς για να φέρω το συγκρότημα στη σκηνή από καιρού εις καιρόν. Δώσαμε συναυλίες το 2005, 2007, 2009 και το 2010, επίσης παίξαμε και σε κάποια καλοκαιρινά festival. Αυτό βοήθησε πολύ στην προώθηση του συγκροτήματος και στο να αποκτήσεις πρόσβαση σε νέο κοινό.

Viktor Vágvölgyi: Λοιπόν, άλλαξα ό, τι βρήκα ότι άξιζε να αλλάξει. Έστειλα την πρώτη έκδοση του υλικού στις εταιρείες στο τέλος του προηγούμενου έτους, αλλά αργότερα ξανά δούλεψα μερικά πράγματα, όπως κάποια κιθαριστικά μέρη, και ηχογράφησα από την αρχή τα φωνητικά, επίσης ζήτησα από τον Zson να ηχογραφήσει ξανά κάποια συγκεκριμένα μέρη στα τύμπανα. Για μένα, χρειάζεται πολλής χρόνος για να φτιάξω ένα δίσκο. Συνήθως έχω μόνο ιδέες στην αρχή, και ηχογραφώ μερικά demos, απλά για να δω πως ακούγονται τα πράγματα όταν μπουν μαζί. Δουλεύοντας μόνος, δεν ακούω τη μουσική μου τόσο “ολοκληρωμένη” μέχρι να ηχογραφήσω τα πάντα, αντίθετα με τα συγκροτήματα με μία κανονική σύνθεση. Αυτό είναι ένα αρνητικό από τη μία πλευρά, όμως, το να δουλεύω μόνος μου μου δίνει περισσότερες ευκαιρίες να γυαλίσω συγκεκριμένα σημεία πριν μία σύνθεση πάρει την τελική της μορφή.

Viktor Vágvölgyi: Έφτιαχνα αυτή τη μάσκα τράγου για τη σκηνή, καθώς προετοιμαζόμασταν για την επιστροφή μας μέσα στο 2020. Παράλληλα, πειραματιζόμουν με μια συμπαγή, επαναχρησιμοποιούμενη λαστιχένια μάσκα, και αυτή για τις ζωντανές εμφανίσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι δεν είχα καινούριες φωτογραφίες, οι τελευταίες τραβήχτηκαν στην περιοδία μας το 2010, και ήθελα να κάνω μερικές καινούριες φωτογραφίες οι οποίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πρωτίστως για την προώθηση του καινούριου δίσκου. Ως εκ τούτου, συνδύασα αυτά τα πράγματα, και τα έφερε στο φωτογραφικό στούντιο. Είχα ένα καθαρό όραμα πως ήθελα να τα δείξω σε φωτογραφίες, και όλα πήγαν μια χαρά! Η αυθεντική γραφιστική δουλειά ήταν ήδη έτοιμη την ώρα της φωτογράφησης, αλλά αποφάσισα να την αλλάξω, επειδή βρήκα τις φωτογραφίες πιο ενδιαφέρουσες. Οπότε, ήταν απλώς μια ‘εμπορική’ απόφαση.

Viktor Vágvölgyi: Απόλυτα! Ο Aleksey κάνει πραγματικά πολύ καλή δουλειά με τη διαδικτυακή προώθηση! Ενώ η Paragon Records, η άλλη εταιρεία πίσω από την κυκλοφορία, έχει μια μεγάλη ιστορία με ανταλλαγές, και πωλήσεις με τον παραδοσιακό τρόπο.

Viktor Vágvölgyi: Μερικά από τα κομμάτια αρχικά γεννήθηκαν σε κλασική κιθάρα, ενώ άλλα μέσω ενός ενισχυτή. Η συνολική διαδικασία ποικίλει – μερικά τραγούδια γεννήθηκαν μέσα σε ώρες, από την αρχή μέχρι το τέλος, και μερικά πήραν ένα χρόνο για να ολοκληρωθούν, και σε περίπτωση του προηγούμενου δίσκου, του “MMXV”, χρησιμοποίησα πολλές ιδέες που υπήρχαν εδώ και 8-10 χρόνια! Μερικές φορές εμπνέομαι από τη μουσική άλλων, μερικές φορές έρχεται ενστικτωδώς. Χρειάζομαι μόνο να βρίσκομαι σε αυτή τη συγκεκριμένη διάθεση, η οποία είναι συνήθως κοντά στο χειμώνα.

Viktor Vágvölgyi: Οι στίχοι είναι συνήθως για πράγματα που μας περιβάλουν, καθημερινά προβλήματα, αλλά στο ύφος του black metal. Το να χάνεις ένα φίλο, το να χάνεις και να βρίσκεις ώθηση, τα πρωταρχικά μας κίνητρα, ανθρώπινα προβλήματα. Μερικές φορές χρησιμοποιώ συμβολισμούς σε πολλές περιπτώσεις, αλλά μερικές φορές γράφω με ευθύ τρόπο. Π. χ. Το κομμάτι που ανοίγει τον καινούριο δίσκο, το ‘Ilyen a vér’ ή ‘Blood is like this’ στα Αγγλικά, έχει να κάνει με τις ακρότητες που βιώνουμε όσο αφορά στη διάθεση και στα κίνητρα.

Viktor Vágvölgyi: Πιστεύω ότι το “Mártír” είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους των Aetherius, και το “MMXV” είναι ένα υλικό για το οποίο είμαι υπερήφανος. Είναι πάντα διασκεδαστικό να ακούω παλιότερες κυκλοφορίες των AO, αγαπώ κάθε δίσκο από το “Víziók”. Δεν ακούω πολύ συχνά τη δική μου δουλειά, ειδικά τους καινούριους δίσκους. Ακούω συνέχεια για αρκετό καιρό αυτόν που είναι στη διαδικασία να κυκλοφορήσει και μετά, οπότε μπουχτίζω εύκολα από αυτόν… για κάποια περίοδο. Αργότερα ξεχνάω όλες τις γλυκές και πολλές ώρες που ξόδεψα στο στούντιο, είναι μαγευτικό να τον ακούω ξανά.

Viktor Vágvölgyi: Όπως ανέφερα, όλα τα σόου ακυρώθηκαν, δυστυχώς, με εξαίρεση ενός. Αλλά ακόμα και που πήραμε το πράσινο φως να κάνουμε αυτή τη συναυλία, δεν καταφέραμε να το κάνουμε ούτως ή άλλως, επειδή δεν μπορούμε να κάνουμε πρόβες αυτή τη στιγμή, εν μέρει λόγω των περιορισμών και εν μέρει λόγω των μελών που προσπαθούν να μειώσουν τις φυσικές επαφές όσο το δυνατό περισσότερο, κυρίως επειδή αποφάσισαν να πράξουν έτσι. Δεν συμφωνώ με αυτό, αλλά αυτό είναι κάτι που πρέπει να καταλάβω και να σεβαστώ αυτή τη στιγμή. Ίσως το όλο σχέδιο να επιστρέψουμε στη σκηνή μετά από 10 χρόνια γαμήθηκε, είναι δύσκολο να το πούμε προς το παρόν. Έχω πολύ ενέργεια η οποία νιώθω ότι θα μπορούσα να την μετατρέψω σε σκηνική παρουσία αυτή τη στιγμή, και νιώθω αυτή την ενέργεια σαν να σαπίζει μέσα μου. Έχω ήδη ξεκινήσει να εργάζομαι πάνω σε νέο υλικό, και έχω ήδη γράψει μερικούς στίχους – δεν είναι δύσκολο να το υποθέσεις ότι ένα θα αναφέρεται στον covid, θα έχει τίτλο “Murderers”. Αν κρατηθούμε στο κλουβί για πολύ καιρό, θα υπάρξει μια γενιά ζωντανών – νεκρών. Η ασθένεια μπορεί να θεραπευτεί, οι πληγές μπορούν να επουλωθούν, αλλά μία τρομαγμένη ψυχή μπορεί να χαθεί για πάντα…

Viktor Vágvölgyi: Παίζαμε μόνο στις γειτονικές χώρες μέχρι τώρα. Δεδομένου ότι παίζουμε σπάνια, όλα τα σόου είναι μοναδικά και αξέχαστα!

Viktor Vágvölgyi: Κάνω ποδήλατο και γυμνάζομαι συχνά. Συνήθιζα να οδηγώ μηχανή, αλλά το βρίσκω πολύ επικίνδυνο τελευταία, λόγω των πολλών άπειρων και απαίσιων οδηγών στην Ουγγαρία. Πιστεύω ότι οι εξεταστές για το δίπλωμα οδήγησης είναι δολοφόνοι, και η πλειοψηφία από αυτά τα ζώα θα έπρεπε να σαπίζει στη φυλακή. Το σύστημα εξετάσεων για το δίπλωμα οδήγησης είναι βαθιά διαβρωμένο στην Ουγγαρία, σχεδόν ο καθένας μπορεί να πάρει δίπλωμα, το οποίο βρίσκω εξαιρετικά επικίνδυνο. Αν τους δώσεις λίγα χρήματα, περνάς, ανεξάρτητα αν μπορείς να χειριστείς το όχημα. Αυτή είναι μια δουλειά με μεγάλη ευθύνη, και αυτά τα ζώα είναι τόσο τυφλά που δεν βλέπουν ότι τελικά διαπράττουν δολοφονία. Δεν μπορώ να πολεμήσω αυτή την ηλιθιότητα ούτε τη διάβρωση, οπότε αποφάσισα να βρίσκομαι στην πλευρά της ασφάλειας και να μην οδηγώ πλέον μηχανή. Επίσης μου αρέσει να βρίσκομαι στη φύση, μου αρέσει πολύ να κάνω βόλτες και πεζοπορία. Επίσης, θυμάμαι αυτές τις στιγμές περισσότερο από τις διακοπές μου!

Viktor Vágvölgyi: Πρωτίστως ακούω black metal. Πέρα από αυτό, ακούω jazz, jazz-fusion, περιστασιακά heavy- ή power metal, ειδικά το Ευρωπαϊκό στυλ. Ποτέ δεν άκουγα τα δημοφιλή είδη, ούτε καν τα μεγάλα κλασικά, τα βρίσκω βαρετά και άψυχα. Το να είσαι πρωτοπόρος σε ένα είδος δε σημαίνει ότι είσαι και ο καλύτερος. Δεν με ενδιαφέρουν τα μουσικά κινήματα στις ιδέες… σαν κάποιος να μαγείρεψε ένα γεύμα για μένα και να το έφαγε κιόλας αντί για μένα. Η μουσική, όπως πολλά άλλα θέματα στη ζωή έχουν να κάνουν με την αντίληψη. Ο καλλιτέχνης μπορεί να πει με τι έχει να κάνει η μουσική και οι στίχοι για εκείνον, και τι μήνυμα έχει σκοπό να μεταφέρει, αλλά είναι άχρηστο… και η μουσική και οι στίχοι γίνονται αντιληπτοί με έναν προσωπικό τρόπο, η ίδια μουσικοί και στίχοι μπορούν να σημαίνουν εντελώς διαφορετικά πράγματα για σένα και για μένα. Μερικές εκφράσεις είναι αυτονόητες, και λειτουργούν για μια μεγάλη μερίδα του ακροατηρίου, ενώ άλλες είναι πολύ διαφορετικές και μοναδικές από άτομο σε άτομο. Ποτέ δεν επηρεάστηκα από έναν καλλιτέχνη άμεσα. Σίγουρα, εμπνεύστηκα από τη μουσική του έμμεσα, και έχω συγκεκριμένη μουσική για συγκεκριμένη διάθεση, ακριβώς όπως ο καθένας. Πέρα από τη μουσική, καθαυτή, πραγματικά θαυμάζω τους ‘βετεράνους’ μας οι οποίοι βρίσκονται στη σκηνή για 3-4 δεκαετίες, και ακόμα βρίσκουν χαρά και πάθος σε αυτή τη μορφή μουσικής!

Viktor Vágvölgyi: Σχεδίαζα ένα 7” βινύλιο, με δύο τραγούδια. Ηχογράφησα και τα δύο τον Απρίλιο του 2020. Αφότου τελείωσα με το ‘Mártír’, Δεν είχα άλλες ιδέες, αλλά ξαφνικά, έγραψα δύο ολοκληρωμένα τραγούδια σε μία ημέρα τον Απρίλιο. Οι στίχοι βγήκαν επίσης πολύ γρήγορα! Το πρώτο κομμάτι έχει τον τίτλο ‘The Cloak of Wolves’, το οποίο έχει να κάνει με το πως η νεότερες και πιο δυνατές γενιές συντρίβουν την παλιά, και πόσο αχάριστοι, αγνώμονες μπορούμε να είμαστε, ωθώντας τους εαυτούς μας μπροστά. Είναι τόσο φυσικό και ενστικτώδες… οι στίχοι δεν είναι επικριτικοί, διατήρησα περισσότερο τη ματιά παρατηρητή. Υποθέτω ότι η δουλειά για τις μελλοντικές εμφανίσεις, και η προετοιμασία για τις συναυλίες με έκαναν να ζω περισσότερο στον κόσμο του black metal, ως εκ τούτου περισσότερα καινούρια τραγούδια βγήκαν, το ένα μετά το άλλο. Τώρα έχω ένα καινούριο, ολοκληρωμένο υλικό 8 τραγουδιών, 7 καινούριων και 1 επαναηχογραφημένο. Είναι πολύ νωρίς να βγάλουμε καινούριο υλικό, ειδικά με έναν ολοκληρωμένο δίσκο. Πιθανότερο είναι να το βελτιώσω περισσότερο, όπως πάντα. Πέρασαν 5 χρόνια μεταξύ των δύο τελευταίων δύο δίσκων, του ‘MMXV’ και του ‘Mártír’. Δεδομένων των γεγονότων, προφανώς, δεν θα πάρει άλλα 5 χρόνια για να κυκλοφορήσει ο δίσκος! Οπότε προετοιμάστε τα αυτιά σας!!

Viktor Vágvölgyi: Πέρα από ένα μελλοντικό δίσκο, σκοπεύω να κυκλοφορήσω και μία καινούρια μπύρα. Είχα παρασκευάσει μία μαύρη, δυνατή μπύρα, η οποία ολοκληρώθηκε μαζί με την κυκλοφορία του δίσκου – αυτή ήταν αποκλειστικά για την Ουγγαρία, αλλά έστειλα μερικά μπουκάλια στο εξωτερικό σε μερικούς σκληροπυρηνικούς οπαδούς. Σχεδιάζω να παρασκευάσω μία παρόμοια μπύρα, αλλά με μία ακόμα πιο ειδική ετικέτα, και μεγαλύτερη ποσότητα. Λάτρεις της μπύρας, προσοχή!