Caverns of Thantifaxath

Υπάρχουν κάποιες κυκλοφορίες που ταιριάζουν στο γούστο σου απόλυτα, έτσι από την πρώτη ακρόαση ξέρεις ότι θα βρίσκονται στη playlist σου για πολύ καιρό. Αυτό συνέβη με το Caverns of Thantifaxath που το ακούω από καιρού εις καιρόν από τότε που το έλαβα τον Ιανουάριο (2021). Το συγκρότημα που βρίσκεται πίσω από την κυκλοφορία αυτή λέγεται Black Crown, κατάγονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και υπάρχουν από το 2018. Το Caverns of Thantifaxath είναι ο πρώτος δίσκος τους και κυκλοφόρησε από τη συνεργασία τριών δισκογραφικών εταιρειών, τη Satanath Records και τη More Hate Productions, και οι δύο από τη Ρωσία, και την The End of Time Records από την Ιρλανδία, σε μια πολύ όμορφη, περιορισμένη έκδοση CD με ένα δωδεκασέλιδο booklet. Ο δίσκος περιέχει εννιά κομμάτια, οκτώ Black Metal τραγούδια και ένα ατμοσφαιρικό, ακουστικό, ορχηστρικό, με συνολική διάρκεια περίπου τριάντα εννέα λεπτών.

Η μουσική των Black Crown ισορροπεί ανάμεσα στη βαρβαρότητα και στη μελωδία. Έχουν καταφέρει να παρουσιάσουν ένα σκοτεινό, βάρβαρο αλλά την ίδια στιγμή πολύ μελωδικό Black Metal, με διάφορα στοιχεία που δίνουν ένα μοναδικό χαρακτήρα στο τελικό αποτέλεσμα. Τα riff συνδυάζουν διάφορα στυλ όπως βαριά και συμπαγή Death Metal, αργά και βαριά Doom, επίσης υπάρχουν μερικά τμήματα με άσχημα, δυσαρμονικά riff και βέβαια τα ξεχωριστά μελωδικά και σκοτεινά Black Metal riff. Πέρα από τα πολύ ενδιαφέροντα riff, το συγκρότημα παρουσιάζει μερικά σημεία που είναι εκτελεσμένα από πνευστά όργανα. Δεν αναφέρουν ακριβώς ποια έχουν χρησιμοποιηθεί και δεν μπορώ να είμαι σίγουρος τι χρησιμοποιούν, αλλά ο ήχος τους και ο τρόπος που το συγκρότημα τα περιλαμβάνει τα μέρη τους στη σύνθεση είναι κάτι που δεν συναντάς συχνά και δίνουν ένα ξεχωριστό χαρακτήρα στο συγκρότημα. Οι συνθέσεις διαρκούν από τέσσερα μέχρι έξι λεπτά και η δομή τους έχει ένα πολύ σαφή μορφή, πηγαίνοντας από μία ενδιαφέρουσα στροφή σε ένα αξιομνημόνευτο ρεφρέν και πάλι σε μια στροφή. Ακόμα, υπάρχουν μερικές γέφυρες οι οποίες προσθέτουν ποικιλία και κάνουν τις συνθέσεις πιο ενδιαφέρουσες.

Όσο αφορά την απόδοση των οργάνων, ο Heretic είναι υπεύθυνος για το μπάσο και ο The Mountain VVitch για τα φωνητικά, κιθάρες και τα πνευστά, ενώ τα τύμπανα είναι παιγμένα από ένα περιστασιακό drummer που λέγεται Nick Chiudioni. Κάθε μουσικός έχει εκτελέσει το δικό του κομμάτι με προσοχή και επαγγελματισμό χωρίς λάθη, με όμορφη τεχνική και πολύ πάθος. Οι κιθάρες είναι σκοτεινές, βαριές και στιβαρές αποδίδοντας τις μελωδίες άψογα. Μαζί με το συμπαγές μπάσο, δημιουργούν μία παχιά, ομιχλώδη και πραγματικά σκοτεινή ατμόσφαιρα. Η απόδοση των πνευστών οργάνων, παρόλο που οι γραμμές τους δεν είναι τόσο περίπλοκες, είναι πολύ καλή, προσθέτει το στοιχείο σε συγκεκριμένα σημεία που κάνει τον ήχο μοναδικό. Τα τύμπανα είναι σταθερά και παθιασμένα, με την γεμάτη ενέργεια απόδοσή τους και την ποικιλία στις γραμμές τους κάνουν τις συνθέσεις ακόμα πιο ενδιαφέρουσες. Τα φωνητικά είναι τραχιά Black Metal φωνητικά τα οποία γίνονται βαθιά, Death Metal και γενικώς είναι το μόνο που δεν μου άρεσε τόσο πολύ καθώς δεν είναι όσο εκφραστικά όσο θα ήθελα, είναι μονότονα και η χροιά τους δεν έχει τίποτα ξεχωριστό. Η παραγωγή είναι σκοτεινή και ατμοσφαιρική ενώ η μίξη είναι ισορροπημένη δημιουργώντας ένα πολύ συμπαγές αποτέλεσμα. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Αγγλικά και περιλαμβάνονται στο δωδεκασέλιδο booklet. Μιλούν για αρχαίους θεούς, μύθους, δαίμονες και τελετές.

Τελειώνοντας, το Caverns of Thantifaxath, είναι μία πολύ καλή προσπάθεια, που δείχνει ότι το συγκρότημα έχει ταλέντο αλλά επίσης την ανάγκη να δημιουργήσει και να παρουσιάσει ενδιαφέρουσα μουσική, με έναν επαγγελματικό τρόπο. Γενικώς, η μουσική τους ακούγεται με ευκολία και ο ακροατής μπορεί να ακούσει ολόκληρο το δίσκο, πολλές φορές άνετα, χωρίς να γίνει κουραστικός ή βαρετός. Τα κομμάτια που μου άρεσαν περισσότερο είναι τα Lahamu: The Awakening, The Rise of Ashtaroth, The Dweller and The Nine Hells. Είμαι σίγουρος ότι αυτή η κυκλοφορία θα αρέσει σε κάθε Black Metal οπαδό, καθώς επίσης μπορεί να εκτιμηθεί και από τους οπαδούς του μελωδικού Death Metal.