Zahena

Πριν κάποιο διάστημα έλαβα το πρώτο EP από μια σχετικά καινούρια μπάντα, τους Zahena. Το μονομελές αυτό συγκρότημα κατάγεται από τις Η.Π.Α. και σχηματίστηκε το 2014. Το ομώνυμο Zahena κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2015 και περιέχει τέσσερις συνθέσεις από τις οποίες οι δύο είναι ατμοσφαιρικά ambient κομμάτια ενώ οι άλλες δύο είναι τραχύ Black Metal συνολικής διάρκειας δεκαέξι λεπτών. Αυτό που θέλω να σχολιάσω αρχικά είναι η έκδοση του EP αυτού. Υπάρχουν δύο εκδόσεις σε κασέτα, μία χρυσή η οποία κυκλοφορεί σε μόλις δώδεκα αντίτυπα και αυτή που έλαβα εγώ, η άσπρη που κυκλοφορεί σε τριάντα οχτώ αντίτυπα. Όλη η γραφιστική δουλειά που έχει γίνει είναι άψογη. Φαίνεται ότι από το εξώφυλλο μέχρι και την μικρότερη λεπτομέρεια έχουν σχεδιαστεί στο χέρι. Αμέσως λοιπόν σε κάνει να έρχεσαι πιο κοντά στη μπάντα, είτε γιατί έχουν κάνει την έκδοσή τους πιο προσωπική, είτε γιατί μπορεί να σου θυμίσουν παλιότερες εποχές και ένα πιο προσωπικό underground.

Το συγκρότημα σε βάζει από την αρχή στο κλίμα με το πρώτο, σκοτεινό, ambient κομμάτι που παρουσιάζει. Ακούγεται νερό να στάζει, ακούγονται κραυγές ή φωνές από μακριά χωρίς να καταλαβαίνεις αν προέρχονται από άνθρωπο ή Δαίμονα, ακούγονται καμπάνες και τριξίματα. Είναι λοιπόν προφανές ότι η μπάντα μας τοποθετεί μέσα σε μια σκοτεινή τελετή. Έχοντας στήσει το σκοτεινό τους τοπίο, ξεκινούν τη βίαιη, τραχιά και σκοτεινή τους μουσική. Εδώ θα συναντήσετε βρώμικο και σκοτεινό, τραχύ και ωμό Black Metal. Τα riff είναι βαριά, σκοτεινά και μακρόσυρτα, συνήθως αρκετά γρήγορα με ελάχιστα μεσαίας ταχύτητας σημεία που λειτουργούν ως περάσματα. Τα βάρβαρα riff τους αν και έχουν κάποιο ενδιαφέρον, είναι αρκετά επαναλαμβανόμενα, ενώ οι αλλαγές είναι πολύ λίγες. Όλα αυτά κάνουν τα κομμάτια αρκετά μονότονα και σε αρκετά σημεία κάπως βαρετά.

Τα όργανα είναι παιγμένα σε αρκετά καλό επίπεδο. Οι κιθάρες είναι πολύ σκοτεινές και μπάσες, ενώ σε μερικά σημεία ίσως ακούγονται κάπως παράφωνες. Είναι παιγμένες όμως χωρίς λάθη και με αρκετό πάθος. Το μπάσο είναι αρκετά βαρύ και γεμίζει τον ήχο καλά, όμως δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τις γραμμές του. Τα ντραμς είναι ίσως αυτά που ξεχωρίζουν περισσότερο απ’ όλα τα όργανα στο δίσκο αυτό. Έχουν πολύ ενδιαφέρουσες γραμμές, είναι παιγμένα με άψογη τεχνική και πολύ δυναμισμό, ενώ με τα όμορφα γυρίσματά τους και τα ξεσπάσματά τους, κάνουν τις συνθέσεις πιο ενδιαφέρουσες. Τα φωνητικά είναι άγριες, απόκοσμες κραυγές, αρκετά παθιασμένα και εκφραστικά. Η παραγωγή είναι μπάσα και βρώμικη χωρίς αυτό να κάνει δύσκολη την ακρόαση αλλά δίνοντας μια πιο σκοτεινή και βίαιη προσέγγιση στη μουσική. Η μίξη είναι αρκετά ισορροπημένη προσπαθώντας όμως να κάνει όσο μικρότερη παρέμβαση γίνεται. Τέλος, οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Αγγλικά όμως δεν περιέχονται στο δίσκο. Από το ύφος της μουσικής και το artwork καταλαβαίνω ότι αναφέρονται σε μαγεία και αποκρυφισμό.

Ο δίσκος τελειώνει με ένα ακόμα ambient κομμάτι. Εδώ η μπάντα μας βγάζει ομαλά από τη βίαιη εμπειρία που μας προσέφερε με ένα πιο καθαρό αλλά ταυτόχρονα πιο μυστηριώδες κομμάτι. Γενικά πιστεύω ότι οι Zahena δεν κατάφεραν να αποδώσουν ακριβώς αυτό που ήθελαν ή δεν κατάφεραν να το περάσουν στον ακροατή. Τα επαναλαμβανόμενα, σχεδόν μονότονα riff γίνονται κουραστικά σε αρκετά σημεία και βγάζουν τον ακροατή από το σκηνικό που είχαν στήσει. Οι κασέτες είναι πολύ λίγες και λογικά θα έχουν ήδη εξαντληθεί, έτσι δεν υπάρχει το ερώτημα “να αγοράσω ή όχι”. Παρ’ όλα αυτά μπορείτε να αγοράσετε τη digital έκδοση αν θέλετε. Στο ερώτημα “να ακούσω”, νομίζω θα απάνταγα ότι δεν έχετε να χάσετε και τίποτα.