Rein

Όταν ξεκίνησαν οι πρώτες νότες του ομώνυμου ντέμο των Rein από τη Γαλλία, με ξάφνιασαν κάπως. Από το παγωμένο εξώφυλλο, το λογότυπο και το όνομα της μπάντας γραμμένο σε κέλτικη γραφή, περίμενα να ακούσω συνηθισμένο επικό-παγανιστικό Black Metal. Οι Rein σχηματίστηκαν το 2010 και αποτελούνται από πέντε μέλη και το ντέμο που έχω στα χέρια μου είναι η πρώτη τους κυκλοφορία που ηχογραφήθηκε ανάμεσα στο 2010 και 2012 και κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2012. Ο δίσκος περιέχει πέντε κομμάτια από τα οποία τα δύο είναι ατμοσφαιρικές, ορχηστρικές εισαγωγές, το ένα μια διασκευή στο κομμάτι 732 των Orthanc και τα υπόλοιπα δύο είναι δικές τους συνθέσεις. Όπως θα καταλάβατε, μουσικά η μπάντα έχει αρκετά διαφορετικό ύφος από αυτό που περίμενα να ακούσω, κάτι που μπορώ να πω όχι μόνο δεν με απογοήτευσε αλλά με έκανε να ακούσω το δίσκο με περισσότερη προσοχή.

Εδώ λοιπόν θα βρούμε παγωμένο, βάρβαρο Black Metal, με όμορφα tremolo riff στα ρυθμικά σημεία και βάρβαρα-βαριά riff στα γρήγορα σημεία. Τα riff έχουν σαφείς επιρροές από το Σκανδιναβικό ήχο, βγάζουν το ψυχρό αυτό συναίσθημα που θα νιώθαμε σε ένα χιονισμένο δάσος και κατά συνέπεια το χρώμα που επικρατεί στις εικόνες που φτιάχνει ο ακροατής στο μυαλό του είναι το άσπρο. Σε μερικά σημεία επίσης το συγκρότημα εκφράζει μελαγχολία, όμως πάντα κάτω από την ψυχρή ατμόσφαιρα που κυριαρχεί στα κομμάτια. Τα riff είναι κάπως επαναλαμβανόμενα όμως η δομή των κομματιών ταιριάζει με το ύφος των συνθέσεων που στο σύνολό τους είναι αρκετά ενδιαφέρουσες. Η διασκευή στο κομμάτι των Orthanc διατηρεί το χαρακτήρα του αυθεντικού κομματιού, έχοντας προσθέσει και τα προσωπικά τους στοιχεία.

Τεχνικά όλα τα όργανα είναι παιγμένα χωρίς λάθη και μεταφέρουν το συναίσθημα με αρκετή ακρίβεια. Οι κιθάρες είναι ψυχρές, αρκετά παραμορφωμένες χωρίς να κάνουν δύσκολή την ακρόαση. Το μπάσο ακούγεται καθαρά, έχει όμορφες γραμμές και γεμίζει τον ήχο πολύ καλά. Τα ντραμς δεν ακούγονται πολύ καθαρά καθώς ο ήχος από τα πιατίνια καλύπτει τα υπόλοιπα τύμπανα. Παρ’ όλα αυτά οι γραμμές τους είναι καλές, χωρίς να έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Τα φωνητικά ανάλογα με το σημείο και το συναίσθημα γίνονται είτε τραχιά, ωμά Black Metal φωνητικά είτε βρώμικα, βαριά, πολύ βάρβαρα φωνητικά που πλησιάζουν αρκετά στο Death Metal. Αυτό που θα ενοχλήσει είναι ο ήχος. Το συγκρότημα προφανώς θέλει να διατηρήσει ένα χαρακτήρα πρόβας, με όσο το δυνατόν λιγότερη παρέμβαση στο στούντιο. Από τη μία πλευρά, ο χαρακτήρας αυτός ταιριάζει στο ύφος των συνθέσεων. Από την άλλη όμως πλευρά, ο ήχος είναι τόσο βρώμικος και θαμπός που σε μερικά σημεία δεν μπορείς να ακούσεις καθαρά όλα τα όργανα και τα φωνητικά. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Γαλλικά και δεν περιέχονται στο δίσκο.

Γενικά η πρώτη προσπάθεια των Rein αφήνει ανάμεικτα συναισθήματα. Συνθετικά, το συγκρότημα, στο μικρό δείγμα που προσφέρει στην κυκλοφορία αυτή, δείχνει ότι έχει ταλέντο και μπορεί να δημιουργήσει ενδιαφέρουσες συνθέσεις. Ο ήχος όμως που κάνει την ακρόαση λίγο δύσκολη, θα αποθαρρύνει μεγάλη μερίδα του κοινού από το να ακούσει το ντέμο αυτό. Παρ’ όλα αυτά αν ο ακροατής ξεπεράσει το πρόβλημα του ήχου και καταφέρει να επικεντρωθεί στη μουσική, θα ανακαλύψει μια ταλαντούχα μπάντα. Δεν μπορώ να σας το προτείνω λόγω του ήχου όμως εγώ τον άκουσα ευχάριστα, όταν βέβαια συνήθισα το θόρυβο. Σίγουρα αν τον προσέξουν περισσότερο, η επόμενη τους κυκλοφορία θα είναι καλή. Αναμένουμε.