Cave of Ephyras... To the Infernal Fields

Οι Tatir είναι μία από εκείνες τις Ελληνικές μπάντες που ξεκίνησαν στα μέσα της δεκαετίας του 90 και μετά από μία ή δύο πολύ καλές κυκλοφορίες χάθηκαν τα ίχνη τους. Οι Tatir ήταν ένα τριμελές συγκρότημα από την Αθήνα, που σχηματίστηκε το 1994, κυκλοφόρησε δύο ντέμο, το Dark Autumn Nights του 1995 και το Fons Acheroni του 1996, και μετά διαλύθηκε. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν ξανά τα ντέμο αυτά σε μία συλλογή μαζί με το ακυκλοφόρητο EP που θα κυκλοφορούσαν το 1997, και είναι μία καλή ευκαιρία μέσα από την παρουσίαση των ντέμο να γνωρίσει περισσότερος κόσμος τους Tatir.

Στην πρώτη κυκλοφορία της μπάντας, το Dark Autumn Nights υπάρχουν τρία κομμάτια κυρίως μεσαίας ταχύτητας ατμοσφαιρικού Ελληνικού Black Metal με αρκετά γρήγορα περάσματα. Στο ντέμο αυτό η μπάντα δείχνει ότι ψάχνει ακόμα τον προσωπικό της ήχο ανάμεσα στις επιρροές από τη Νορβηγική σκηνή και στον Ελληνικό ήχο των αρχών της δεκαετίας του 90. Παρ’ όλα αυτά η αναζήτηση αυτή δημιουργεί ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Τα riff και στα αργά, πιο ατμοσφαιρικά σημεία και στα πιο γρήγορα έχουν πολύ ενδιαφέρον, αρκετή ποικιλία και κρατάνε τον ακροατή από την αρχή μέχρι το τέλος. Οι κιθάρες είναι αυτές που κυριαρχούν στις συνθέσεις με την πολύ καλή τους απόδοση ενώ τα ντραμς και το μπάσο δίνουν το βάθος που χρειάζονται οι συνθέσεις. Εντυπωσιακή είναι η χρήση των πλήκτρων. Υπάρχουν σε λίγα και συγκεκριμένα σημεία μέσα στα κομμάτια όμως καταφέρνουν να κάνουν την ατμόσφαιρα και το συναίσθημα πολύ έντονα. Τα φωνητικά ανάλογα με το σημείο γίνονται από βαριά Ελληνικού ύφους φωνητικά μέχρι τραχιές κραυγές. Η παραγωγή είναι σκοτεινή, ατμοσφαιρική και μπασάτη.

Το δεύτερο ντέμο, το Fons Acheroni αποτελείται από δύο μόνο κομμάτια Ελληνικού Black Metal. Παρ’ όλο που δύο κομμάτια είναι πολύ λίγα για να βγουν συμπεράσματα, εδώ φαίνεται ότι η μπάντα έχει ωριμάσει και έχει βρει τον ήχο της. Η μουσική που παίζουν είναι βέβαια επηρεασμένη σε μεγάλο βαθμό από τις πρωτοπόρες Ελληνικές μπάντες, εξελίσσουν όμως αυτές τις επιρροές με προσθήκες γρήγορων ως και καταιγιστικών riff, επικών – ατμοσφαιρικών πλήκτρων και Heavy Metal περασμάτων. Τα riff είναι εκπληκτικά, άλλοτε πολύ γρήγορα, άλλοτε μεσαίας ταχύτητας, με πολλές αλλαγές δεμένες μεταξύ τους χωρίς να κουράζουν τον ακροατή. Οι κιθάρες είναι τεχνικές και ταυτόχρονα βρώμικες, αποδίδοντας από τη μία καθαρά τα riff χωρίς όμως να χάνεται η ατμόσφαιρα. Το μπάσο και τα ντραμς συμπληρώνουν το ωραίο σκηνικό που δημιουργούν οι κιθάρες, δίνοντας τον όγκο και το βάθος που χρειάζονται τα κομμάτια. Τα φωνητικά στα γρήγορα σημεία είναι τραχιά, ενώ στα πιο αργά σημεία γίνονται πιο βαριά θυμίζοντας Ελληνικά συγκροτήματα των αρχών της δεκαετίας. Και εδώ τα πλήκτρα υπάρχουν σε συγκεκριμένα σημεία στα κομμάτια, κυρίως σε γέφυρες, με σκοπό να κάνουν πιο έντονη την ατμόσφαιρα. Η παραγωγή είναι βρώμικη και μπασάτη, δημιουργεί το σκοτεινό ήχο που ταιριάζει στο συναίσθημα των συνθέσεων.

Το ακυκλοφόρητο EP περιέχει τρία κομμάτια, μία εισαγωγή που θυμίζει αρχαία Ελλάδα παιγμένη σε φλάουτο, μία επανεκτέλεση στο κομμάτι τους “Vast Land Of The Eternal Torments” και ένα καινούριο κομμάτι. Το συγκρότημα στην κυκλοφορία αυτή ακολουθεί την ίδια μουσική πορεία με τη διαφορά ότι η χρήση των πλήκτρων είναι πιο έντονη. Οι Tatir και σ’ αυτή την κυκλοφορία δείχνουν το συνθετικό τους ταλέντο και την ποιότητά τους και αφήνουν πολλές προσδοκίες για το μέλλον, ανεκπλήρωτες όπως έδειξε ο χρόνος.

Το υλικό που έχουν αφήσει οι Tatir μπορεί να είναι λίγο και η πορεία τους στο Black Metal να ολοκληρώθηκε σύντομα, όμως είναι πραγματικό, Ελληνικό Black Metal υψηλής ποιότητας. Όσο αφορά τώρα το “Cave of Ephyras… To the Infernal”, προσφέρει ολόκληρη τη δισκογραφία της μπάντας, με αρκετά καλό ήχο, φωτογραφικό υλικό και πληροφορίες για το συγκρότημα. Η συλλογή αυτή επαναφέρει στο προσκήνιο μετά από δεκαπέντε χρόνια τα διαμάντια που κυκλοφόρησαν οι Tatir και δεν κέρδισαν την προσοχή που άξιζαν. Όλοι οι οπαδοί του πραγματικού Ελληνικού Black Metal ήχου οφείλουν να έχουν αυτή την κυκλοφορία στη συλλογή τους.