Frozen Wreath (Ουγγαρία) 02/08/2021

Szele Zoltán: Χαίρε OBM! Ευχαριστώ, είμαι καλά. Μέχρι τώρα, δεν έχω έρθει σε επαφή με τον ιό. Πήρα μισό χρόνο αποχή από τη εργασία μου, αλλά εργάζομαι στην Αυστρία και όχι στην Ουγγαρία και αυτό έχει τα δικά του πλεονεκτήματα, παίρνουμε το 90% του μισθού που παίρνουμε στην εργασία μας, χωρίς να εργαζόμαστε, οπότε δεν θα μπορούσα να παραπονιέμαι, ευχαριστώ για αυτό το όφελος το lockdown δεν είχε κάποια πραγματική επίδραση στη ζωή μου.

Neubauer Roland: Χαίρε σε σένα και στους αναγνώστες! Είμαι τυχερός καθώς εργάζομαι από το δικό μου γραφείο στο σπίτι όλο το χρόνο, οπότε δεν άλλαξε τίποτα στην προσωπική ή στην εργασιακή μου ζωή. Να σου πω την αλήθεια, την διασκέδασα την κατάσταση καθώς τέθηκαν πολλοί κανονισμοί, κάτι που έκανε την εργασία μου ακόμα πιο εύκολη. Ζω σε ένα μικρό χωριό, στο μέσο του δάσους και ειλικρινά, αν δεν είχα ακούσει τα νέα, δεν θα είχα παρατηρήσει ότι υπήρχε πανδημία.

Szele Zoltán: Σωστά, οι Frozen Wreath είναι ένα ολοκαίνουριο project. Βασικά, ήθελα να επιταχύνω τα πράγματα με το προηγούμενο συγκρότημά μου τους ‘de profundis’, αλλά λόγω διάφορων λόγων αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί, οπότε αποφάσισα να ξεκινήσω ένα καινούριο συγκρότημα. Στην αρχή προσπάθησα να κάνω τα πάντα μόνος μου, αλλά έπρεπε να συνειδητοποιήσω ότι δεν είμαι τραγουδιστής, χρειάζομαι κάποιον άλλο για αυτή τη θέση. Καθώς ο Roland ζει στην ίδια περιοχή της Ουγγαρίας με εμένα και πάντα ακολουθούσα τους ‘WitcheR’ (η άλλη μπάντα του Roland), ήταν προφανές για μένα να ζητήσω πρώτα σε αυτόν να έρθει μαζί μου. Άκουσε τα τραγούδια που ήταν ήδη γραμμένα εκείνη τη στιγμή και είπε ναι. Ήταν τόσο απλό. Βέβαια, γνωρίζαμε ο ένας τον άλλο λίγο, πριν βρισκόμασταν σε συναυλίες από καιρού εις καιρόν, οπότε γνώριζα ότι είναι ωραίος τύπος.

Szele Zoltán: Βρήκα το όνομα πολύ καιρό πριν. Τότε ξεκίνησα ένα doom metal project, αλλά δυστυχώς, δεν είχα το χρόνο να ασχοληθώ πραγματικά με αυτό. Ονόμασα το project εκείνο Frozen Wreath και καθώς πάντα αγαπούσα αυτό το όνομα, ζήτησα από το Roland αν θα ήθελε να το χρησιμοποιήσουμε αυτή τη φορά. Η προέλευση του ονόματος σχετίζεται με μια επίσκεψη στο νεκροταφείο την περίοδο των Χριστουγέννων, όταν είδα ένα τάφο να είναι καλυμμένος με στεφάνια και λόγω του άσχημου καιρού ήταν όλα παγωμένα και έμοιαζαν κάπως ακόμα πιο θλιβερά και τότε απλά ήρθε στο μυαλό μου τι ωραίο όνομα θα ήταν για μια doom metal μπάντα. Το δέντρο στο λογότυπο βασικά είναι συνδεδεμένο με το νεκροταφείο και την ίδια τη ζωή, καθώς το αριστερό κομμάτι του δέντρου ανθίζει, γεμάτο ζωή, αλλά η δεξιά πλευρά μαραίνεται και η ζωή το εγκαταλείπει όπως τα πουλιά που πετούν μακριά καθώς πέφτουν τα φύλλα. Το λογότυπο σχεδιάστηκε πάνω στην αρχική μου ιδέα από τον Christophe Szpajdel.

Szele Zoltán: Αφού ο Roland έχει άλλες δύο μπάντες (WitcheR, Vrag), συμφωνήσαμε από την αρχή ότι εγώ θα έγραφα όλη τη μουσική και εκείνος θα συνεισφέρει με τους στίχους και τα φωνητικά. Καθώς ο μισός δίσκος ήταν ήδη γραμμένος τη στιγμή που ξεκινήσαμε, υποθέτω με εμπιστεύτηκε με το κομμάτι της μουσικής. Δεν χρειάζομαι πραγματικά έμπνευση για να γράψω μουσική, απλά αγαπώ τη μουσική όπως είναι. Λατρεύω να ακούω μουσική και μου αρέσει να πιάνω την κιθάρα μου και να γράφω τραγούδια. Από την αρχή, πάντα έγραφα το δικό μου υλικό, μα κάποιο τρόπο, ποτέ δεν με ενδιέφερε να παίζω τα τραγούδια άλλων συγκροτημάτων. Η διαδικασία της σύνθεσης είναι πολύ απλή. Συνήθως, σκέφτομαι ένα κιθαριστικό riff και από εκεί ξεκινάω να χτίζω ένα τραγούδι. Όταν το βασικό είναι έτοιμο, γράφω τα τμήματα από τα τύμπανα, εκεί είναι που αποφασίζω αν θα είναι ένα αργό ή ένα γρήγορο κομμάτι, καθώς όλα μου τα riff είναι κυρίως tremolo riff, οπότε μπορεί να πάει είτε έτσι είτε αλλιώς. Στη συνέχεια έρχεται το μπάσο και τέλος προσθέτω τα πλήκτρα, αν ταιριάζουν στο τραγούδι. Όταν η δομή ολόκληρου του τραγουδιού είναι τελειωμένη, τότε προσθέτω τις τελευταίες κιθαριστικές αρμονίες, ίσως κάποια solo στα τραγούδια. Αυτός είναι ο τρόπος.

Neubauer Roland: Θα πρόσθετα μόνο ότι υπάρχει μια μικρή ομαδική δουλειά αυτό το διάστημα περισσότερο απ' ό,τι στον πρώτο δίσκο, αλλά βασικά παραμένει να είναι ο Zoltán ο κύριος υπεύθυνος για τα πάντα. Απλά του λέω αν κάτι δεν μου αρέσει ή του σπάω τα μούτρα αν νιώσω ότι θα μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερα. Οι τελευταίοι μήνες απέδειξαν ότι είμαστε καλή ομάδα.

Neubauer Roland: Ναι, γράφω τους στίχους και είμαι ένας από τους λίγους που έχουν την τάση να δουλεύουν πάνω σε ένα κομμάτι για εβδομάδες ή μήνες, έτσι ώστε να στέκεται μόνο του ως ένα ποίημα και να έχει αξία από μόνο του. Βασικά, ο στόχος μου είναι να ξεχωρίσω τους στίχους των Frozen Wreath από τα άλλα δύο συγκροτήματά μου – όπου είμαι επίσης ο στιχουργός -, και ως ένα σημείο έχω καταφέρει να το κάνω, αλλά και αυτοί οι στίχοι δείχνουν εμένα, τις σκέψεις μου, κομμάτια της ψυχής μου, να το πω έτσι. Θεματολογικά, αφιέρωσα αυτό το δίσκο στο τελείωμα της ανθρώπινης ζωής. Η σκέψη του θανάτου με είχε απασχολήσει αρκετά όταν έκανα τον δίσκο, έχασα αρκετούς κοντινούς μου ανθρώπους, μερικούς από τους οποίους έπρεπε να αποχαιρετίσω στο νεκροκρέβατο, και αυτές οι εμπειρίες ήταν πολύ σημαντικές εμπνεύσεις για το δίσκο. Το τελευταίο τραγούδι, για παράδειγμα, είναι εμπνευσμένο από το θάνατο ενός πολύ αγαπημένου, παλιού μου φίλου, και τότε συνειδητοποίησα πόσο άσχημα προσεγγίζουμε το θέμα του θανάτου στη δυτική κοινωνία, βλέποντάς το ως ένα είδος ταμπού ή ντροπής, ακόμα και αν θα μπορούσε εύκολα να αποτελεί απλά ένα κατώφλι για να ξεκινήσεις από την αρχή. Η θνησιμότητα, η παροδικότητα, η αδυναμία ενέπνευσαν τους περισσότερους από τους στίχους. Αργότερα ο Zoltán μετέφρασε όλους τους στίχους στα Αγγλικά, ώστε ο καθένας, που θα ενδιαφερόταν, να μπορεί να τους διαβάσει, παρόλο που είναι γραμμένοι και ηχογραφημένοι στα Ουγγρικά.

Szele Zoltán: Είμαι απόλυτα ευχαριστημένος με το δίσκο, νομίζω δώσαμε το 100% που ήταν δυνατό να δώσουμε τη εκείνη. Δεν νομίζω ότι έχει σημασία το τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει διαφορετικά, είναι αυτό που είναι, αυτό που καταγράφηκε εκείνη τη στιγμή, ένα αποτύπωμα της στιγμής μέσα στο χρόνο. Γι αυτό το λόγο δεν μου αρέσουν οι remastered και οι επανηχογραφημένοι δίσκοι. Για ποιο λόγο; Υπάρχει πάντα ένας καινούριος δίσκος, όπου μπορείς να εξελιχθείς, να φτιάξεις καλύτερα τραγούδια, ένα καλύτερο ήχο, αν δεν είσαι ευχαριστημένος με το προηγούμενο αποτέλεσμα. Το να ζεις στο παρελθόν δεν είναι καλό πράγμα. Θα πρέπει να είσαι περήφανος για όλα όσα έχεις δημιουργήσει, δεν έχει σημασία αν δεν είναι τέλειο.

Neubauer Roland: Αν ούτε ο χρόνος ούτε το χρήμα δεν είχε σημασία, τότε θα αντικαθιστούσα τα τύμπανα. Τα συνήθισα, αλλά ο Zoltán έγραψε τόσο καλά τραγούδια, θα άξιζαν έναν πραγματικό drummer ή καλύτερα samples. Διαφορετικά δεν θα πείραζα τίποτα.

Szele Zoltán: Απόλυτα. Τα περισσότερα σχόλια είναι πολύ καλά. Βέβαια δεν μπορείς να ικανοποιήσεις τους πάντες, ο καθένας έχει διαφορετικό γούστο στη μουσική. Σε μερικούς ανθρώπους αρέσει το ότι ο ήχος μας θυμίζει black metal συγκροτήματα από τη δεκαετία του ‘90, μερικοί άνθρωποι το βλέπουν ως αδυναμία. Αλλά όλοι συμφωνούν μέχρι τώρα, ότι ο δίσκος έχει καλή ποικιλία τραγουδιών, ότι η δομή των τραγουδιών είναι δυνατή και σχετικά ξεχωριστή, δεν πρόκειται για μπάντα κλώνο. Σίγουρα, μπορούμε να εξελιχτούμε με τον ήχο, συμφωνώ απολύτως με αυτό και θα δουλέψουμε πάνω σ' αυτό, μπορώ να το υποσχεθώ αυτό.

Neubauer Roland: Στις μέρες μας είναι πολύ δύσκολο να προωθήσεις ένα καινούριο συγκρότημα στο κοινό, καθώς υπάρχει μια τρομερή υπερπαραγωγή στο είδος. Είναι σαν ο καθένας να έφτιαξε μια black metal μπάντα τα τελευταία χρόνια. Βασικά είμαι ευχαριστημένος, δεχτήκαμε πολλές θετικές αντιδράσεις, αλλά ακόμα και αν δεν είχε γίνει έτσι, θα είχαμε συνεχίσει ούτως ή άλλως, καθώς οι Frozen Wreath είναι ένα πολύ διασκεδαστικό project.

Szele Zoltán: Δεν νομίζω να παίξουμε ποτέ ζωντανά. Απλά δεν με ενδιαφέρει αυτό το κομμάτι. Λατρεύω να δημιουργώ τραγούδια, αλλά το να είσαι στη σκηνή μπροστά στον κόσμο απλά δεν είναι για μένα. Πραγματικά δεν είμαι κοινωνικός άνθρωπος, όλα τα σχετικά με το ναρκισσισμό, η τάση για επίδειξη λείπει από εμένα, θα ήμουν ένας πολύ αγχωμένος καλλιτέχνης, υποθέτω. Ο Roland έχει παίξει ζωντανά ήδη, οπότε υποθέτω ότι δεν θα τον πείραζε, αλλά ας μιλήσει και αυτός σχετικά με αυτό…

Neubauer Roland: Νομίζω ότι τα τραγούδια των Frozen Wreath θα λειτουργούσαν τέλεια ζωντανά, αλλά ποτέ δεν ήμουν τόσο πρόθυμος να παίζω ζωντανά. Ως ένα περιστασιακό μέλος βοηθάω κυρίως άλλα φιλικά συγκροτήματα, κυρίως στο μπάσο, αλλά αυτό είναι αρκετό για μένα, δεν έχω επιθυμία για τη σκηνή και αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να φανταστώ ότι οι Frozen Wreath θα έπαιζαν ζωντανά. Φυσικά, έμαθα στη ζωή ποτέ να μη λέω ποτέ, οπότε θα προτιμήσω να αφήσω αυτή την ερώτηση ανοιχτή.

Szele Zoltán: Στην πραγματικότητα, ήδη δουλεύουμε πάνω σε αυτό. Καθώς είχα αυτή την παύση από την εργασία μου που προανέφερα, στον ελεύθερο χρόνο μου θα μπορούσα να ξεκινήσω να συνθέτω τραγούδια για τον δεύτερο δίσκο των Frozen Wreath. Βασικά, σχεδόν τελείωσα με το γράψιμο, τα περισσότερα από αυτά είναι ήδη ηχογραφημένα σε demo έκδοση. Είναι μόνο η μουσική, ο Roland είναι απασχολημένος αυτό το διάστημα με την κυκλοφορία του επόμενου δίσκου των Vrag και με το να ηχογραφήσει τον επόμενο των WitcheR. Μετά από αυτό θα ξεκινήσει να γράφει στίχους για εμάς. Αν όλα πάνε καλά, μπορεί να βγει το 2023. Μουσικά δεν έχουν αλλάξει πολλά, έγραψα τραγούδια στο στυλ που μου αρέσει, το οποίο είναι ατμοσφαιρικό, μελωδικό black metal στα χνάρια της δεκαετίας του ‘90. Αν μπορώ να το πω σε αυτό το στάδιο της διαδικασίας της σύνθεσης, ο δίσκος φαίνεται πιο κατανοητός, αλλά επίσης πιο οργανικός απ' ό, τι το ‘Memento Mori’.

Neubauer Roland: Παρόλο που ολόκληροι οι στίχοι δεν έχουν γραφτεί ακόμα, αλλά έχω σημειώσει φράσεις, κομμάτια στίχων και η θεματολογία παίρνει αρχίζει να παίρνει και αυτή, μορφή, οπότε προετοιμάζομαι και από τη δική μου την πλευρά να πάρω ένα πλαίσιο από τα τραγούδια του Zoltán. Δεν θέλω να μιλήσω για συγκεκριμένα πράγματα ακόμα, γιατί ποιος ξέρει τι είδους πράγματα έχω να αντιμετωπίσω τα οποία θα εμπνεύσουν τους στίχους.

Szele Zoltán: Δεν θα την έλεγα τέχνη από τη μεριά μου, αλλά μου αρέσει να παίζω με το PhotoShop. Σχεδίασα, οργάνωσα τα γραφικά του booklet για το CD και την κασέτα των Memento Mori. Καθώς επίσης, δημιουργώ flyers, εικόνες για το συγκρότημα. Δεν είναι πολύ, αλλά μου αρέσει να το κάνω. Πέρα από αυτό μου αρέσει να διαβάζω και έχω μια τεράστια συλλογή από ταινίες. Μου αρέσει το καθετί που με απομακρύνει από την πραγματικότητα.

Neubauer Roland: Τι είναι ελεύθερος χρόνος; Πέρα από τους Frozen Wreath, έχω άλλα δύο συγκροτήματα, τους WitcheR και τους Vrag, τα οποία παίρνουν όλο μου τον χρόνο. Επιπροσθέτως, υπάρχουν πολλές δουλειές με τη Filosofem Records και δίπλα στη δουλειά μου έχω και μια οικογένεια και μια τεράστια “φάρμα” να φροντίσω. Αν έχω ακόμα κάνα δυο ώρες να σπαταλήσω, τότε προσπαθώ να διαβάζω όσο το δυνατόν περισσότερο.

Szele Zoltán: Πέρα από το black metal, μου αρέσουν και άλλα είδη, επίσης, αλλά κυρίως ακούω metal. Γενικά, μου αρέσει η μουσική η οποία έχει ένα συναισθηματικό αντίκτυπο σε μένα. Μου αρέσουν συγκροτήματα, τα οποία δεν κολλάνε σε ένα στυλ, που πάντα ανακαλύπτουν ξανά τον εαυτό τους, που είναι αρκετά γενναία ώστε να επεκτείνουν τα όριά τους. Όσο αφορά σε μουσικούς, αισθάνομαι μεγάλο σεβασμό για συνθέτες, οι οποίοι δημιούργησαν μια μεγάλη ποικιλία, όμως πολύ διαφορετικά είδη τραγουδιών: Juha Raivio (Swallow The Sun, Hallatar, Trees of Eternity), Johan Edlund (Tiamat), Varg Vikernes (Burzum), Robert Smith (The Cure), Brian Molko (Placebo), Chino Moreno (deftones), Satyr (Satyricon), απλά για να αναφέρω μερικούς.

Neubauer Roland: Το πιο σημαντικό για μένα είναι το black metal. Σε όλη μου τη ζωή, υπήρξαν μεταβάσεις σε άλλα είδη – μέσα στη metal μουσική, σίγουρα – αλλά στο τέλος, πάντοτε γύρναγα στο πιο σκοτεινό είδος. Δύσκολα θα βρεθεί μέρα, που να μη γνωρίσω ένα ή δύο καινούρια black metal συγκροτήματα, ακούω συνεχώς μουσική, κάτι το οποίο σε κάποια μορφή σίγουρα με επηρεάζει. Με δυσκολία θα μπορούσα να επιλέξω μόνο μερικά συγκροτήματα, αλλά ο Varg Vikernes και οι Burzum είναι σίγουρα στην κορυφή. Ακόμα, οι Nargaroth, οι Summoning και τα περισσότερα πρώτα black metal συγκροτήματα είχαν μεγάλο αντίκτυπο σε μέναμε την πάροδο του χρόνου. Και βέβαια, τα πρώτα μεγάλα αγαπημένα στο είδος του metal: Iron Maiden, King Diamond, Helloween, Pokolgép, κτλ. Θα μπορούσα να επιλέξω μόνο μερικές άμεσες επιρροές, έχω αμέτρητα αγαπημένα για να ψάξω να βρω από ποιον πήρα αυτό και εκείνο.

Szele Zoltán: Είναι δύσκολη ερώτηση, καθώς υπάρχουν τόσοι καλοί δίσκοι εκεί έξω. Επέλεξα 10 συγκροτήματα, τα οποία έχουν μια εξαιρετική δισκογραφία, όχι μόνο ένα ή δύο δίσκους. 1. Swallow The Sun – Songs From The North I, II & III. Αυτός ο τριπλός δίσκος είναι η ουσία των STS, μια υπέροχη μπάντα, μία από τις αγαπημένες μου. 2. Limbonic Art – In Abhorrence Dementia. Ένα συμφωνικό, οδηγούμενο από τα πλήκτρα αριστούργημα. 3. Summoning – Dol Guldur. Ατμοσφαιρικό black metal στα καλύτερά του. 4. Solefald – The Linear Scaffold. Ένα απρόβλεπτο συγκρότημα και αυτός είναι ένας μοναδικός bm δίσκος, αναμιγνύει γρήγορα blastbeats με όμορφα αργά σημεία και υπάρχει ακόμα και ένα σημείο με εβραϊκή άρπα. 5. Lord Belial – The Seal Of Belial. Ένα πολύ υποτιμημένο συγκρότημα, που παίζει ποιοτικό black metal. Πέρα από το ότι είναι ένας παραδοσιακός bm δίσκος, με αυτόν ξεπέρασαν τον τραχύ garage ήχο και έχει ένα μοντέρνο με παχιές στρώσεις ήχο. 6. Satyricon – Rebel Extravaganza. Για μένα αυτός είναι ο καλύτερος των Satyricon, μια υπέρτατη, υπερηχητική επίθεση με κανένα συμβιβασμό. 7. Ulver – Nattens Madrigal. Τράβηξαν τα όρια της ωμότητας πέρα από τα άκρα εδώ, και ακόμα αυτός ο δίσκος είναι γεμάτος όμορφες μελωδίες. 8. Tiamat – Deeper Kind Of Slumber. Ο αγαπημένος μου δίσκος, γενικά. Η ατμόσφαιρα που συνέλαβαν εδώ, είναι απίστευτη. 9. Neurosis – A Sun That Never Sets. Οι Neurosis είχαν μια αρχαία δύναμη, κάτι που έχει τις ρίζες του πολύ βαθιά στο σύμπαν. Ο δίσκος αυτός έχει όμορφη ισορροπία ανάμεσα στα τραχιά και στα αργά σημεία. Πολύ συναισθηματικό συγκρότημα. 10. Burzum – Filosofem. Πρέπει να πω κάτι εδώ; Ο Vikernes είναι ένας ιδιοφυής συνθέτης, κάθε δίσκος των Burzum έχει μια υπέροχη ατμόσφαιρα, είτε είναι metal είτε είναι synth μουσική.

Neubauer Roland: Αυτού του είδους τις ερωτήσεις θα της απαντούσα διαφορετικά κάθε μέρα. Δεν μπορώ ούτε να σου δώσω μια αντικειμενική απάντηση, προτιμώ να γράψω μια μικρή λίστα με τα δικά μου αγαπημένα όλων των εποχών, τα οποία με ενέπνευσαν περισσότερο μέσα στα χρόνια, και πιστεύω είναι ορόσημα στο είδος.1. Pokolgép: Pokoli színjáték – Για μένα όλα ξεκίνησαν με αυτό, ένα Ουγγρικό heavy metal ορόσημο. 2. Helloween: Helloween EP (1985) – Αυτό ήταν επίσης ένα από τα πρώτα μου LP. Υπάρχουν τόσα σκοτεινά θέματα σ' αυτό, που τείνω να το βλέπω ως έναν προ-black metal δίσκο. 3. King Diamond: Conspiracy – Είχα τρομοκρατηθεί με το δίσκο αυτό, η ατμόσφαιρα με μάγεψε, οι περισσότεροι black metal δίσκοι δεν είναι ούτε στο μισό σκοτεινοί απ' όσο είναι αυτό το αριστούργημα. 4. Burzum: Hvis lyset tar oss – Η πρώτη μου επαφή με τους Burzum. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα συναισθήματα, τις σκέψεις που μου προκάλεσε αυτός ο δίσκος. Δεν είχα ξανά ακούσει τίποτα τέτοιο. 5. Mayhem: De Mysteriis Dom Sathanas – Η άλλη φοβερή απόκοσμη εμπειρία. Αυτός ο δίσκος είχε μια αφάνταστη επιρροή σε μένα, δεν υπάρχει εβδομάδα που να μην έχω τουλάχιστον ένα τραγούδι του στην playlist μου. 6. Summoning: Minas Morgul – Η πρώτη μου σοβαρή επαφή με το γεγονός ότι τα πλήκτρα και το black metal μπορούν να δημιουργήσουν μια ανώτερη μίξη μαζί. Ολόκληρος με τραγούδια γεμάτα υπέροχες μελωδίες. 7. Judas Priest: Painkiller – Θα μπορούσα να αναφέρω εδώ ολόκληρη τη δισκογραφία, αλλά το Painkiller παραμένει το αγαπημένο μου. Πιστεύω ότι δεν είμαι ο μόνος σε αυτό. 8. Death: The Sound of Perseverance – Είναι απίστευτο τι δημιούργησε ο Chuck σε αυτόν το δίσκο. Καταλαβαίνω ότι οι πρώτες δουλειές του είναι death metal ορόσημα, αλλά για μένα ο τελευταίος δίσκος έβαλε το στέμμα στη δισκογραφία. Μουσική ιδιοφυΐα. 9. Darkthrone: A Blaze in the Northern Sky – Παρόλο που τώρα πια μου αρέσουν περισσότερο οι επόμενοι δύο δίσκοι, τότε ήταν ένας από τους πρώτους μου black metal δίσκους. Ωμός, σκοτεινός και τραχύς. Τον λατρεύω. Θα έκανα τα πάντα για να γυρίσουν σε αυτή την εποχή. 10. Iron Maiden: Fear of the Dark – Θα μισούσα για πάντα τον εαυτό μου, αν δεν συμπεριλάμβανα ένα δίσκο των Maiden στη λίστα μου. Οι Maiden ήταν ένα από τα πρώτα συγκροτήματα που επηρέασαν το μουσικό μου γούστο και θα έλεγα ότι το Fear of the Dark είναι το καλύτερό τους. Πιθανώς αύριο μπορεί να είναι το Seventh Son ή το Powerslave ή το The Number of the Beast. Όλα θα μπορούσαν να είναι.

Szele Zoltán: Θα ήθελα να αναφέρω εδώ την Olga Kann, η οποία ζωγράφισε το όμορφο εξώφυλλο του Memento Mori, το οποίο θυμίζει σε όλους μας ότι ο χρόνος μας περνάει. Ευχαριστώ όλους όσους μας στήριξαν μέχρι τώρα και καλώς να έρθουν και οι μελλοντικοί οπαδοί. Ευχαριστώ για τη συνέντευξη. Μέχρι την επόμενη φορά…

Neubauer Roland: Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τη συνέντευξη και για τη συνεχόμενη στήριξη στα συγκροτήματά μου.