Idő

Οι Leiru κατάγονται από την ουγγρική Black Metal σκηνή και ξεκίνησαν ως ένα προσωπικό project του Leiru, του μόνου ιδρυτικού μέλους τους από το 2004 όταν δημιουργήθηκαν. Αφού πέρασαν μερικά χρόνια και κυκλοφόρησαν μερικά demo, τέσσερα για την ακρίβεια, μέχρι ο Sadaist να μπει στο συγκρότημα το 2010 και να αναλάβει τα τύμπανα. Ακολούθησαν το EP του 2012 και το split του 2015 μέχρι να φτάσουμε στις 15 Μαρτίου του 2020 όταν το συγκρότημα κατάφερε να κυκλοφορήσει τον πρώτο του ολοκληρωμένο δίσκο που ονομάζεται Idő. Κυκλοφόρησε από τη Sun & Moon Records σε μία πολύ όμορφη έκδοση digipak cd και περιέχει έξι κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου τριάντα λεπτών. Το μυστηριώδες εξώφυλλο και η συνολική γραφιστική δουλειά, ακόμα και η γραμματοσειρά που χρησιμοποιήθηκε στο booklet για τους στίχους, μας δίνουν μία ισχυρή διαστημική ή cyber αισθητική. Αλλά είναι αυτή η περίπτωση της μουσικής των Leiru;

Η απάντηση είναι ‘ναι και όχι’. Η μουσική των Leiru είναι σκοτεινή και μερικές φορές χαοτική, δίνοντάς σου ένα συναίσθημα σαν να περιπλανιέσαι στο αχανές, σκοτεινό τίποτα, ένα συναίσθημα που θα βρεις σε συγκροτήματα όπως είναι οι Darkspace. Παρόλα αυτά, αυτό δεν είναι το κυρίαρχο στοιχείο της μπάντας αυτής. Οι κύριες επιρροές του συγκροτήματος, έρχονται από το Black Metal της δεκαετίας του ’90, θα βρείτε αναφορές στη Νορβηγική σκηνή, υπάρχουν επίσης μερικά Heavy Metal riff εδώ και εκεί, συνδυασμένο με μερικά δυσαρμονικά, δίνοντας ένα περίεργο αλλά ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Όλα αυτά δοσμένα κάτω από έναν ωμό ήχο κάνουν το αποτέλεσμα πιο βίαιο και τραχύ, δίνοντας ένα πολύ όμορφο κράμα βίαιου, τραχιού, μελωδικού και χαοτικού Black Metal. Ένα άλλο στοιχείο το οποίο κάνει την μπάντα να ξεχωρίζει, είναι η απόδοση των φωνητικών. Είναι καθαρά σε ολόκληρο το δίσκο, με έκφραση σχεδόν ψαλμωδίας, άλλες στιγμές πιο αφηγηματική, άλλες πιο τελετουργική και άλλες πιο επική, προσθέτουν μια μοναδική ατμόσφαιρα στο ήδη μοναδικό αποτέλεσμα. Τα τραγούδια διαρκούν από τρία μέχρι οχτώ λεπτά, η δομή δεν είναι αναμενόμενη ή βαρετή, υπάρχουν όμορφες αλλαγές, διάφορα βάρβαρα ξεσπάσματα, ατμοσφαιρικά περάσματα και πολλά συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα. Όλα αυτά, μαζί με τα ενδιαφέροντα riff κάνουν τα κομμάτια ελκυστικά, παρόλο που υπάρχουν στιγμές όπου το συνεχόμενο solo γίνεται κάπως κουραστικό.

Ο ήχος είναι τραχύς και προσπαθεί να είναι ωμός, αλλά σίγουρα δεν είναι πρωτόγονος και φαίνεται προσεκτικά δημιουργημένος. Η παραγωγή είναι τραχιά αλλά καθαρή, παρουσιάζοντας τα όργανα, με πολύ ακρίβεια και με καθαρό ήχο. Η μίξη έχει φέρει στο προσκήνιο τις κιθάρες, αφήνοντας κάπως πιο πίσω το μπάσο και τα φωνητικά, ενώ τα τύμπανα είναι ακόμα πιο βαθιά στο τελικό αποτέλεσμα, μετατρέποντάς τα σε ένα όργανο δευτερεύουσας σημασίας. Τα φωνητικά, οι κιθάρες και το μπάσο είναι παιγμένα από τον Leiru ενώ τα τύμπανα από τον Sadaist. Ας ξεκινήσουμε από τα τύμπανα. Ο ήχος τους είναι εξασθενημένος, οι γραμμές τους είναι κάπως επαναλαμβανόμενες, με πολύ λίγα ενδιαφέροντα σημεία, ενώ η απόδοσή τους είναι σταθερή και ακριβής. Το μπάσο έχει ενδιαφέρουσες γραμμές και υπάρχουν στιγμές που παίρνει τον πρώτο ρόλο και προσθέτει μια όμορφη σκοτεινή ατμόσφαιρα και γενικώς προσθέτει σταθερότητα, πάθος και βάθος. Οι κιθάρες είναι το κύριο όργανο στις συνθέσεις των Leiru. Κυριαρχούν, δημιουργούν την ατμόσφαιρα, τα συναισθήματα και τις εικόνες, η απόδοσή τους είναι άψογη και παθιασμένη, αποδίδουν τα riff με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τα φωνητικά είναι καθαρά, σχεδόν αφηγηματικά με διαφορετική έκφραση και προσέγγιση ανάλογα το σημείο. Σε κάποια σημεία γίνονται σαν ψαλμωδίες – τελετουργικά, σε άλλα σημεία γίνονται επικά και σε άλλα μονότονα – καταθλιπτικά. Είναι μια διαφορετική και κάποιες στιγμές περίεργη απόδοση που μπορεί να μην εκτιμηθεί από κάποιους ακροατές. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Ουγγρικά και περιλαμβάνονται στο booklet. Όπως λέει το συγκρότημα, οι στίχοι μιλούν για προσωπικές σχέσεις, όνειρα, εφειάλτες και ακραία συναισθήματα.

Για ένα καινούριο συγκρότημα το Idő θα ήταν ένας φοβερός δίσκος. Η αλήθεια είναι ότι αυτή είναι η πρώτη τους ολοκληρωμένη κυκλοφορία αλλά κυκλοφόρησε δεκαπέντε χρόνια μετά τη δημιουργία τους, οπότε δεν θα περίμενα να έχουν κάνει τα λάθη που ανέφερα πιο πάνω. Παρόλα αυτά, αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα κυκλοφορία που μου άρεσε πολύ, αν και δεν εκτίμησα τόσο την προσέγγιση στα φωνητικά. Καλύτερα τραγούδια Belépsz, Idő και A kardok lehullanak. Αυτή η κυκλοφορία θα εκτιμηθεί από τους οπαδούς του Black Metal της δεκαετίας του ’90 αλλά επίσης και από όλους εκείνους από εσάς που ψάχνετε για μία ασυνήθιστη μπάντα με σίγουρα μοναδικό χαρακτήρα.