This Reality Is Just a Deception

Συνεχίζοντας αυτή τη σειρά κριτικών για τους Yass-Waddah, το ‘This Reality Is Just a Deception’ είναι ο δεύτερος ολοκληρωμένος τους δίσκος ο οποίος κυκλοφόρησε σε ψηφιακή μορφή και σε cd στις 15 Ιουλίου του 2020 από την εταιρεία που είναι υπεύθυνη για την κυκλοφορία του υλικού τους σε φυσική μορφή μέχρι τώρα, την They Live We Sleep Recordings. Έδωσα λίγο χρόνο στο δίσκο αυτό και μερικές περισσότερες ακροάσεις απ’ ό,τι συνηθίζω, ώστε να του επιτρέψω να ξεδιπλωθεί πλήρως και να είμαι σίγουρος γι’ αυτά που πρόκειται να γράψω. Αυτός ο δίσκος περιέχει οχτώ τραγούδια και δύο ατμοσφαιρικές εισαγωγές με συνολική διάρκεια περίπου σαράντα λεπτών. Έτσι, ξεκινώντας από το εξώφυλλο, αυτό εδώ έχει μια τελείως διαφορετική προσέγγιση και από τις δύο προηγούμενες κυκλοφορίες, δείχνει ένα φτερωτό δαίμονα ο οποίος, υποθέτω, έχει μόλις κληθεί από μια περίεργη τελετή κατά τη διάρκεια της πανσελήνου. Τα χρώματα που περιέχει είναι αποχρώσεις του κίτρινου και του κόκκινου, είναι σκοτεινός αλλά τόσο πολύ που πρέπει να τον παρατηρήσεις προσεκτικά για να καταλάβεις τι ακριβώς έχεις μπροστά σου. Έχω ένα προαίσθημα ότι ο στόχος του Pietro Baldan είναι να δημιουργήσει κάτι κοντινό με τις προηγούμενες δημιουργίες του αλλά ταυτόχρονα και πολύ διαφορετικό.

Η μουσική που μας παρουσιάζει στο ‘This Reality Is Just a Deception’ έχει στοιχεία και από το πρώτο EP και από τον πρώτο δίσκο αλλά γενικώς είναι διαφορετικό. Το στοιχείο που ξεχωρίζει περισσότερο σε κάθε κυκλοφορία του συγκροτήματος είναι τα riffs και η δουλειά που έχει γίνει στις κιθάρες, και αυτά είναι τα δύο στοιχεία που ξεχωρίζουν και σε αυτή την κυκλοφορία. Τα riffs συνδυάζουν την ωμότητα και την ευθεία στάση του EP με τα άσχημα, δυσαρμονικά riffs και το γρήγορο και έντονο tremolo picking. Το συμφωνικό στοιχείο που μας παρουσίασαν στον προηγούμενο δίσκο και το επικό έχουν φύγει και τα πλήκτρα είναι παρόντα σε πολύ λίγες στιγμές απλά για να κάνουν τη σκοτεινή ατμόσφαιρα πιο έντονη. Ο καλλιτέχνης, εδώ, προσπαθεί να εκφράσει τα συναισθήματά του, τα οποία είναι πιο σκοτεινά, πιο καταστροφικά και γεμάτα μίσος από ποτέ, αλλά επίσης την απελπισία και τη θλίψη του, αποδίδοντας ένα πολύ έντονο και σκοτεινό αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά, πρέπει να παραδεχτώ ότι κάτι δεν πάει καλά στο δίσκο αυτό. Αν και υπάρχουν μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες, υπάρχει πολύ επανάληψη και σχεδόν σε κάθε κομμάτι υπάρχει ένα μέρος ή πέρασμα με μελωδίες που τους λείπει κάπως η έμπνευση, κάτι που θα εκτροχιάσει τη ροή του κομματιού και θα αποπροσανατολίσει τον ακροατή. Επίσης, υπάρχουν κάποιες ιδέες που απλά δεν είναι καλές και θα έπρεπε να μείνουν έξω από το δίσκο. Τα κομμάτια διαρκούν από τρία μέχρι πέντε λεπτά και έχουν τα blasting σημεία τους, τα πιο αργά περάσματά τους, μερικά thrashy, γεμάτα ενέργεια σημεία, προσφέροντας την ποικιλία που χρειάζεται για να δημιουργήσεις μια ενδιαφέρουσα, ευθύβολη δομή για τα κομμάτια.

Μια άλλη μεγάλη διαφορά στον δίσκο αυτό είναι ότι ο Pietro Baldan δεν συνεργάζεται με άλλους μουσικούς αλλά τα κάνει όλα μόνος του. Έχουμε ήδη αντιληφθεί από τα προηγούμενα ότι η κιθάρες θα πρέπει να είναι το highlight κάθε δίσκου των Yass-Waddah. Και αυτό ισχύει και για αυτόν, καθώς η τεχνική, η ακρίβεια, η εκφραστικότητα της κιθάρας είναι μοναδική. Το μπάσο υποστηρίζει τις συνθέσεις προσθέτοντας παχιά στρώματα στις συνθέσεις αλλά δεν θα μπορέσετε να ακούσετε καθαρά όλες τις γραμμές του. Τα φωνητικά είναι επίσης διαφορετικά, τραχιά και ωμά, πολύ εκφραστικά Black Metal φωνητικά, κατά τη γνώμη μου, πιο κατάλληλα για το ύφος και την ατμόσφαιρα της μουσικής από εκείνα στον πρώτο ολοκληρωμένο δίσκο. Ο ρόλος των πλήκτρων είναι πιο υποστηρικτικός εδώ, δεν υπάρχουν συμφωνικά στοιχεία, ενώ κάνουν την ατμόσφαιρα πιο σκοτεινή και έντονη με το ατμοσφαιρικό και ambient ύφος τους. Ο αδύναμος κρίκος του δίσκου είναι τα τύμπανα τα οποία, υποθέτω, είναι προγραμματισμένα και οι γραμμές τους είναι κάπως επαναλαμβανόμενες και ο ήχος τους ακούγεται κάπως ψεύτικος. Η παραγωγή είναι σκοτεινή, μπασάτη, ζεστή και μαζί με την ισορροπημένη μίξη, αποδίδουν ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Αγγλικά και περιέχονται στο booklet του cd. Αισθάνομαι ότι οι στίχοι είναι επίσης  κάπως εκτός, σαν να πιέστηκε ο καλλιτέχνης για να τους γράψει και να τους αποδώσει. Όπως και να έχει, μιλούν για την ανθρώπινη ματαιοδοξία, εκφράζουν προσωπική απελπισία και μίσος, απογοήτευση για την ανθρωπότητα.

Φτάσαμε στο τέλος και υποθέτω ότι είστε ακόμα μπερδεμένοι με ό,τι σας έχω παρουσιάσει μέχρι τώρα. Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Αν και υπάρχουν κάποιες ωραίες ιδέες και κάποια στοιχεία μου άρεσαν περισσότερο από τους προηγούμενους δίσκους, όπως τα φωνητικά, συνολικά, πιστεύω ότι το ‘This Reality Is Just a Deception’ δεν φτάνει την ποιότητα των προηγούμενων κυκλοφοριών και δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου. Σίγουρα, αν είστε ήδη οπαδοί της μπάντας, θα βρείτε μερικές όμορφες στιγμές εδώ και νομίζω ότι θα ήταν ενδιαφέρον για έναν οπαδό να δει την εξέλιξη και το επόμενο βήμα που έχουν κάνει. Για κάποιον που θέλει να ακούσει το συγκρότημα για πρώτη φορά, θα πρότεινα να ξεκινήσει με μία από τις προηγούμενες κυκλοφορίες.