Flames

Μη σας ξεγελάει το Ελληνικό όνομα τους καθώς οι Licurgo, οι οποίοι πήραν το όνομά τους από το βασιλιά και νομοθέτη της Σπάρτης Λυκούργο, κατάγονται από την Ισπανία. Το συγκρότημα δημιουργήθηκε το 2005 και αποτελείται από τρία μέλη. Σχεδόν δέκα χρόνια μετά την δημιουργία τους, το Νοέμβριο του 2014 κυκλοφορούν τον δεύτερο ολοκληρωμένο τους δίσκο, το “Flames” το οποίο ακολουθεί το ντέμο του 2006 και τον πρώτο δίσκο του 2009. Ο δίσκος περιέχει εννιά συνθέσεις και ένα outro συνολικής διάρκειας περίπου πενήντα λεπτών. Δεν είχα ξανακούσει Licurgo και ο δίσκος αυτός αποτέλεσε μια αρκετά ευχάριστη έκπληξη για μένα καθώς δεν τρέφω μεγάλη εκτίμηση για την Ισπανική Black Metal σκηνή. Εδώ λοιπόν ο ακροατής θα έρθει αντιμέτωπος με καλοπαιγμένο, παλιάς σχολής Black Metal που συνδυάζει πολύ όμορφα τα στοιχεία της Σκανδιναβικής σκηνής με σκοτεινά Death Metal στοιχεία.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, συναντάμε τα κλασσικά στοιχεία της παλιάς σχολής του Σκανδιναβικού Black Metal ήχου, δηλαδή όμορφα, γρήγορα tremolo riff, με μακρόσυρτο, απειλητικό ήχο, σκοτεινά περάσματα που κάνουν την ατμόσφαιρα πιο βαριά και μυστηριώδη, αλλά την ίδια στιγμή και μεγαλοπρεπή. Σε όλα αυτά τα στοιχεία έρχονται οι Death Metal επιρροές τους να προσθέσουν ένα πιο βαρύ χαρακτήρα στις συνθέσεις. Τα Death στοιχεία στα οποία αναφέρομαι θυμίζουν τον βαρύ και απόλυτα μυστηριακό – τελετουργικό ήχο των Necros Christos. Οι ρίζες όμως του συγκροτήματος φαίνεται ότι βρίσκονται σε όλα τα είδη του παλιού Metal ήχου καθώς θα αναγνωρίσουμε και Thrash ή Heavy σημεία. Όλα όμως άψογα ισορροπημένα κάτω από το πέπλο του παραδοσιακού Black Metal. Τέλος η δομή των κομματιών είναι καλή καθώς οι αλλαγές από το ένα riff στο επόμενο και από το ένα ύφος στο άλλο, γίνονται με ομαλό τρόπο, ενώ η ποικιλία είναι τόσο όση χρειάζεται ώστε να μη κουράσει τον ακροατή.

Τα όργανα είναι πολύ δεμένα και προσφέρουν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Σίγουρα οι κιθάρες με τον καθαρό αλλά παγωμένο τους ήχο, με το γεμάτο πάθος και ένταση παίξιμό τους αλλά ταυτόχρονα και με την ακρίβειά τους οδηγούν τις συνθέσεις. Το μπάσο είναι βαρύ και βρώμικο ενώ ο ακροατής μπορεί να το ακούσει σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του δίσκου. Τα ντραμς έχουν ενδιαφέροντες γραμμές με έξυπνες αλλαγές και ξεσπάσματα που προσθέτουν πάθος και ένταση στις συνθέσεις. Τα φωνητικά είναι τραχιά, κάπως πιο βαριά από τα συνηθισμένα Black Metal φωνητικά ενώ σε πολλά σημεία γίνονται βαριά, σκοτεινά Death Metal φωνητικά, ταιριάζουν άψογα στο ύφος των συνθέσεων. Η παραγωγή είναι καθαρή και κάπως επίπεδη. Δεν καταφέρνει να δώσει στον ήχο το αποτέλεσμα που έπρεπε. Η μίξη, αντίθετα, είναι αρκετά καλή καθώς δίνει ένα πολύ ισορροπημένο αποτέλεσμα. Όπως καταλαβαίνει ο ακροατής από την όμορφη γραφιστική δουλειά και τις φωτογραφίες του συγκροτήματος, οι στίχοι δεν μιλούν για τίποτα άλλο από Σατανισμό, αποκρυφισμό, τελετές, μισανθρωπικά συναισθήματα.

Πραγματικά νομίζω ότι ο δίσκος των Licurgo αποτελεί ένα ωραίο ταξίδι στο παρελθόν, σε εποχές που τα Black Metal ήταν σκοτεινό, βλάσφημο, απαλλαγμένο από ψευτοπειραματισμούς ή επίδειξη τεχνικής. Μέσα όμως από αυτό το ταξίδι η μπάντα δείχνει την αγάπη της στο Black Metal αλλά και το ταλέντο της να δημιουργεί όμορφες συνθέσεις που μπορούν να προσφέρουν ενδιαφέρουσες στιγμές στον ακροατή. Απόλαυσα την κυκλοφορία αυτή και νομίζω ότι κάθε Black Metal οπαδός θα την απολαύσει το ίδιο. Αξίζει να ακούσετε το δίσκο και να γνωρίσετε τη μπάντα.