Gronspech

Τέσσερα χρόνια πέρασαν από την τελευταία επαφή που είχα με τη μουσική των Asgauw από την Ολλανδία. Από την πρώτη τους κυκλοφορία που μου είχε αφήσει καλές εντυπώσεις, κυκλοφόρησαν τον δεύτερο ολοκληρωμένο τους δίσκο, το Krater το 2016, ενώ το 2017 κυκλοφόρησαν ένα split δίσκο με τους Meslamtaea. Το καλοκαίρι (Ιούλιος) του 2018 κυκλοφορούν τον τελευταίο τους ολοκληρωμένο δίσκο, το Gronspech το οποίο περιέχει εννιά συνθέσεις και διαρκεί περίπου πενήντα λεπτά. Ο δίσκος κυκλοφορεί από την Hidden Marly Production, η οποία είναι εταιρεία της Ιαπωνίας, σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, 1000 κομμάτια.

Εδώ λοιπόν οι Asgrauw συνεχίζουν από εκεί που τους αφήσαμε το 2014, στο ίδιο τραχύ, Σκανδιναβικό ύφος. Και εδώ οι punk και Motorhead επιρροές είναι παντού στο δίσκο και εναλλάσσονται με τα τραχιά, παγωμένα riff. Σε πολλά σημεία το συναίσθημα αγγίζει τα όρια του DSBM ήχου και η εναλλαγή των συναισθημάτων είναι έντονη, από το παγωμένο κενό συναίσθημα, μας μεταφέρουν σε μια κατάσταση έντονης μελαγχολίας και από εκεί με τις ρυθμικές τους punk αλλαγές μας δίνουν μια ενέργεια που και αυτή με τη σειρά της μας μεταφέρει στην ταραχή και τη βία, με τα γρήγορα Σκανδιναβικά riff. Το συγκρότημα έχει δουλέψει αρκετά τον ήχο του όλα αυτά τα χρόνια και η εξέλιξή τους είναι εμφανής. Οι συνθέσεις τους αν και σχετικά μεγάλες σε διάρκεια (5-6 λεπτά), δεν κουράζουν και καταφέρνουν να μεταδώσουν στον ακροατή τα συναισθήματα, τις καταστάσεις και τις εικόνες που δημιουργούν.

Η παραγωγή είναι μινιμαλιστική και αρκετά καθαρή. Ο ήχος είναι καθαρός αλλά ταυτόχρονα τραχύς και πολύ παγωμένος, ακόμα και στα ρυθμικά σημεία. Η μίξη είναι καλή, δίνοντας έμφαση στο να βγει ένα αρκετά καθαρό αποτέλεσμα και να ακούγονται όλα τα όργανα, με εξαίρεση το μπάσο που είναι κάπως πιο χαμηλωμένο. Τα τύμπανα δεν έχουν πολύπλοκες γραμμές, είναι παιγμένα με ακρίβεια και πάθος, χωρίς λάθη, γεμίζουν όμορφα τον ήχο και δίνουν το δυναμισμό που χρειάζονται οι συνθέσεις. Οι κιθάρες είναι τραχιές και παγωμένες, αποδίδουν τα riff με πολύ συναίσθημα και ακρίβεια. Το συγκρότημα έχει δύο τραγουδιστές, ο ένας έχει τραχιά, άγρια χροιά ενώ ο δεύτερος έχει μια πιο τσιριχτή. Η εναλλαγή στα φωνητικά δίνουν μια πολύ ενδιαφέρουσα ποικιλία στο ύφος των συνθέσεων και μεταφέρουν πιο εύκολα τα διαφορετικά συναισθήματα.

Με το Gronspech, φαίνεται η εξέλιξη και η δουλειά των Asgauw διατηρώντας τα στοιχεία με τα οποία τους γνωρίσαμε. Σίγουρα δεν είναι ο δίσκος που θα ξεχωρίσει για την πρωτοτυπία του ή τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, αλλά θα ικανοποιήσει τον ακροατή που θέλει να ακούσει παραδοσιακό, τραχύ Black Metal. Αξίζει να τον ακούσετε.