Arist:Agonia Blackvomit
Country:Ιταλία
Type:Demo
Release date:02/11/2010
Label:Slava Satan Records
Format:CD
Limitation:50 copies

Rites Of Unholy Seed

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (No Ratings Yet)
Loading...
  • 1.
    Isolation01:40
  • 2.
    3 Sisters06:58
  • 3.
    Ectoplasm04:56
  • 4.
    Intermezzo06:10
  • 5.
    No Mercy05:16
  • 6.
    Desolation02:40

The Review

Οι γνώσεις μου για την νεώτερη Black Metal σκηνή της Ιταλίας ήταν ελάχιστες. Οι πιο πρόσφατες δουλειές που πήρα στα χέρια μου από εκεί δείχνουν μία αναπτυσσόμενη σκηνή με πολύ καλές μπάντες. Μία από αυτές είναι και οι Agonia Blackvomit που σχηματίστηκαν το 2010 και έχουν κυκλοφορήσει 2 ντέμο. Αν και το όνομα τους παραπέμπει στο βρώμικο, γρήγορο και συνήθως άτεχνο Black της λατινικής Αμερικής, αυτό που παίζουν στο “Rites of Unholy Seed” δεν έχει καμία σχέση τον ήχο που μου ήρθε στο μυαλό.

Εδώ θα βρείτε μεσαίας ταχύτητας, κυρίως, Thrash/Black με πολύ ωραίες επικές και Heavy επιρροές και με αποκρυφιστική ατμόσφαιρα. Το άλμπουμ αυτό περιέχει 6 κομμάτια από τα οποία τα 3 είναι ambient εισαγωγές και 3 κομμάτια επικού Trash/Black. Τα ambient κομμάτια είναι αρκετά ατμοσφαιρικά σε εισάγουν στο κλίμα του δίσκου. Τα riff είναι πολύ ενδιαφέροντα και δυναμικά. Δεν υπάρχουν πολλές αλλαγές αλλά τα κομμάτια είναι έτσι δομημένα ώστε να σε κρατάνε μέχρι το τέλος. Οι κιθάρες είναι καλοπαιγμένες, αν και είναι πιο μπροστά δένουν απόλυτα με το πολύ καλό μπάσο και δίνουν ένα συμπαγή ήχο. Τα ντραμς αν και νομίζω ότι προέρχονται από ντραμ μασίν είναι πολύ καλοδουλεμένα και δένουν με το αποτέλεσμα. Το μόνο που μπορώ να πω για τα ντραμς είναι ότι σε μερικά σημεία χάνονται λόγω της χαμηλής τους έντασης. Τα φωνητικά είναι μονότονα, τραχιά, επεξεργασμένα στο στούντιο πράγμα που δεν ταίριαζε τόσο με τον ήχο της μπάντας. Η παραγωγή έχει δώσει προσοχή στο μπάσο και στις κιθάρες με αποτέλεσμα να προσφέρει ένα πολύ δεμένο και με βάθος ήχο ενώ τα ντραμς είναι σε δεύτερο πλάνο και σε σημεία δεν ακούγονται καλά. Οι στίχοι αναφέρονται στον αποκρυφισμό και στο αντιχριστιανικό μίσος. Το κομμάτι που μου άρεσε περισσότερο και μουσικά και στιχουργικά είναι το “3 sisters”.

Σε γενικές γραμμές ο δίσκος αυτός μου άφησε μία πολύ καλή γεύση και νομίζω ότι αξίζει να τον ακούσετε.