In Swathes of Brooding Light
- 1.And from the Seas the Sickening Things04:16
- 2.I Painted the Suicide of Neptune07:01
- 3.The Curious Cave of Deformities04:41
- 4.In Swathes of Brooding Light Skeletal Birds Scratch at Broken Windows05:50
- 5.Human Mannequin Puppeteer01:45
- 6.Licking at the Nesting's of Young Fledglings09:55
- 7.Amethyst Lung Concerto05:49
- 8.Within Deepest Red (The Opening of..)09:48
- 9.The Theory of Sexual Carvings06:01
- 10.A Voice in the Piano10:24
The Review
Πίσω στο 1999 οι Ebonylake από το Ηνωμένο Βασίλειο είχαν κερδίσει αρκετά βλέμματα λόγω του περίεργου ήχου του πρώτου τους δίσκου “On the Eve of the Grimly Inventive”. Είναι ο ήχος που ή θα κολλήσεις μαζί του ή θα τον μισήσεις από τις πρώτες νότες, σίγουρα όμως δεν θα σου φανεί αδιάφορος. Οι Ebonylake λοιπόν δημιουργήθηκαν το 1997 και μετά το ντέμο του ’98 και το δίσκο του ’99 διαλύθηκαν. Μετά από 12 χρόνια επιστρέφουν με καινούριο δίσκο, “In Swathes of Brooding Light”, και ακόμη περισσότερη διάθεση για πειραματισμό.
Ο ήχος τους είναι ένα κράμα avant-garde, progressive, στοιχεία κλασικής μουσικής, σημεία Death metal, με πειραματισμούς με δυσαρμονικές μελωδίες, με όργανα πέρα από τα συνηθισμένα και με περίεργα περάσματα. Όλος ο δίσκος είναι ένα ταξίδι στο φόβο και στην παράνοια με μία ιδιαίτερα θεατρική αισθητική. Πολλά είναι τα σημεία που μου έφεραν στο μυαλό εικόνες από όπερα. Τα riff είναι πολύ τεχνικά και με μεγάλη ποικιλία. Τα όργανα έχουν δουλευτεί όλα πολύ καλά και όσο αναφορά στη σύνθεση και στο παίξιμο τους. Φαίνεται ότι η μπάντα αποτελείται από μουσικούς υψηλού επιπέδου. Τα φωνητικά επίσης έχουν αρκετά μεγάλη ποικιλία, άλλοτε τυπικά Black Metal φωνητικά, άλλοτε Death και άλλοτε καθαρά goth-rock. Σε μερικά σημεία ακούμε και γυναικεία φωνητικά καθώς και απαγγελίες. Η μίξη είναι πολύ καλή, ίσως τα φωνητικά έπρεπε να είναι λίγο πιο δυνατά ώστε να ακούγονται καλύτερα. Η παραγωγή είναι καθαρή γενικά εκτός από μερικά σημεία που γίνεται βρώμικη δίνοντας και μία noise πινελιά στις συνθέσεις. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Αγγλικά, πολύ ποιητικοί και αλληγορικοί.
Αν και ο ήχος είναι αρκετά περίεργος και πειραματικός δεν βαρέθηκα ούτε κουράστηκα. Σίγουρα θέλει αρκετές ακροάσεις για να καταφέρει ο ακροατής να ανακαλύψει αυτά που έχει να του προσφέρει ο συγκεκριμένος δίσκος. Δεν είναι για όλα τα γούστα και δεν είναι Black Metal. Παρόλα αυτά είναι ένα πολύ καλό come back και όσοι γουστάρετε τον πειραματισμό σε όλα τα επίπεδα θα ανακαλύψετε ένα πολύ ενδιαφέροντα δίσκο. Οι υπόλοιποι προσπαθήστε να τον ακούσετε πριν αγοράσετε.