Je Suis Autrefois

Σκοτάδι και συναισθήματα είναι οι πρώτες δύο λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό για να περιγράψω αυτό το δίσκο. Το “Je Suis Autrefois” (2011) είναι ο δεύτερος ολοκληρωμένος δίσκος των Epheles από τη Γαλλία που σχηματίστηκαν το 1997. Το εξώφυλλο και οι φωτογραφίες του συγκροτήματος με έκαναν να περιμένω ένα ωμό, παγωμένο Black Metal επηρεασμένο από Immortal και γενικά αυτή τη σχολή. Παρόλα αυτά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Στο δίσκο αυτό θα βρούμε σκοτεινό, καταθλιπτικό Black Metal με χαοτικά σημεία, ρυθμικές μουντές μελωδίες και αργά με στοιχεία ambient περάσματα.

Τα riff είναι άλλοτε γρήγορα χαοτικά άλλοτε ρυθμικά και δείχνουν τις Heavy και Doom επιρροές τις μπάντας. Τα κομμάτια είναι μεγάλα σε διάρκεια, κατά τη γνώμη μου όμως έχει γίνει πολύ καλή δουλειά στη σύνθεσή τους που δεν κουράζει. Η ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο ήχος είναι αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει. Σκοτάδι, χάος, κατάθλιψη και απόγνωση κυριεύουν τον ακροατή από τις πρώτες νότες. Οι κιθάρες είναι καλοπαιγμένες. Το μπάσο δεν ακούγεται καθαρά χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν γεμίζει καλά τον ήχο. Τα ντραμς δεν παίζουν πρωταγωνιστικό αλλά και στα πολύ γρήγορα σημεία και στα μεσαίας ταχύτητας είναι αξιόλογα.

Αυτό που πιστεύω κάνει τη διαφορά και δίνει το κάτι παραπάνω στις συνθέσεις είναι τα πλήκτρα. Ο ρόλος τους είναι καθαρά για να κάνουν πιο έντονη την ατμόσφαιρα και το πετυχαίνουν τέλεια. Οι Epheles έχουν καταφέρει με τόσο απλές συνθέσεις στα πλήκτρα, να δημιουργήσουν πολύ έντονη ατμόσφαιρα. Τα φωνητικά είναι άλλοτε τραχιά, υγρά Black Metal φωνητικά, άλλοτε χαμηλόφωνο κλάμα, άλλοτε ψαλμωδία και άλλοτε επεξεργασμένα στο στούντιο σκοτεινά. Τα φωνητικά αν και παρουσιάζουν ποικιλία δεν με ενθουσίασαν αρχικά γιατί μου φαίνονται συνηθισμένα, καθώς επίσης δεν ακούγονται τόσο καλά. Η παραγωγή είναι καθαρή με μία πιο ωμή τάση που βγάζει ένα αρκετά καλό και συμπαγή ήχο. Υπάρχουν βέβαια μερικά προβλήματα στη μίξη καθώς τα φωνητικά δεν ακούγονται σε όλα τα σημεία καθαρά και αρκετές φορές τα πλήκτρα κάλυπταν τις κιθάρες.

Οι στίχοι είναι στα Γαλλικά και αναφέρονται αν δεν κάνω λάθος σε συναισθήματα απώλειας, εγκατάλειψης, προδοσίας. Υπάρχουν και δύο instrumental κομμάτια που σε μένα λειτούργησαν απλά ως εισαγωγές και τίποτα παραπάνω. Συνολικά ο δίσκος μου άρεσε και νομίζω έχει αρκετό ενδιαφέρον. Ρίξτε μια ματιά και πιστεύω ότι δεν θα απογοητευτείτε.