Secular Compendium

Ακούω αυτή την κυκλοφορία εδώ και κάποιο διάστημα και ακόμα προσπαθώ να σχηματίσω μια ξεκάθαρη άποψη γι’ αυτή. Αναφέρομαι στους Selbst, ένα μονομελές συγκρότημα από τη Βενεζουέλα, και στη πιο πρόσφατη κυκλοφορία τους το “Secular Compendium” το οποίο πρέπει να πω ότι έχει τις δυνατές του στιγμές. Αυτός ο δίσκος είναι μια συλλογή των τριών πρώτων κυκλοφοριών τους που δύσκολα μπορείς να βρεις πια, σε μία μινιμαλιστική, σκοτεινή digipack έκδοση, περιορισμένη στα 777 αντίτυπα από τη Sun & Moon records. Περιέχει πέντε κομμάτια διάρκειας πενήντα τεσσάρων λεπτών σκοτεινού και έντονου Black Metal και τα έχουν πάρει από διαφορετικές χρονικές περιόδους, έτσι μπορείς να δεις την εξέλιξη της μπάντας από το πρώτο της demo.

Η μουσική που θα βρεις εδώ είναι σκοτεινή, ατμοσφαιρική, μελωδική Black Metal η οποία συνδυάζει κτηνώδη, βίαια συναισθήματα με τα μελαγχολικά – καταθλιπτικά. Η Black Metal σκηνή της Σκανδιναβίας της δεκαετίας του ’90 έχει μερίδιο στις επιρροές του συγκροτήματος, όμως η κύρια επιρροή είναι οι Deathspell Omega. Όπως είπα και νωρίτερα ο δίσκος αυτός έχει τις δυνατές του στιγμές μπορείτε να τις ανακαλύψετε από την αρχή του δίσκου. Η ατμόσφαιρα που δημιουργεί το συγκρότημα είναι τόσο παχιά και σκοτεινή που θα υποβάλλει τον ακροατή από τα πρώτα δευτερόλεπτα. Η ποικιλία των riff και των αλλαγών κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του κάθε κομματιού είναι ακόμη ένα δυνατό στοιχείο των συνθέσεων και όπως καταλαβαίνω, ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της μπάντας. Παρόλα αυτά, υπάρχουν και μερικές αδύναμες στιγμές που μπορεί να αποσπάσουν τον ακροατή και δεν τον αφήνει να απολαύσει το δίσκο. Αρχικά, αναφέρομαι στις μακροσκελείς συνθέσεις, καθώς η πιο σύντομη διαρκεί δέκα λεπτά. Η μπάντα έχει κάνει φιλότιμη προσπάθεια για να κάνει τις συνθέσεις πιο ενδιαφέρουσες παρουσιάζοντας ποικιλία ιδεών, με πολλές αλλαγές όσο αφορά στο ρυθμό, στο συναίσθημα και στην ατμόσφαιρα, όμως δεν είναι όλες ενδιαφέρουσες. Αντί να βάλουν τόσες ιδέες μέσα σε μία σύνθεση και να σφυροκοπήσουν τον ακροατή με τόσα πολλά περάσματα και γέφυρες που εξυπηρετούν μικρό ή και κανένα σκοπό, Θα μπορούσαν να διαλέξουν τις πιο ενδιαφέρουσες από τις ιδέες τους για να παρουσιάσουν και να εξελίξουν.

Η απόδοση των οργάνων είναι πολύ καλή. Οι κιθάρες είναι καθαρές και ζεστές αλλά την ίδια στιγμή βγάζουν ένα απρόσωπο και απόμακρο συναίσθημα, δίνοντας στα riff το χαρακτήρα που χρειάζονται. Αποδίδουν τις συνθέσεις με ακρίβεια και τεχνική. Το μπάσο είναι επίσης καθαρό και ζεστό, γεμίζει το χώρο πολύ καλά, ενώ υπάρχουν μερικά σημεία στα οποία γίνεται το κυρίαρχο όργανο, κάτι πολύ ενδιαφέρον. Και το μπάσο αποδίδει τις γραμμές του με πάθος και υψηλού επιπέδου τεχνική. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι τα τύμπανα προέρχονται από drum machine, αν και νομίζω ότι δεν υπάρχει drummer, περιστασιακός, προσκεκλημένος ή μόνιμος, στο συγκρότημα. Ανεξάρτητα από αυτό, μου άρεσαν πολύ τα τύμπανα καθώς έχουν ένα πολύ όμορφο ήχο και ενδιαφέρουσες γραμμές με πολλές αλλαγές και ελκυστικά, κτηνώδη σημεία. Τα φωνητικά εδώ τα έχει αναλάβει ο Frozen ο οποίος, νομίζω, έφυγε από το συγκρότημα μετά από αυτές τις κυκλοφορίες. Η απόδοσή του είναι έντονη αλλά κάπως επίπεδη, με λίγες αλλαγές και περιορισμένους τρόπους έκφρασης. Η παραγωγή είναι μπασάτη, σκοτεινή και καθαρή, καθώς δίνει την εντύπωση ‘ότι όλες οι συνθέσεις έχουν ηχογραφηθεί την ίδια περίοδο. Οι στίχοι περιλαμβάνονται στο cd και είναι γραμμένοι στα Αγγλικά. Κυρίως, αναφέρονται στην ανθρωπότητα και ασκούν κριτική στην εξέλιξή της μέσα στο χρόνο, σε άλλα τραγούδια με μια πιο αναλυτική προσέγγιση και σε άλλα με μια πιο λυσσασμένη και γεμάτη μίσος.

Τελειώνοντας, το συγκρότημα δείχνει σημάδια εξέλιξης μέσα στο χρόνο και αυτό είναι κάτι πολύ θετικό. Όλα τα κομμάτια έχουν ενδιαφέρουσες στιγμές αλλά τα πιο πρόσφατα ήταν πιο ενδιαφέροντα για μένα (Slave Cults of Idolatry, Ninguna Devocion, Bringers of Misery). Αυτός ο δίσκος ήταν μια καλή εισαγωγή στη μπάντα και μου δημιούργησε την περιέργεια να ακούσω τις επόμενες δουλειές τους. Είμαι σίγουρος ότι οι οπαδοί τους θα εκτιμήσουν αυτή τη συλλογή καθώς τώρα μπορούν να ακούσουν υλικό που δύσκολα θα έβρισκαν. Αν σας ενδιαφέρει να γνωρίσετε τους Selbst , “Secular Compendium” είναι μια πολύ καλή εισαγωγή στη μουσική τους.