Undoer (Τουρκία) 06/01/2020

Baris: Ευχαριστώ κι εγώ. Ξεκινήσαμε ως ένα τριμελές black metal συγκρότημα από την Ankara, της Τουρκίας. Δύο από τα ιδρυτικά μέλη είναι παρόντα στη μπάντα τώρα και με τη συμμετοχή του φίλου μας ως δεύτερο κιθαρίστα, έχουμε μια ολοκληρωμένη σύνθεση εκτός του ότι δεν χρησιμοποιούμε μπάσο στις ζωντανές εμφανίσεις μας, χαχα. Από τη στιγμή που δεν είμαστε τόσο ενεργή ως μπάντα, αυτόν τον καιρό δουλεύουμε πάνω στα καινούρια μας κομμάτια. Δεν είμαι σίγουρος αν θα πάνε σε έναν ολοκληρωμένο δίσκο ή σε ένα δεύτερο EP, θεωρώ ότι θα το αποφασίσουμε αφού θα νιώσουμε ότι τελειώσαμε με τη διαδικασία της σύνθεσης.

Baris: Πράγματι, δεν υπάρχει τίποτα πρωτότυπο σχετικά με τη δημιουργία του συγκροτήματός μας: Τρεις από εμάς που ηχογραφήσαμε το EP γνωριζόμασταν από την τοπική σκηνή για πάρα πολλά χρόνια. Μετά από πολλές μπύρες, οι άλλοι δύο με προσκάλεσαν στο στούντιο για να κάνω τα φωνητικά και έτσι τα πράγματα προχώρησαν. Δεν μιλούσαμε σχετικά με ποιο στόχο σκοπεύαμε να δημιουργήσουμε τα τραγούδια μας. Η ανάγκη ήταν, νομίζω, να αφήσουμε τον καθένα από εμάς να κάνει το δικό του. Ο Mert δημιούργησε τη μουσική με το δικό του τρόπο; black metal τραγούδια με μερικές μοντέρνες πινελιές. Ο Kaya είναι πολύ έμπειρος στο να παίζει death metal και grindcore τύμπανα, οπότε το να ηχογραφήσει οκτάλεπτα κομμάτια black metal ήταν μια πρόκληση γι αυτόν. Για εμένα, ήταν ωραίο να μπορώ να γράφω στίχους χωρίς κάποιο “black metal σκελετό”. Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, όλοι συμφωνήσαμε ότι μία δυνατή λέξη με μια αρνητική χροιά θα ταίριαζε στη μουσική & στους στίχους μας, και το “Undoer” ήταν η επιλογή με την οποία όλοι νιώσαμε καλά.

Baris: Θέλω να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση εκ μέρους των άλλων μελών από τη στιγμή που εγώ δεν έχω κάνει τίποτα στη μουσική πέρα από ένα κακό black metal demo το οποίο ηχογραφήσαμε στο δωμάτιό μου κατά τη διάρκεια του 2003, φορώντας τις πιτζάμες μας χαχα. Και για τα ιδρυτικά και για τους νεοφερμένους, ήταν αρκετά απασχολημένοι με την ακραία underground metal και punk σκηνή της πόλης μας, της Ankara. Δεν θα ήταν σωστό να πούμε ότι μία μπάντα είναι η “η πιο σημαντική” αλλά άσε με να πω αυτό: Τα συγκροτήματα με τα οποία έχουν παίξει είναι ανάμεσα στα πρώτα που περιόδευσαν στο εξωτερικό και άνοιξαν το δρόμο για Ευρωπαϊκά φεστιβάλ για τις τοπικές μας μπάντες. Δίκαια είναι ακόμα πολύ σεβαστοί γι αυτό.

Baris: Λοιπόν, χάρις στον Mert, του αρέσει να γράφει τις συνθέσεις του εισάγοντας ιδέες από μερικά άλλα είδη. Συνήθως, αφού ολοκληρώσει το πρώτο προσχέδιο, φτάνουμε στο τελικό σχήμα κατά τη διάρκεια των προβών. Όπως είπα και προηγουμένως, ο στόχος στη μπάντα είναι να αφήσουμε τον καθένα από εμάς να κάνει αυτό που θέλει, οπότε η διάρκεια της συνθετικής διαδικασίας μπορεί να διαφέρει από κομμάτι σε κομμάτι. Το “Vertical Lines”, το κομμάτι που ανοίγει το δίσκο ολοκληρώθηκε περίπου κατά τη διάρκεια της πρώτης φοράς που το παίξαμε, μαζί με τους στίχους. Από την άλλη μεριά, πέντε λεπτά πριν από τις ηχογραφήσεις, εγώ ακόμα προσπαθούσα να συναρμολογήσω τους στίχους του “Foul Gathering”. Οπότε είναι μια ασταθής διαδικασία για μας. Σχετικά με το αποτέλεσμα, δεν έχουμε κανένα παράπονο. Νομίζω καταφέραμε να φτάσουμε στον προορισμό μας για την πρώτη κυκλοφορία.

Baris: Για να είμαι ειλικρινής, τώρα βλέπω ότι ήμασταν εντελώς ανυπόμονοι αφού ολο0κληρώθηκαν όλα με τη διαδικασία της ηχογράφησης και δεν μπορούσαμε να περιμένουμε να έρθουμε σε επαφή με κάποια δισκογραφική πρώτα, οπότε απλά το βάλαμε online. Φαντάζομαι δεν θα το κάναμε έτσι αν αποφασίζαμε τώρα. Εμείς επικοινωνήσαμε με τη Sun & Moon Records πρώτοι, όχι το αντίστροφο. Μου αρέσει πραγματικά η προσέγγισή τους στα συγκροτήματα που έχουν στον κατάλογό τους, μπορείς να το δεις ακόμα και στην ιστοσελίδα του, στο τμήμα όπου καλωσορίζουν καινούριες μπάντες και ζητούν να στείλουν τις ηχογραφήσεις τους στην εταιρεία. Μετά την πρώτη μας επαφή, ήταν πολύ υποστηρικτικοί και υπομονετικοί μαζί μας. Γνωρίζω ότι δρούμε αργά ως συγκρότημα, από τη στιγμή που έχουμε πολυάσχολη καθημερινότητα, αλλά κρατούν το λόγο τους. Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος με την digipak έκδοση του EP μας και ανυπομονώ να δω την επόμενη, ελπίζω όχι σε πολύ καιρό από τώρα.

Baris: Φαίνεται ότι απάντησα πιο πάνω χωρίς να το γνωρίζω, χαχα.

Baris: Δεν θα ονομάτιζα καμία μπάντα η οποία ειδικά να έχει επηρεάσει τη μουσική μας: δεν βγήκαμε στο δρόμο με το να λέμε “Ok, ας κάνουμε μουσική όπως τα συγκροτήματα της Moonfog τη δεκαετία του 90”. Δίνω αυτό το παράδειγμα γιατί έχω διαβάσει περισσότερες από αρκετές κριτικές που μας παρομοιάζουν με εκείνη την εποχή. Προσωπικά με τιμά αυτό, αλλά ποτέ δεν είχαμε την πρόθεση να δημιουργήσουμε κάτι σαν αυτό ή εκείνο το συγκρότημα. Για παράδειγμα, λόγω του τρόπου που έχουν τραβηχτεί οι προωθητικές μας φωτογραφίες, φαντάζομαι ότι κάποιοι μας θεωρούν ως μια αντιγραφή των Mgla. Εντάξει, όλοι γουστάρουμε τη μουσική των Mgla αλλά ο στόχος εκεί ήταν να μοιάζουμε με σιλουέτες, όχι να παρασιτήσουμε τους dark lords που φορούν μαύρες μάσκες. Ως άτομα, μας αρέσουν πολλά είδη μουσικής, όχι μόνο το ακραίο metal και φαντάζομαι αυτό αντικατοπτρίζεται στις προσωπικότητές μας.

Baris: Εγώ είμαι υπεύθυνος για τους στίχους και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας συγγραφής των στίχων, μοιάζει σαν η ίδια η μουσική να διαλέγει το δικό της περιεχόμενο και να δρα σύμφωνα με αυτό. Για παράδειγμα στο “A New Anthem”, το δεύτερο κομμάτι, έμοιαζε τόσο εμβατηριακό που έπρεπε να αντιμετωπισθεί ως ένας ύμνος και επίσης χρειαζόταν μια πιο δυνατή φωνή από τη δική μου σε κάποιο σημείο, οπότε με βοήθησε ο φίλος μου. Δεν ένιωθα ότι ήθελα να φτιάξω ένα ολόκληρο θέμα που να καλύπτεται από όλα τα τραγούδια, οπότε τα θέματα μπορεί να διαφέρουν από κομμάτι σε κομμάτι. Για τα τρία κομμάτια του EP μας, με ενέπνευσαν τρία θέματα: ο εαυτός, η διακυβέρνηση και οι θρησκείες. Και οι τρεις στίχοι είχαν ένα κοινό τέλος: την πτώση του εαυτού, την παρακμή της διοίκησης και τον ξεπεσμό όλων των θεϊστικών θρησκειών. Το όνομα, “Survival is a myth”, αντιπροσωπεύει την κοινή τους μοίρα.

Baris: Μπορείς να είσαι σίγουρος ότι ο διεθνής τύπος καλύπτει την κατάσταση στη χώρα μας με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια από τον τύπο εδώ. Σύμφωνα με τις ειδήσεις μας, ζούμε στον χρυσό αιώνα με σιδερένια οικονομία, απίστευτα συμπαγείς διεθνείς σχέσεις, έναν εσωτερικό δείκτη ικανοποίησης πάνω από 90% κτλ. κτλ. κτλ. Ως ένας τριαντατετράχρονος άντρας που ζει στην Τουρκία, νιώθω σαν ολόκληρη η γενιά μου και οι επόμενες μετά τη δική μου είναι εντελώς άτυχες να γεννηθούν σε μια όμορφη χώρα στην πιο ατυχή της περίοδο. Ολόκληρη η οικονομία μας έχει καταρρεύσει, τα ανθρώπινα δικαιώματα σχεδόν δεν υπάρχουν από τη στιγμή που τα δικαιώματα των ζώων είναι ανύπαρκτα, η δολοφονία/κακοποίηση των γυναικών έχει γίνει η καθημερινότητά μας, η πολιτική διαφθορά είναι στο μέγιστο και δεν υπάρχει κανένας οργανισμός με δικαιοδοσία να σταθεί στο δρόμο τους, η λογοκρισία στις ειδήσεις και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι τόσο συνηθισμένη που οι άνθρωποι ήδη την ξέχασαν, ο ρατσισμός έναντι στις μειονότητες είναι απόλυτα καλοδεχούμενος και η λίστα συνεχίζει. Σχετικά με το κομμάτι, σχετίζεται με τις καταπιεστικές διοικήσεις οι οποίες δεν μπορούν απλά να πάνε να γαμηθούν και απλά να αφήσουν τον κόσμο να ζήσει.

Baris: Πιστεύω ότι η underground σκηνή της Τουρκίας εξελίσσεται κάθε μέρα, και όσο αφορά στη metal και στην punk, και έχουμε πολύ καλές μπάντες ειδικά στις δύο μεγάλες πόλεις μας την Ankara και την Istanbul. Είναι δίκαιο να πούμε ότι η Τουρκική σκηνή είναι περισσότερο γνωστή με τον black και τον brutal death metal ήχο της, και συγκροτήματα όπως οι Burial Invocation, οι Hellsodomy, οι Engulfed, οι Diabolizer, οι Decaying Purity, οι Molested Divinity, οι Hyperdontia (παρόλο που είναι μισοί Δανοί) είναι ήδη αρκετά γνωστοί με τις περιοδείες τους και τις εμφανίσεις τους σε φεστιβάλ στην Ευρώπη και τις Η.Π.Α., με συγκροτήματα όπως οι Cenotaph και οι Carnophage, οι οποίοι είναι ανάμεσα στις πρώτες μπάντες που υπέγραψαν συμβόλαια με εταιρείες του εξωτερικού.

Baris: Η Τουρκία είναι σίγουρα μια θρησκευόμενη χώρα, αλλά υπάρχουν δύο πλευρές αυτής της κατάστασης. Στο δυτικό κομμάτι της χώρας, ξεκινώντας από την Ankara, η ζωή είναι κάπως ευκολότερη για τους “ανοιχτόμυαλους” ανθρώπους. Σίγουρα είναι ακόμα Ρωσική ρουλέτα να φοράς μπλουζάκι με σχέδιο που να βρίζει το Ισλάμ μπροστά και να περπατάς στους δρόμους με αυτό, αλλά στα περισσότερα τμήματα εκείνων των περιοχών, τουλάχιστον μας επιτρέπουν να πίνουμε σε μια pub με τεράστια ποσοστά φορολογίας, χάρις στους πολυαγαπημένους μας ιερούς ηγέτες. Το δυτικό τμήμα της Τουρκίας είναι ένα άλλο θέμα, ακόμα και στο σημείο να γίνουμε Σαουδική Αραβία. Το μορφωτικό επίπεδο είναι πεσμένο πολύ χαμηλά και ο τρόπος ζωής, λοιπόν, υποθέτω μπήκες στο νόημα. Ακόμα και στις μεγαλύτερες πόλεις, μερικές συνοικίες είναι σαν να έχεις ταξιδέψει σε ένα ανατολικό τμήμα της Τουρκίας. Ένας φίλος μου συνάντησε μία σημαία του ISIS σε ένα κατάστημα, όχι κρυμμένη αλλά βαλμένη με υπερηφάνεια πάνω στον τοίχο, ίσως μόνο 10 χιλιόμετρα μακριά από τη συνοικία της pub όπου αράζουμε πιο συχνά. Σίγουρα δεν θα ήξερες ότι εκείνοι οι μαλάκες του ISIS έβαλαν βόμβα στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Ankara, προκαλώντας το θάνατο 103 ανθρώπων, ανάμεσα σε πολλές άλλες βομβιστικές επιθέσεις στην Ankara και στην Τουρκία, και ακόμα έχουν υποστηρικτές εδώ. Οπότε ναι, η καθημερινή μας ζωή είναι λίγο πολύ το να ζεις με αυτό το ρίσκο συνέχεια.

Baris: Δουλεύουμε τα καινούρια μας κομμάτια. Μπορώ να πω ότι ακολουθούμε το μονοπάτι της αρχικής μας κυκλοφορίας μέχρι τώρα, αλλά ίσως με λιγότερες επαναλήψεις χαχα. Είναι πολύ πιθανό φίλος μας ο Boros από τη Sun & Moon Records να πάθει έμφραγμα αφότου το διαβάσει αυτό λόγω του γεγονότος ότι δεν μπορώ να δώσω ημερομηνίες σε αυτό το σημείο. Αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι να δημιουργήσουμε κάτι για το οποίο θα είμαστε υπερήφανοι όπως ακριβώς με το πρώτο μας EP.

Baris: Παίξαμε ζωντανά μια φορά πριν από 6 μήνες και σκοπεύουμε να παίξουμε ξανά τον Φεβρουάριο, και τα δύο στην πόλη μας. Προσωπικά θα ήθελα πάρα πολύ να σχεδιάσουμε μια περιοδεία σε Βαλκανικές χώρες με τους Undoer, αλλά οι ασχολίες μας στην καθημερινή μας ζωή το κάνει δύσκολο να οργανωθεί. Θα δούμε.

Baris: Πράγματι είναι περισσότερο από συχνό, το φαινόμενο να έχουν Έλληνες προγόνους Τούρκοι λόγω της Οθωμανικής ιστορίας. Ως ένα τετραμελές συγκρότημα, δύο από εμάς έχουμε Ελληνικές, ένας Σέρβικές και ένας Μακεδονικές ρίζες. Προσωπικά έχω επισκεφτεί την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, και ανυπομονώ να έρθω ξανά. Ρώτησα τα παιδιά σχετικά με τις αγαπημένες τους Ελληνικές μπάντες, τα πρώτα ονόματα που ήρθαν στο μυαλό ήταν οι Dead Congregation και οι Cut Your Throat. Επίσης μου αρέσει πραγματικά και μία post-punk μπάντα από την Αθήνα που λέγεται Chain Cult. Τους φιλοξενήσαμε για δύο συναυλίες στην Ankara και στην Κωνσταντινούπολη, και γίναμε φίλοι μετά. Μόλις κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο και είναι στην καθημερινή μου λίστα από τότε.

Baris: Αυτή είναι η πρώτη μας συνέντευξη και παρόλα αυτά σε έκανα να περιμένεις για δύο μήνες. Σε ευχαριστώ πολύ για την υπομονή σου και που μας έδωσες την ευκαιρία να παρουσιάσουμε τους εαυτούς μας στους αναγνώστες σου, ελπίζω να άξιζε το διάβασμα. Ελπίζω να σε δούμε στην Ελλάδα. Μέχρι τότε, υγεία.