Voices of a Frozen Heart

Οι Inexorable End είναι ένα καινούριο τριμελές συγκρότημα από την Ισπανία, σχηματίστηκαν το 2013 και έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα δύο ντέμο και έναν split δίσκο. Το συγκρότημα αν και είναι σχετικά καινούριο, δύο από τα τρία μέλη του προέρχονται από τους Atman. Όσοι δεν γνωρίζετε τους Atman, είναι μια από τις παλαιότερες Black Metal μπάντες της Ισπανίας, ενεργή από το 1992. Αν και προσωπικά δεν έχω τόσο καλή άποψη για τους Atman, το γεγονός ότι το project αυτό στηρίζεται σε ανθρώπους με τέτοια εμπειρία στον underground Black Metal χώρο, το λιγότερο σου προκαλεί μεγάλη περιέργεια για το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας.

Το “Voices of a Frozen Heart” είναι το δεύτερο ντέμο τους το οποίο περιέχει τρία κομμάτια, τα οποία θα τα ακούσετε σε δύο εκδοχές, μια με Αγγλικούς και μια με Ισπανικούς στίχους, και διαρκούν περίπου δέκα οχτώ λεπτά. Μουσικά, το συγκρότημα μας παρουσιάζει ένα βαρύ, σκοτεινό και βίαιο Black Metal ήχο, με κυρίως βάρβαρα, γρήγορα riff. Υπάρχουν αρκετά βαριά, ρυθμικά, πιο Death περάσματα όπως και τα κάπως πιο μελωδικά σημεία τα οποία προσπαθούν να σπάσουν την μονοτονία των συνθέσεων. Αυτό είναι και το μεγάλο πρόβλημα τους. Τα τρία κομμάτια που παρουσιάζουν, δεν έχουν καμία διαφορά μεταξύ τους. Είναι σαν να ακούς ένα μεγάλο κομμάτι με ελάχιστα σημεία που να ξεχωρίζουν. Ακόμα και κάποιες καλές ιδέες, χάνονται μέσα στην ανούσια επανάληψη των ιδίων και των ιδίων κουραστικών μοτίβων. Η δομή των κομματιών δεν βοηθάει, καθώς οι αλλαγές είναι λίγες και η μονοτονία αρκετά κουραστική.

Τα όργανα έχουν αρκετά καλή απόδοση. Οι κιθάρες είναι αυτές που ξεχωρίζουν και κυριαρχούν στις συνθέσεις. Ο ήχος τους είναι τραχύς και βαρύς, ενώ σε κάποια σημεία γίνεται βρώμικος. Το μπάσο έχει χαθεί μέσα στη μίξη και δεν ακούγεται καθόλου, κάτι που έχει επηρεάσει τον ήχο καθώς είναι κάπως επίπεδος χωρίς το απαραίτητο βάθος. Τα ντραμς είναι παιγμένα με ακρίβεια και πολύ δυναμισμό, όμως οι γραμμές τους είναι αρκετά επαναλαμβανόμενες. Τα φωνητικά είναι βαριά Black/Death φωνητικά αρκετά εκφραστικά, προσθέτουν δυναμισμό και κάποιο ενδιαφέρον στις συνθέσεις, σίγουρα όμως χωρίς να καταφέρνουν να τις σώσουν. Η παραγωγή είναι βαριά αλλά σχετικά καθαρή. Η μίξη είναι μέτρια καθώς έχει χαθεί τελείως το μπάσο, τα τύμπανα είναι αρκετά θολά και δεν ξεχωρίζεις τις γραμμές τους σε όλη τη διάρκεια του κομματιού. Οι στίχοι είναι γραμμένοι και στα Αγγλικά και στα Ισπανικά όμως δεν περιέχονται στο cd που έλαβα και δεν ξέρω σε τι αναφέρονται.

Η δεύτερη προσπάθεια των Inexorable End δεν έχει να προσφέρει πολλά στον ακροατή. Όσο και αν έχουν προσπαθήσει, δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν από τις μονότονες συνθέσεις και τα σχεδόν ανέμπνευστα riff. Δεν ξέρω αν οι οπαδοί του ήχου που περιέγραψα θα έβρισκαν κάτι αξιόλογο στο δίσκο αυτό. Σίγουρα πάντως εγώ δεν θα τον ξανά ακούσω και σας προτείνω να ακούσετε κάτι άλλο.