Arctic Hysteria

Οι Hladomrak είναι ένα συγκρότημα από τη Σουηδία, σχηματίστηκαν το 2011 και αποτελούνται από τρία μέλη. Κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο το 2013 και τον δεύτερο, το δίσκο για τον οποίο γράφω αυτή τη στιγμή, το 2017 και ονομάζεται Arctic Hysteria. Και οι δύο δίσκοι πρώτα κυκλοφόρησαν από το συγκρότημα σε ψηφιακή μορφή και σε περιορισμένη έκδοση κασέτας. Δύο χρόνια μετά από την ανεξάρτητη κυκλοφορία του Arctic Hysteria, στις 13 του Αυγούστου του 2019, η More Hate Productions από τη Ρωσία, αποφασίζει να επανεκδώσει το δίσκο σε μια όμορφη cd έκδοση και να κάνει και την ψηφιακή μορφή του δίσκου διαθέσιμη από τη bandcamp σελίδα της εταιρείας. Ο δίσκος περιλαμβάνει έντεκα κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου σαράντα εννιά λεπτών. Με την πρώτη ματιά, ο δίσκος δεν έχει τίποτα που να σου τραβήξει την προσοχή, το εξώφυλλο δεν δείχνει τίποτα ιδιαίτερο, το εσωτερικό δεν έχει τίποτα περισσότερο από μερικές σκοτεινές φωτογραφίες και τους στίχους. Δεν έχει ενδιαφέρουσα γραφιστική δουλειά, ούτε φωτογραφίες του συγκροτήματος, τίποτα που να σε κάνει να θέλεις να ακούσεις το δίσκο. Αλλά η εμφάνιση λέει πάντα την αλήθεια;

Η απάντηση είναι όχι. Ακόμα και από το πρώτο κομμάτι, ο ακροατής θα καταλάβει ότι το συγκρότημα έχει πολλές δυνατότητες. Η μουσική που παρουσιάζει το συγκρότημα είναι απόλυτα αφοσιωμένη στη Σκανδιναβική σκηνή του Black Metal. Θα ανακαλύψεις ότι οι επιρροές τους προέρχονται από όλες τις γνωστές μπάντες της περιοχής της Σκανδιναβίας με τις πιο προφανείς να είναι οι Satyricon της δεκαετίας του ‘90, οι Enslaved, μερικές πιο γρήγορες αναφορές στο ύφος των riff των Marduk και μερικές πιο μελωδικές που θυμίζουν τους Necrophobic. Μερικές φορές μπορεί να αισθανθείς ότι τα riff και οι μελωδίες είναι πολύ κοντά στις επιρροές τους, ίσως περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε να είναι. Παρόλα αυτά, αν ξεπεράσεις το θέμα με τις ομοιότητες που έχουν με άλλα συγκροτήματα, θα ανακαλύψεις ενδιαφέρουσες ιδέες στο ύφος της παραδοσιακής Σκανδιναβικής σκηνής, αναμεμειγμένες με κάποια πιο σύγχρονα στοιχεία όπως τα ρυθμικά περάσματα ή τις συμπαγείς και μελωδικές πινελιές. Η διάρκεια των κομματιών είναι κάπου ανάμεσα στα τέσσερα και στα έξι λεπτά, ενώ το συγκρότημα έχει κάνει πολύ καλή δουλειά σχετικά με τη δομή τους. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Αγγλικά εκτός από ένα κομμάτι (Frost) το οποίο είναι γραμμένο σε μία περίεργη φωνητική αναπαράσταση Ρωσικών. Περιέχονται στο εξασέλιδο booklet, είναι σκοτεινοί και απαισιόδοξοι, και μιλούν για καταστροφή της ανθρωπότητας, το σκοτεινό μέλλον του ανθρώπινου είδους και τη σκοτεινή πλευρά της φύσης.

Υποθέτω ότι έχει γίνει πλέον κοινοτοπία το να πεις ότι οι Σουηδοί μουσικοί είναι επαγγελματίες με υψηλές ικανότητες. Αυτή είναι η περίπτωση και των Hladomrak. Η παρουσία των μουσικών είναι εξαιρετική, αποδίδοντας ένα άρτιο, επαγγελματικό και άψογο αποτέλεσμα. Η κιθάρα είναι το βασικό όργανο που δημιουργεί την ατμόσφαιρα και τα συναισθήματα, οι γραμμές της αποδίδονται με ακρίβεια και πάθος. Το μπάσο υποστηρίζει τις κιθάρες και προσθέτει βάθος στις συνθέσεις ενώ τα τύμπανα καταστρέφουν ό,τι έχει μείνει, με την σταθερή και γεμάτη ενέργεια απόδοσή τους. Τα φωνητικά είναι τραχιά, δαιμονισμένα Black Metal φωνητικά, ακριβώς στο ύφος που θα περίμενες σε μια κυκλοφορία όπως το Arctic Hysteria, δηλαδή γεμάτα μίσος, παθιασμένα και εκφραστικά. Η παραγωγή επίσης είναι επαγγελματική, δίνοντας ένα ζεστό και συμπαγές αποτέλεσμα, είναι καλή αλλά δεν ταιριάζει τόσο σε αυτή την κυκλοφορία καθώς το ύφος των συνθέσεων απαιτεί μια παγωμένη και τραχιά προσέγγιση. Η μίξη φωτίζει τις κιθάρες καθώς είναι το πιο σημαντικό όργανο στις συνθέσεις αλλά διατηρεί μια τέλεια ισορροπία μεταξύ όλων των οργάνων και των φωνητικών.

Τελειώνοντας, πιστεύω ότι το Arctic Hysteria είναι ένας δίσκος που μπορεί να προσφέρει μερικές όμορφες στιγμές στον ακροατή. Σίγουρα, οι ομοιότητες με άλλα παλαιότερα, γνωστά συγκροτήματα, μπορεί να γίνει ενοχλητική μερικές φορές. Παρόλα αυτά, το συγκρότημα έχει προσπαθήσει να ξεπεράσει τις επιρροές του και να δημιουργήσει μουσική με την προσωπικότητά τους μέσα της. Σε μερικά κομμάτια το πέτυχαν, σε άλλα δεν το κατάφεραν αλλά η προσπάθειά τους είναι καλή. Τα κομμάτια που ξεχώρισα είναι τα Despite, Arctic Hysteria και Between Ice and Fire. Αν είσαι οπαδός του Σκανδιναβικού Black Metal της δεκαετίας του ‘90, θα εκτιμήσεις το δίσκο αυτό.