Dogs of Christ

Κάποιοι καλλιτέχνες είναι τόσο παραγωγικοί που κυκλοφορούν δύο, μερικές φορές και τρεις δίσκους μέσα σε ένα χρόνο με το βασικό τους συγκρότημα ή με τα side projects τους. Αυτό δεν είναι πάντοτε καλό καθώς στις περισσότερες εκείνων των περιπτώσεων, το υλικό που εκδόθηκε είναι στην καλύτερη περίπτωση μέτριο. Οπότε, ήμουν πραγματικά σκεπτικός με το δίδυμο από το Ρωσικό συγκρότημα Moongates Guardian το οποίο κυκλοφορεί το λιγότερο ένα δίσκο κάθε χρόνο από τη χρονιά που δημιουργήθηκαν. Επιπροσθέτως, δημιούργησαν και ένα side project το οποίο λέγεται Regnat Horrendum το 2017 με σκοπό να διοχετεύσουν τη Symphonic Black Metal δημιουργικότητά τους και από τότε έχουν ήδη κυκλοφορήσει τρεις ολοκληρωμένους δίσκους, δύο Eps, μερικά singles και ένα split δίσκο. Το Dogs of Christ είναι ο δεύτερος ολοκληρωμένος δίσκος τους ο οποίος αρχικά κυκλοφόρησε στις 9 Ιανουαρίου 2019 ως μία ανεξάρτητη κυκλοφορία και σε έκδοση CD και σε ψηφιακή μορφή και στη συνέχεια επανεκδόθηκε σε μορφή CD στις 5 Απριλίου 2019 από την More Hate Production από τη Ρωσία. Ο δίσκος περιέχει εννιά κομμάτια συνολικής διάρκειας σαράντα τεσσάρων λεπτών όπου το συγκρότημα ξεδιπλώνει τη συμφωνικού τύπου Black Metal έμπνευσή του.

Όπως έκαναν και στους Moongates Guardian, οι συνθέσεις τους εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό στο σκηνικό και στην ατμόσφαιρα που δημιουργείται από τα πλήκτρα. Ο ρόλος των κιθάρων είναι να στηρίζουν τα πλήκτρα, έτσι τα riff τους είναι κυρίως βασικά και ρυθμικά. Το ύφος της μουσικής είναι μία μίξη μελωδικού, ατμοσφαιρικού Black Metal με συμφωνικά, νέο-κλασικά στοιχεία, που δημιουργούν ένα καλαίσθητο και μεγαλοπρεπές αποτέλεσμα, εικόνες μεσαιωνικών βασιλιάδων, παλατιών, πολυτέλειας αλλά επίσης και εικόνες πόνου και μαρτυρίου από τα βασανιστήρια της εποχής εκείνης. Η διάρκεια των κομματιών δεν είναι πολύ μεγάλη, περίπου πέντε με έξι λεπτά, ενώ οι συνθέσεις έχουν αρκετή ποικιλία όσο αφορά στο ρυθμό, στα riff και στις εικόνες που παρουσιάζονται. Αν ακούσεις ολόκληρο το δίσκο, έχεις την εντύπωση ότι είναι ένας δίσκος που παρουσιάζει μια ιστορία και σε κάθε τραγούδι η ιστορία εξελίσσεται, από τη διαφορετική έκφραση και τις διαφορετικές εικόνες που παρουσιάζονται από το συγκρότημα. Οι στίχοι περιλαμβάνονται στο εξασέλιδο booklet αλλά είναι γραμμένοι στα Ρωσικά οπότε το μοναδικό στοιχείο από το οποίο μπορείς να αντλήσεις κάτι σχετικό με το τι λένε, έρχεται από τους τίτλους των κομματιών. Υποθέτω ότι μιλούν ενάντια στο χριστιανισμό και στις ψεύτικες διδασκαλίες του, σχετικά με παλιούς θεούς και μαγεία, πόλεμο και βία. Παρόλο που οι στίχοι υποδεικνύουν την παραπάνω θεματολογία, η μουσική δείχνει εντελώς διαφορετικές εικόνες. Θα μπορούσα να ήμουν πιο συγκεκριμένος αν μπορούσα να καταλάβω τους στίχους.

Ο Skilar Blackwings, ο μουσικός που είναι υπεύθυνος για όλα τα όργανα έχει παρουσιάσει μια ποιοτική απόδοση. Κάθε όργανο έχει το ρόλο του μέσα στη σύνθεση, είτε σημαντικό είτε όχι, και έχει και το δικό του χαρακτήρα. Σίγουρα, τα πλήκτρα είναι το πιο σημαντικό όργανο στους Regnat Horrendum. Δημιουργούν το σκηνικό και τη ζωντανή ατμόσφαιρα και μαζί με κάθε αλλαγή ή διαφορετική μελωδία που παίζουν, παρουσιάζουν στον ακροατή και μια καινούρια εικόνα, ένα καινούριο μονοπάτι μέσα στο ταξίδι που μας πηγαίνει ο δίσκος. Οι κιθάρες είναι ένα υποστηρικτικό όργανο, που σχεδόν περιορίζεται στο να ορίζει το ρυθμό του κομματιού και ένα συμπαγές σώμα στις μελωδίες των πλήκτρων. Το μπάσο ακούγεται και δίνει βάθος στις συνθέσεις αλλά τίποτα περισσότερο. Τα τύμπανα έχουν έναν επίπεδο ήχο και υποθέτω ότι παράγονται από drum machine. Δεν είναι άσχημα αλλά δεν έχουν τίποτα ιδιαίτερο, είναι σταθερά αλλά χάνουν σε πάθος. Τα φωνητικά είναι πολύ θεατρικά και παθιασμένα, τραχιά Black Metal φωνητικά τα οποία δίνουν ένα αίσθημα σκότους και μίσους στις συνθέσεις. Η παραγωγή είναι καθαρή και μπασάτη προωθώντας εκείνο το καλαίσθητο, μεγαλοπρεπές και ένδοξο αίσθημα. Η μίξη είναι καλή, φωτίζει τα πλήκτρα και διατηρεί την ισορροπία μεταξύ των υπόλοιπων οργάνων.

Το Dogs of Christ, είναι ένας μέτριος δίσκος. Παρόλο που οι συνθέσεις, τα όργανα και γενικά η συνολική προσπάθεια είναι καλή, νιώθω ότι κάτι λείπει. Ακόμη, το αποτέλεσμα είναι τόσο κοντά, μουσικά, στη μουσική που μας παρουσιάζουν με τους Moongates Guardian, ώστε αν ψάχνεις να βρεις μια διαφορετική πτυχή της έμπνευσής τους, δεν θα βρεις. Αν είσαι οπαδός του μεγαλοπρεπούς, μελωδικού, Black Metal ή οπαδός των Moongates Guardian, τότε αγόρασε το δίσκο καθώς θα τον εκτιμήσεις σίγουρα.