Homicides

Το “Homicides” είναι ο τέταρτος ολοκληρωμένος δίσκος των Misanthropic Art από το Stavropol της Ρωσίας, μιας μπάντας που από το 1999 προσφέρει ποιοτική και απόλυτα παρανοϊκή μουσική. Ο δίσκος αυτός κυκλοφόρησε το 2005 και περιέχει επτά συνθέσεις συνολικής διάρκειας περίπου σαράντα πέντε λεπτών. Ο ακροατής δεν θα βρει πολλές διαφορές όσο αφορά στη μουσική και στο ύφος του Sadist σε σχέση με προηγούμενους ή επόμενους δίσκους. Ο δίσκος αυτός είναι πιο πρώιμος, κάπως πιο πρωτόγονος σε σχέση με τους επόμενους όμως τα στοιχεία που κάνουν τους Misanthropic Art να ξεχωρίζουν είναι εδώ.

Τα riff είναι ρυθμικά, κυρίως μεσαίας ταχύτητας, σκοτεινά και βρώμικα. Οι μελωδίες τους ανάλογα με το σημείο, είναι μελαγχολικές, ομιχλώδεις και πολλές φορές αποκρουστικές, παρανοϊκές, δυσαρμονικές μελωδίες που επηρεάζουν το μυαλό και την ψυχολογική κατάσταση του ακροατή. Αυτό που είναι διαφορετικό στο δίσκο αυτό είναι τα noise στοιχεία που κατά τη γνώμη μου είναι πολύ εντονότερα από εκείνα που συναντάμε σε επόμενους δίσκους, ενώ τα industrial στοιχεία τους περιορίζονται κυρίως στο μεταλλικό και οξύ ήχο. Μέσα σε όλα αυτά κάνουν την εμφάνισή τους και κάποιες επιρροές από Emperor δίνοντας μια πιο ατμοσφαιρική πλευρά στις συνθέσεις. Τα κομμάτια είναι μεγάλα σε διάρκεια και λόγω της ιδιαιτερότητας του ήχο η δομή των κομματιών παίζει πολύ σημαντικό ρόλο και καταφέρνει στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου να κρατήσει τον ακροατή.

Όλα τα όργανα είναι παιγμένα με μεγάλη ακρίβεια και πάθος, ενώ οι κιθάρες είναι το πιο σημαντικό όργανο στις συνθέσεις. Οι κιθάρες είναι αυτές που δημιουργούν την ατμόσφαιρα και το πέρασμα από τη μία κατάσταση στην άλλη, κάτι που κάνουν πολύ καλά. Επίσης ο μεταλλικός ήχος που βγάζουν σε αρκετά σημεία προσδίδει το industrial στοιχείο στις συνθέσεις. Το μπάσο γεμίζει καλά τον ήχο όμως είναι αρκετά βρώμικο και δεν ακούγεται καθαρά. Τα ντραμς είναι γρήγορα και βίαια, έχουν επαναλαμβανόμενες γραμμές ενώ οι αλλαγές τους μέσα στα κομμάτια είναι λίγες. Παρ’ όλα αυτά προσφέρουν σταθερότητα και ένταση στις συνθέσεις. Η καλή χρήση των πλήκτρων που έχουμε δει σε επόμενους δίσκους, υπάρχει και εδώ. Τα πλήκτρα υπάρχουν σε λίγα σημεία, είναι απλά και μινιμαλιστικά, όμως γιγαντώνουν την ατμόσφαιρα ενώ παρασύρουν τον ακροατή στον πυρηνικό όλεθρο των Misanthropic Art. Τα φωνητικά είναι τραχιά Black Metal φωνητικά, άλλοτε κραυγές άλλοτε πιο βαριά, όμως παίζουν δευτερεύοντα ρόλο στις συνθέσεις. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Ρώσικα και είναι πολεμοχαρείς, μισανθρωπικοί, βίαιοι και καταστροφικοί.

Ο δίσκος αυτός είναι μια αντιπροσωπευτική εικόνα του συγκροτήματος που όταν κυκλοφόρησε, βρίσκονταν περίπου στο μέσο της πορείας τους. Έτσι σίγουρα θα βρούμε τα στοιχεία του συγκροτήματος σε μια πιο πρώιμη μορφή. Ο δίσκος αυτός είναι στη μετάβαση της μπάντας προς τη συνθετική ωρίμανση. Οι οπαδοί της μπάντας που δεν έχετε το “Homicides” αξίζει να το αγοράσετε και να δείτε την πορεία της μπάντας μέσα στα χρόνια. Επίσης και εσείς που θέλετε να γνωρίσετε τους Misanthropic Art, αυτή είναι μια καλή ευκαιρία.