Nefarious Ascendency

Ο καινούριος ομώνυμος δίσκος των Nefarious Ascendency είναι η πρώτη μου επαφή με το συγκρότημα. Κατάγονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχουν στη Black Metal σκηνή των Η.Π.Α. από το 2008 και αποτελούνται από πέντε μέλη. Το “Nefarious Ascendency” είναι ο δεύτερος ολοκληρωμένος δίσκος του συγκροτήματος, ο οποίος περιέχει εννιά κομμάτια διάρκειας περίπου σαράντα λεπτών. Αυτό που περιμένει ο ακροατής να ακούσει, βλέποντας το απλό, ασπρόμαυρο εξώφυλλο είναι παλιάς σχολής, τραχύ Black Metal. Μουσικά λοιπόν η μπάντα δεν μας διαψεύδει. Εδώ θα βρούμε παλιάς σχολής, πρωτόγονο, τραχύ Black Metal, με Ευρωπαϊκό προσανατολισμό, κάνοντας όμως κάποιες αναφορές και στην σκηνή των Η.Π.Α., δείχνοντας σε μερικά σημεία τις επιρροές τους από Profanatica/Havohej.

Τα κομμάτια είναι στο μεγαλύτερο μέρος τους γρήγορα με όμορφα tremolo riff που φέρνουν στο μυαλό τη Σκανδιναβική σχολή, ενώ σχεδόν σε όλα τα κομμάτια υπάρχουν όμορφα αργά και ατμοσφαιρικά περάσματα. Τα riff που συναντάμε στο δίσκο είναι τραχιά riff που όπως λέμε “ξύνουν οι κιθάρες”, ενώ πολλές φορές θα προσέξουμε τις δυσαρμονικές μελωδίες που χρησιμοποιεί η μπάντα, καθώς και τα αργά σκοτεινά riff που μου έφεραν έντονα στο μυαλό τους Havohej. Σίγουρα τα riff δεν είναι πρωτότυπα ή ξεχωριστά, όμως έχουν ενδιαφέρον και μπορούν να κρατήσουν το ενδιαφέρον του ακροατή σε καλό επίπεδο. Σ’ αυτό παίζει σημαντικό ρόλο και η καλή δομή των κομματιών που αποφεύγουν τη μονοτονία με εξαίρεση λίγα επαναλαμβανόμενα και κάπως κουραστικά σημεία κυρίως στα αργά σημεία.

Όπως είναι αναμενόμενο σε τέτοιου είδους κυκλοφορίες, η παραγωγή είναι τραχιά, πρωτόγονη, σχεδόν απείραχτη στο στούντιο, κάτι που γενικά ταιριάζει με το ύφος των συνθέσεων με μόνο λάθος το μέτριο ήχο των ντραμς που σε πολλά σημεία ακούγονται κάπως άδεια και επίπεδα. Αντίθετα η μίξη έχει δουλευτεί αρκετά, βρίσκοντας ισορροπία ανάμεσα στα όργανα, όχι όμως και με τα φωνητικά τα οποία ίσα που ακούγονται. Οι κιθάρες έχουν πληθωρικό, βαρύ και μπάσο ήχο ενώ αποδίδουν τις συνθέσεις με ακρίβεια και πάθος, μεταφέροντας τέλεια το συναίσθημα και την ατμόσφαιρα. Το μπάσο δεν ακούγεται καθαρά αλλά γεμίζει τον ήχο καλά. Τα ντραμς είναι καλοπαιγμένα, με ένταση και δυναμισμό, οι γραμμές τους με τα όμορφα γυρίσματα και τις αλλαγές κάνουν πιο ενδιαφέρουσες τις συνθέσεις, όμως ο ήχος τους, όπως ανέφερα παραπάνω, δεν είναι αυτός που θα έπρεπε. Τέλος, τα φωνητικά είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του δίσκου. Η έντασή τους είναι χαμηλή με αποτέλεσμα να ακούγονται σαν ένας μακρινός ψίθυρος. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Αγγλικά όμως δεν περιέχονται στο δίσκο, από τους τίτλους μπορεί να καταλάβει ο ακροατής ότι μιλούν για αποκρυφισμό και βλασφημία.

Η πρώτη μου επαφή με τους Nefarious Ascendency δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε αλλά σίγουρα δεν με άφησε και αδιάφορο. Ο ομώνυμος δίσκος τους έχει όμορφες συνθέσεις που δεν κουράζουν τον ακροατή και δείχνουν ότι το συγκρότημα έχει ταλέντο και αγάπη για το Black Metal, όμως το πρόβλημα με τα φωνητικά είναι αρκετά ενοχλητικό και μειώνει την ποιότητα του δίσκου. Όλοι εσείς που ψάχνετε τραχύ Black Metal αξίζει να του δώσετε μια ευκαιρία. Αλλά σίγουρα ακούστε τον πριν τον αγοράσετε.