Sombre Marche
- 1.Multiface02:07
- 2.Octobre noir03:18
- 3.Inégalités de Bell05:03
- 4.Sombre marche02:55
The Review
Πρόσφατα έλαβα δύο δουλειές από την Vetus Capra, υποθέτω μια καινούρια και μικρή εταιρεία από τη Γαλλία, μία από της οποίες είναι ο δίσκος για τον οποίο γράφω τώρα. Θα ξεκινήσω αναφερόμενος στην εταιρεία καθώς είναι μια άγνωστη σε μένα εταιρεία, δεν υπάρχουν πληροφορίες στο διαδίκτυο γι’ αυτή και οι εκδόσεις των δίσκων που έλαβα, διακρίνονται από μια παλιάς σχολής, δεκαετίας του ’90 underground αισθητική που μου άρεσε πολύ. Οπότε, όταν έπιασα στα χέρια μου το ‘χάρτινο φάκελο’ του Sombre marche, cd έκδοση περιορισμένη στα πενήντα αντίτυπα, πραγματικά ενθουσιάστηκα από το μινιμαλιστικό ασπρόμαυρο εξώφυλλο, την τυπωμένη σε σπιτικό εκτυπωτή διπλωμένη σελίδα με τους στίχους και το cd-r. Είναι σαν να ταξίδεψες πίσω στο χρόνο κατά τη διάρκεια των καλύτερων ημερών της ελιτιστικής, Γαλλικής Black Metal σκηνής της δεκαετίας του ‘90. Δεν θα βρείτε πολλές πληροφορίες σχετικά με τους Vipère, μόνο ότι σχηματίστηκαν το 2020 και αποτελούνται από τον Sans-Visage που είναι υπεύθυνος για τα γραφιστικά, τις κιθάρες, το μπάσο και τα τύμπανα και τον Saros, υπεύθυνο για τα φωνητικά, τις κιθάρες, το φλάουτο, τα πλήκτρα και τη μίξη του δίσκου. Το Sombre marche, είναι η πρώτη τους κυκλοφορία και περιέχει τέσσερα κομμάτια, τρία Black Metal και ένα ορχηστρικό, ατμοσφαιρικό κομμάτι, με συνολική διάρκεια περίπου δεκατεσσάρων λεπτών.
Η μουσική που παρουσιάζουν σε αυτή την κυκλοφορία, είναι τραχύ, ωμό, ευθύβολο Black Metal με ζοφερά, γρήγορα tremolo riff, άλλες φορές πολεμοχαρή και άλλες πιο μελωδικά και σκοτεινά. Υπάρχουν κάποιες μικρές αναφορές σε άλλα στυλ, τα πιο ευδιάκριτα είναι τα punk στοιχεία όσο αφορά στα μεσαίας ταχύτητας, επαναλαμβανόμενα και γεμάτα ενέργεια μέρη. Ακόμα, συναντάμε επικές μελωδίες που κάνουν συχνά την εμφάνισή τους εδώ και εκεί και μερικές πινελιές αυτοκαταστροφικών, καταθλιπτικών στοιχείων. Τα μεσαιωνικά, folk στοιχεία που το συγκρότημα αναφέρει ότι έχει, μπορούν να γίνουν αντιληπτά μόνο στο τελευταίο ορχηστρικό κομμάτι, αλλά ακόμα και εκεί δεν θα χαρακτήριζα το κομμάτι ως folk, παρόλο που έχει μερικά folk στοιχεία, αλλά ως μελαγχολικό-ατμοσφαιρικό με επικό συναίσθημα. Τα κομμάτια διαρκούν από δύο έως πέντε λεπτά και παρά τη σύντομη διάρκειά τους, μεταδίδουν το συναίσθημα και την ατμόσφαιρα του δίσκου καθώς επίσης καταφέρνουν να δώσουν ένα αίσθημα ολοκλήρωσης στον ακροατή. Η δομή είναι απλή και ευθύβολη, με όμορφες αλλαγές στο ρυθμό, ενδιαφέροντα περάσματα και γέφυρες γεμάτες συναισθήματα, κάνει τα κομμάτια εύληπτα στον ακροατή.
Η παραγωγή ακολουθεί τη γενική ατμόσφαιρα του δίσκου. Ο ήχος είναι ωμός και τραχύς, σε μεταφέρει πίσω στο χρόνο, όπου οι Black Metal καλλιτέχνες ήθελαν να δημιουργήσουν τα πιο παγωμένα και πιο άσχημα συναισθήματα. Ο ήχος ταιριάζει άψογα στο μουσικό ύφος. Οι κιθάρες είναι το κυρίαρχο προϊόν και παίζονται με πάθος και ένταση χωρίς να υπολείπονται σε ακρίβεια ή τεχνική. Το μπάσο είναι εδώ αλλά ο ήχος του είναι θολός και δεν μπόρεσα να ακούσω τις γραμμές του, αλλά προσθέτει ένα μπασάτο – θορυβώδες ήχο στις συνθέσεις. Τα τύμπανα είναι ικανοποιητικά και οι γραμμές τους είναι απλές αλλά όμορφες, ενώ η απόδοσή τους είναι σταθερή και παθιασμένη χωρίς λάθη. Τα φωνητικά είναι τραχιά και θορυβώδη Black Metal φωνητικά που προσθέτουν ένα industrial – κρύο συναίσθημα μαζί με το μίσος που εκφράζουν, ενώ υπάρχουν μερικά σημεία που γίνονται πιο βαθιά ή περισσότερο βασανισμένα δίνοντας εκείνη την αυτό-βασανιστική, αυτοκαταστροφική προσέγγιση. Οι στίχοι του πρώτου κομματιού είναι γραμμένοι στα Αγγλικά ενώ για τα υπόλοιπα τραγούδια είναι γραμμένα στα Γαλλικά, περιέχονται στο cd και μιλούν για προσωπικές απόψεις, σκέψεις και συναισθήματα σχετικά με τη ζωή με μια πιο απαισιόδοξη προσέγγιση.
Εν κατακλείδι, το Sombre marche, η πρώτη demo κυκλοφορία των Vipère, έπαιξε το ρόλο της επιτυχημένα. Εννοώ ότι συνέστησε το συγκρότημα, αφήνοντας πολύ θετική εντύπωση, έδειξε μόνο καλές στιγμές του συγκροτήματος, είναι σύντομο και εύστοχο, οπότε ο οπαδός μπορεί να λάβει αυτό που προσφέρεται, πιο εύκολα. Το καλύτερο και πιο πολύπλευρο κομμάτι του δίσκου είναι το Inégalités de Bell. Μου άρεσε αυτή η κυκλοφορία και για τη μουσική που προσφέρει, αλλά επίσης για το νοσταλγικό και πραγματικό underground συναίσθημα. Αν σας αρέσει το τραχύ και ευθύβολο Black Metal, σιγουρευτείτε ότι θα το τσεκάρετε.