Echoes in Black Holes

Το φαινόμενο του διαδικτύου έχει βοηθήσει πολύ τα συγκροτήματα με πολλούς τρόπους, ακόμα και να δημιουργούν μουσική εξ αποστάσεως. Ένα τέτοιο μοντέλο ακολουθούν και οι Trou Noir, τουλάχιστον ως προς το ένα μέλος τους, καθώς τα δύο από τα τρία μέλη τους κατάγονται από τη Ρωσία ενώ το τρίτο από τη Γαλλία. Όπως καταλάβατε, αποτελούνται από τρία μέλη, σχηματίστηκαν το 2011 και έχουν κυκλοφορήσει ένα ντέμο και έναν ολοκληρωμένο δίσκο. To “Echoes in Black Holes” είναι το ντέμο της μπάντας που κυκλοφόρησε το 2011 και περιέχει δέκα συνθέσεις συνολικής διάρκειας μισής ώρας. Από τις πρώτες νότες του πρώτου κομματιού μου ήρθαν στο μυαλό οι Αυστριακοί Summoning. Το ύφος των συνθέσεων είναι σχεδόν ίδιο. Η ατμόσφαιρα και τα συναισθήματα που δημιουργούν από τη μουσική τους οι Trou Noir είναι μια εντελώς διαφορετική περίπτωση.

Τα riff είναι μεσαίας και αργής ταχύτητας ενώ υπάρχουν και λίγα πιο γρήγορα περάσματα. Τα περισσότερα από αυτά είναι καθαρά, ατμοσφαιρικά και δημιουργούν μια σκοτεινή ατμόσφαιρα που μπορεί να σε υπνωτίσει και καταθλιπτικά συναισθήματα. Ένα άλλο χαρακτηριστικό τους είναι η μονοτονία, όμως μια μονοτονία που καταφέρνει να παρασύρει τον ακροατή μέσα στη “Μαύρη Τρύπα”. Το συγκρότημα με τα απλά αλλά γεμάτα συναισθήματα riff, με την όμορφη δομή και τη μικρή διάρκεια των κομματιών καταφέρνει να δημιουργήσει εικόνες στον ακροατή, να του μεταδώσει συναισθήματα και να τον ταξιδέψει μέσα στο αχανές και σκοτεινό χώρο που δημιουργούν. Πέρα από αυτά που ανέφερα προηγουμένως, ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που βοηθάει τις συνθέσεις είναι ο ήχος. Η παραγωγή βγάζει έναν ήχο ζεστό και γλυκό που σε κάνει να νιώθεις ότι βυθίζεσαι μέσα στα μελωδικά riff, ενώ η πολύ καλή μίξη έχει βρει την ισορροπία που χρειάζονται οι συνθέσεις.

Οι κιθάρες είναι το βασικό όργανο στις συνθέσεις. Ο ήχος τους είναι καθαρός και αποδίδουν τα συναισθήματα και την ατμόσφαιρα των συνθέσεων πολύ καλά, ενώ η ακουστική κιθάρα που ακούγεται σε διάφορα σημεία κάνει την ατμόσφαιρα πιο έντονη. Όσο και αν προσπάθησα το μπάσο δεν το άκουσα πουθενά. Σε άλλη περίπτωση αυτό θα ήταν μεγάλο λάθος αλλά εδώ δεν ένιωσα την απουσία του. Οι γραμμές των τυμπάνων είναι μεν μονότονες αλλά με κάποιες αλλαγές εκεί που δεν το περιμένεις, σου τραβάνε την προσοχή. Τα ντραμς είναι παιγμένα με ακρίβεια, δυναμισμό και σταθερότητα. Ένα από τα στοιχεία του δίσκου που πιστεύω ξεχωρίζει, είναι τα φωνητικά. Μακρινά, χαοτικά, τραχιά Black Metal φωνητικά που ανάλογα την ένταση και το συναίσθημα γίνονται κραυγές, μπορεί να μη βοηθάνε τον ακροατή να καταλάβει τι λένε οι στίχοι αλλά ταιριάζουν απόλυτα με το ύφος των συνθέσεων και τις κάνουν πιο ενδιαφέρουσες. Οι στίχοι δεν περιέχονται στο cd και δεν γνωρίζω τίποτα γι αυτούς.

Η πρώτη προσπάθεια των Trou Noir είναι επιτυχημένη. Αν και δεν είμαι οπαδός του είδους της μουσικής που παίζει το συγκρότημα, η μουσική τους με παρέσυρε μέσα της, μου μετέδωσε συναισθήματα και εικόνες και με ταξίδεψε. Ανυπομονώ να ακούσω τον ολοκληρωμένο τους δίσκο για να δω αν αυτή η περίεργη “διεθνής” μπάντα θα έχει και στη συνέχεια της να πει κάτι. Οι οπαδοί του ήχου αγοράστε. Οι υπόλοιποι αξίζει να δώσετε μια ευκαιρία στο “Echoes in Black Holes”.