Satanic Rock Music
- 1.Black Candle's Light18:13
- 2.Ritual Violence22:00
The Review
Η Bestial Burst, μια μικρή εταιρία από τη Φινλανδία, μου απέδειξε ότι κυκλοφορεί τα πιο περίεργα, παρανοϊκά και άρρωστα συγκροτήματα. Αυτό όμως δεν είναι και το Black Metal; Με την κυκλοφορία των Ritual Violence επιβεβαιώνει ότι το κύριο χαρακτηριστικό των συγκροτημάτων της είναι αυτή παρανοϊκή αύρα που τα περιβάλλει. Οι Ritual Violenceκατάγονται από την Φινλανδία καιαποτελούνται από τρία μέλη. Το “Satanic Rock Music” είναι η πρώτη τους EP κυκλοφορία και περιέχει δύο κομμάτια δεκαοχτώ και είκοσι δύο λεπτών αντίστοιχα. Το εξώφυλλο και η γραφιστική δουλειά γενικά, παραπέμπει σε occult – Satanic rock της δεκαετίας του ’70. Όμως αυτή η εντύπωση δεν έχει καμία σχέση με τη μουσική που πραγματικά συναντάει εδώ ο ακροατής. Εδώ λοιπόν συναντάμε μια βαριά, άρρωστη, βρώμικη μίξη απόκοσμου και ενοχλητικού noiseμε βαρύ και βαρβαρικό Black Metal στα χνάρια των πρώιμων Beherit.
Μουσικά οι Ritual Violence όσο περίεργος και αν ακούγεται ο ήχος που παρουσιάζουν έχει αρκετό ενδιαφέρον. Τα Black Metal στοιχεία που μπορεί να διακρίνει ο ακροατής προέρχονται από τους Beherit, Archgoat και Bestial Summoning όμως θα διακρίνει και κάποια χαρακτηριστικά που μπορεί να του φέρουν στο μυαλό τον τραχύ επαναλαμβανόμενο ήχο των Ildjarn, ενώ κάπου εκεί θα βρει και επιρροές από σάπιο Doom. Τα riff μπλέκονται με τους noiseήχους και αποκτούν ένα διαφορετικό πιο άρρωστο, απειλητικό και εχθρικό χαρακτήρα. Ο ρυθμός είναι κυρίως μεσαίας και αργής ταχύτητας, με ελάχιστα γρήγορα σημεία. Το μέγεθος των κομματιών ίσως κουράσει εκείνους που δεν έχουν συνηθίσει τόσο μεγάλα κομμάτια με λίγες αλλαγές και μερικά πολύ βασανιστικά σημεία. Παρ’ όλα αυτά με τα φωνητικά να εμφανίζονται σε συγκεκριμένα σημεία, με το noiseστοιχείο να εμφανίζεται πολύ έντονο και με τα άσχημα και άρρωστα riffτους, καταφέρνουν να διατηρήσουν το ενδιαφέρον του ακροατή.
Όσο αφορά στα όργανα, η απόδοση και η τεχνική εδώ δεν έχουν καμία σημασία. Ο σκοπός του δίσκου είναι να προσπαθήσει να μεταφέρει τον ακροατή σε μια βλάσφημη, παρανοϊκή τελετή αφιερωμένη στο Σατανά. Οι κιθάρες είναι βαριές και βρώμικες ενώ είναι παιγμένες με πολύ πάθος και ένταση. Το μπάσο, αν και ο ήχος είναι γενικά πολύ βαρύς, ακούγεται αρκετά, γεμίζει τον ήχο πολύ καλά ενώ κάνει ακόμα πιο βρώμικες τις συνθέσεις. Τα ντραμς είναι αργά, υπνωτικά χωρίς να έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Τα φωνητικά είναι απόμακρα και απόκοσμα Black Metal φωνητικά που ταιριάζουν απόλυτα με τη μουσική και προσδίδουν μια μεγαλύτερη αίσθηση παράνοιας. Η παραγωγή βγάζει έναν μπάσο και βρώμικο ήχο και μαζί με τη μίξη έχουν αποδώσει τον ήχο που θα είχε μια ζωντανή πρόβα, όπως ακριβώς θα ακουγόταν η τελετή. Οι στίχοι δεν υπάρχουν στο cd και δεν μπορώ να καταλάβω αν είναι γραμμένοι στα Αγγλικά.
Τελειώνοντας, πιστεύω ότι η προσπάθεια που έκαναν οι Ritual Violence για να αποδώσουν τα άρρωστα συναισθήματά τους και να μεταφέρουν τον ακροατή μέσα στη σκοτεινή και βρώμικη ατμόσφαιρά τους, ήταν επιτυχημένη. Μπορεί να μην είναι το τυπικό Black Metalτων ημερών μας, όμως περιλαμβάνει τις βασικές, διαχρονικές αρχές του, βλασφήμια, μίσος, σκοτάδι και Σατανισμό. Σίγουρα δεν μπορώ να προτείνω το δίσκο αυτό σε όλους. Ακούστε πριν τον αγοράσετε.