Wala'at

Η τελευταία φορά που έπεσα πάνω στους τύπους από τη Σαουδική Αραβία ήταν το 2014. Αναφέρομαι στους Al-Namrood, οι οποίοι έχουν κυκλοφορήσει τρεις δίσκους από τότε (υπάρχει και ένας καινούριος που θα κυκλοφορήσει σύντομα τον Απρίλιο του 2022), και έλαβα τον τελευταίο τους δίσκο που ονομάζεται “Wala’at”. Αυτός είναι ο έκτος ολοκληρωμένος δίσκος τους, που κυκλοφόρησε στις 22 του Ιουνίου του 2020 σε ψηφιακή, σε περιορισμένη στα 500 αντίτυπα cd μορφή και περιορισμένο στα 300 αντίτυπα βινύλιο από την Shaytan Productions. Περιέχει δέκα τραγούδια συνολικής διάρκειας περίπου τριάντα εφτά λεπτών. Με την πρώτη ματιά, παρατήρησα το πολύ διαφορετικό στυλ στο εξώφυλλο. Είχα συνηθίσει στα παλιότερα εξώφυλλα τους που θύμιζαν τον τόπο καταγωγή τους, παρόλα αυτά αυτό εδώ δείχνει ένα μπουντρούμι με εικόνες βασανιστηρίων και τελετών, σε ασπρόμαυρο χρώμα. Η δεύτερη διαφορά που πρόσεξα είναι η μικρότερη διάρκεια των κομματιών, καθώς στους προηγούμενους δίσκους συνήθως διαρκούσαν περισσότερο από πέντε λεπτά, ενώ εδώ η διάρκειά τους είναι μεταξύ τριών και τεσσάρων λεπτών. Αλλά τι γίνεται με τη μουσική τους;

Μετά από μία σύντομη εισαγωγή που σε βάζει μέσα στο Αραβικό σκηνικό, ο δίσκος ξεκινά με το οικείο ύφος των Al-Namrood. Για εκείνους που δεν έχετε ακούσει καμία από τις κυκλοφορίες τους μέχρι τώρα, παίζουν μια μίξη Metal με πολλές folklore – μέσης ανατολής μελωδίες και επική και μεγαλοπρεπής ατμόσφαιρα. Η πρώτη διαφορά που μπορεί κάποιος να παρατηρήσει έχει να κάνει με τις μελωδίες, οι οποίες έχουν περισσότερες αραβικές επιρροές απ’ ό,τι προηγουμένως. Οπότε το συγκρότημα φαίνεται να έχει πλησιάσει ακόμα πιο κοντά στην παραδοσιακή μουσική του τόπου καταγωγής του και την παρουσιάζουν με μία ένωση ηλεκτρονικών, μοντέρνων και ακουστικών, παραδοσιακών οργάνων. Όλο αυτό δημιουργεί μια πολύ παχιά ατμόσφαιρα, μεταφέροντας τον ακροατή κατευθείαν μέσα στην αβάσταχτη θερμότητα του αραβικού σκηνικού. Γενικώς τα κομμάτια είναι ρυθμικά, μεσαίας ή αργής ταχύτητας και σπάνια έχουν και πιο γρήγορα σημεία. Another difference you may notice is the songwriting. The tracks have a more straightforward structure, shorter duration, the parts of the song have clearer parts and the transition between them is smoother. However, the drowning feeling or the experimentation that the older releases had, it is absent. 

Το συγκρότημα ακόμα αποτελείται από τον Ostron ο οποίος είναι υπεύθυνος για όλα τα αραβικά όργανα που ακούγονται στο δίσκο και ο Mephisto, ο άνθρωπος που είναι υπεύθυνος για όλα τα υπόλοιπα. Τα φωνητικά τα έχει αναλάβει ο Humbaba ο οποίος μας συστήθηκε στο ‘حين يظهر الغسق’ δίσκο του 2014 και είναι με το συγκρότημα από τότε. Η κιθάρα είναι το κυρίαρχο όργανο, αποδίδει τις μελωδίες, της σκηνές και τα συναισθήματα με πολύ ζωντάνια. Το μπάσο υποστηρίζει τις συνθέσεις αλλά παραμένει κυρίως στο παρασκήνιο. Τα αραβικά όργανα που ακούγονται σε πολλά σημεία μέσα στις συνθέσεις, προσθέτουν το στοιχείο της παράδοσης και δίνουν ένα πραγματικό αραβικό ύφος στο δίσκο. Τα τύμπανα είναι σταθερά και παθιασμένα με αρκετές ενδιαφέρουσες στιγμές και περάσματα, ταιριάζουν με την ποιότητα των υπόλοιπων οργάνων. Τα φωνητικά ποικίλουν από τραχιά Black Metal, σε βαθιά και βρώμικα ή κραυγές, ανάλογα με το σημείο και το συναίσθημα που θέλουν να εκφράσουν. Ταιριάζουν σε όλο το δίσκο πολύ καλά και η απόδοσή τους και η ποικιλία τους κάνει τα τραγούδια πιο ζωντανά και ενδιαφέροντα. Η παραγωγή είναι μπασάτη και κάπως θολή – αφηρημένη αλλά αυτό το στυλ ταιριάζει στο αραβικό στοιχείο. Η μίξη είναι ισορροπημένη, υπογραμμίζει τις κιθάρες και τα αραβικά όργανα όποτε χρειάζεται. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Αραβικά και δεν περιλαμβάνονται στο cd. Για την ακρίβεια, δεν υπάρχει καθόλου booklet, απλά μία σελίδα με το εξώφυλλο και λίγες πληροφορίες σχετικά με το συγκρότημα στο πίσω μέρος και αυτό είναι κάπως απογοητευτικό.

Τελειώνοντας, πιστεύω ότι αυτός ο δίσκος είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους των Al-Namrood. Δείχνει τη σκληρή δουλειά που κάνει όλα αυτά τα χρόνια το συγκρότημα, καθώς έχουν καταφέρει να διατηρήσουν, ακόμα και να αυξήσουν τα αραβικά στοιχεία αλλά ταυτόχρονα να βελτιώσουν και τον τρόπο που γράφουν τραγούδια και να δείξουν τις δυνατότητες τους για το μέλλον. Τα τραγούδια που μου άρεσαν περισσότερο είναι τα Sahra Yaesa, Al Shareef Al Muhan και Fasique. Αν δεν έχετε ήδη ακούσει κάποια από τις προηγούμενες δουλειές τους,αυτός εδώ είναι η καλύτερη ευκαιρία για να ξεκινήσετε με τη μουσική των Al-Namrood.