World in Ruins
- 1.Fire, Ash, Blood03:31
- 2.Burn Them04:04
- 3.As We Die05:08
- 4.Extinction04:36
- 5.Staring at a Path Towards Nowhere07:18
- 6.World in Ruins05:36
- 7.Light... Has Abandoned Us10:14
The Review
Παρά το γεγονός ότι οι Isolert σχηματίστηκαν το 2015, μόλις πρόσφατα έμαθα την ύπαρξή τους με τον τελευταίο τους ολοκληρωμένο δίσκο, το World in Ruins. Οι Isolert είναι ένα τριμελές συγκρότημα από το Βόλο, Ελλάδα και έχουν κυκλοφορήσει ένα demo, ένα EP, δύο split και δύο ολοκληρωμένους δίσκους. Ο τελευταίος τους ονομάζεται World in Ruins και περιέχει εφτά συνθέσεις συνολικής διάρκειας σχεδόν σαράντα λεπτών. Κυκλοφόρησε στις 11 Νοεμβρίου του 2020 σε ψηφιακή μορφή, σε περιορισμένο στα 300 αντίτυπα βινύλιο και σε περιορισμένο στα 500 αντίτυπα CD από τη Nihilistische KlangKunst. Αργότερα μέσα στον Φεβρουάριο του 2021 κυκλοφόρησε επίσης και σε κασέτα περιορισμένη στα 50 αντίτυπα από την Fucking Your Creation Records. Από το εξώφυλλο μπορείς να πάρει μια πραγματικά ακριβής αίσθηση σχετικά με τι έχει να κάνει ο δίσκος αυτός και μαζί με τους τίτλους των κομματιών μπορείς με ασφάλεια να υποθέσεις ότι πρόκειται να ακούσεις μισανθρωπικό και γεμάτο μίσος Black Metal. Η υπόθεση σου είναι σωστή αλλά είναι μόνο αυτό;
Όχι δεν είναι. Οι Isolert παίζουν ένα γρήγορο, γεμάτο μίσος Black Metal, στα χνάρια της Σκανδιναβικής, παλιάς σχολής Black Metal σκηνής, με το κλασικό tremolo riffing, τα υπερηχητικά τύμπανα, την παγωμένη ατμόσφαιρα και φυσικά τη μισανθρωπική και γεμάτη μίσος διάθεση. Πέρα από τα παραπάνω, το συγκρότημα παρασύρεται σε καταθλιπτικά μονοπάτια, ήχους και συναισθήματα αρκετά, προσθέτοντας ένα διαφορετικού τύπου αυτοκαταστροφικό σκότος στο δίσκο, εξαπολύοντας όλο αυτό το μίσος, όχι μόνο προς τον κόσμο αλλά και προς τους ίδιους τους εαυτούς τους. Άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία που βρίσκουμε εδώ κι εκεί, είναι εμπνευσμένα από το κλασικό Heavy Metal, το Doom ή ακόμα και Depressive – Epic, αναμειγνύοντας μια ενδιαφέρουσα ηχητική παλέτα για το τελικό αποτέλεσμα. Το τελευταίο στοιχείο που μου τράβηξε την προσοχή είναι τα γυναικεία φωνητικά που υπάρχουν μόνο σε ένα τραγούδι αλλά προσθέτουν μια πολύ όμορφη πινελιά στη σύνθεση. Η διάρκεια των τραγουδιών είναι περίπου πέντε με έξι λεπτά, εκτός από το τελευταίο κομμάτι το οποίο έχει διάρκεια δέκα λεπτών, και με μια όμορφη, ξεκάθαρη δομή, καταφέρνουν να διατηρήσουν το ενδιαφέρον του ακροατή και να αποφύγουν να γίνουν κουραστικά.
Γενικά, η απόδοση του συγκροτήματος είναι πολύ καλή. Οι κιθάρες, και στα παραμορφωμένα τους σημεία και στα ακουστικά, είναι παιγμένες με απόλυτη ακρίβεια και επαγγελματισμό, αλλά ταυτόχρονα εκφράζουν τα συναισθήματα πολύ ζωηρά και παθιασμένα. Το μπάσο δεν ακούγεται, οπότε λείπει από τα τραγούδια το κατάλληλο βάθος που θα έπρεπε να έχουν. Τα τύμπανα έχουν πολύ ενδιαφέρουσες γραμμές, με πολλά blasting σημεία, αργά, ατμοσφαιρικά περάσματα και τεχνικές αλλαγές. Ο drummer αποδίδει τις γραμμές του με πολλή ενέργεια αλλά και σταθερότητα και ακρίβεια. Ο ήχος τους όμως, είναι κάπως επίπεδος και φυμωμένος. Ολοκληρώνοντας με την παρουσία των μουσικών, ο τραγουδιστής έχει αφιερώσει πολλή σκέψη στον τρόπο που τραγουδάει και η απόδοσή του είναι παθιασμένη και εκφραστική, με πολλές αλλαγές στη χροιά της φωνής του ή στην έκφρασή του, προσθέτει ένα κάπως θεατρικό στοιχείο στις συνθέσεις, είναι ο υπεύθυνος να δώσει τη χαριστική βολή στον ακροατή. Η παραγωγή είναι κάπως επίπεδη και λίγο θορυβώδης δίνοντας ένα ακατάλληλο αποτέλεσμα για τη δουλειά των Isolert. Η μίξη επίσης δεν είναι και τόσο καλή, καθώς το μπάσο σχεδόν απουσιάζει και υπάρχουν αρκετά σημεία στα οποία τα τύμπανα καλύπτουν τις κιθάρες και το ανάποδο.
Τελειώνοντας, πέρα από τα προβλήματα με την παραγωγή και τη μίξη, πιστεύω ότι το World in Ruins είναι μια πολύ καλή κυκλοφορία που δείχνει πολλές δυνατότητες για το μέλλον. Αν πρέπει να διαλέξω, τα καλύτερα τραγούδια για μένα είναι το ‘Fire, Ash, Blood’, ένας πολύς δυναμικός τρόπος να ξεκινήσεις ένα δίσκο, το ‘World in Ruins’, υποθέτω είναι το κομμάτι που έδωσε το όνομα στο δίσκο για κάποιο λόγο, και το ‘Light… Has Abandoned Us’, στο οποίο δείχνουν πιο περίπλοκες μορφές στη σύνθεση των τραγουδιών. Σίγουρα θα προσπαθήσω να βρω κάπου, τις παλιότερες κυκλοφορίες τους και θα τους παρακολουθώ για μελλοντικές. Αυτή, θα εκτιμηθεί πραγματικά από εκείνους που τους αρέσει το παλιάς σχολής, Σκανδιναβικό Black Metal με πολλά καταθλιπτικά στοιχεία. Σίγουρα αξίζει να το ακούσετε.