Discorde

Οι Eris Somnium κατάγονται από τη Γαλλία, αποτελούνται από πέντε μέλη και είναι μαζί από το 2008. Μόλις πριν από λίγο καιρό (Φεβρουάριος 2015) κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο, ο οποίος ακολουθεί τη μέχρι πρότινος μοναδική κυκλοφορία της μπάντας, το ομώνυμο ντέμο του 2009. Ο καινούριος δίσκος λοιπόν, ονομάζεται Discorde και περιέχει έξι συνθέσεις συνολικής διάρκειας τριάντα οχτώ λεπτών. Ο δίσκος, με το εξώφυλλο και τη συνολική γραφιστική δουλειά, δημιουργεί την εντύπωση ότι εδώ ο ακροατής θα ακούσει μια μπάντα που ασχολείται με το διάστημα, το χάος και το σκότος του, παίζοντας ένα χαοτικό, τραχύ και περίεργο Black Metal με επιρροές από συγκροτήματα όπως οι Darkspace.

Αυτή η εντύπωση είναι αληθινή μόνο στο στιχουργικό κομμάτι, καθώς πράγματι το συγκρότημα περιγράφει το σκοτάδι, το χάος και την καταστροφή του διαστήματος στα τέσσερα κομμάτια στα Γαλλικά και στα υπόλοιπα στα Αγγλικά. Μουσικά τώρα, το συγκρότημα δεν έχει καμία σχέση με το ύφος του Black Metal που ανέφερα. Το συγκρότημα παρουσιάζει μελωδικό, μελαγχολικό και αρκετά σκοτεινό Black Metal, με τα χαρακτηριστικά tremolo riff και τα βίαια, γεμάτα θυμό και μίσος ξεσπάσματα. Οι επιρροές του πηγάζουν από τη Γαλλική σκηνή κυρίως, χωρίς να λείπουν και οι αναφορές στο τραχύ Σκανδιναβικό Black Metal. Τα riff είναι τραχιά, σκοτεινά και σε αρκετά σημεία χαοτικά, όμως η μελωδία είναι αυτή που ξεχωρίζει. Το συγκρότημα παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία όσο αφορά στις ιδέες των riff για το δίσκο αυτό, όμως και η υλοποίηση τους ανταποκρίνεστε στο υψηλό επίπεδο που απαιτούν τα riff. Έτσι οι αλλαγές γίνονται με πολύ ομαλό τρόπο, οι εικόνες δημιουργούνται πολύ παραστατικά και η ατμόσφαιρα κυριεύει τον ακροατή. Αν και η διάρκεια των κομματιών είναι μεγάλη, κάθε κομμάτι είναι μια μικρή ιστορία, ένα μικρό ταξίδι στο μαύρο διάστημα που παρά το μέγεθός του κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή.

Τώρα όσο αφορά τα όργανα υπάρχει κάτι που με έκανε να αναρωτιέμαι. Αυτό είναι ο τόνος στις κιθάρες. Ενώ λοιπόν, οι κιθάρες είναι παιγμένες με απόλυτη ακρίβεια, πάθος και συναίσθημα, ο ήχος τους είναι αρκετά περίεργος. Θα μπορούσα να τις χαρακτηρίσω ξεκούρδιστες ή ότι αγγίζουν τα όρια αυτά. Αυτό λοιπόν το θέμα με τον ήχο πολλές φορές μου χάλασε την εμπειρία και με έβγαλε έξω από την ατμόσφαιρα του δίσκου. Το μπάσο ακούγεται καθαρά σε κάθε κομμάτι και εκτός ότι γεμίζει τις συνθέσεις πολύ καλά, οι γραμμές του είναι αρκετά ενδιαφέρουσες. Τα ντραμς δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να κρατάνε καλά το ρυθμό και να δίνουν βάθος και όγκο στις συνθέσεις. Είναι παιγμένα με ακρίβεια και ένταση όμως ο ρόλος τους είναι δευτερεύον. Τα φωνητικά είναι τραχιά, Black Metal φωνητικά που αν και είναι αρκετά κοινότοπα, είναι αρκετά εκφραστικά. Η παραγωγή είναι καθαρή και σκοτεινή αποδίδοντας ένα ψυχρό, μαύρο ήχο που ταιριάζει απόλυτα στις συνθέσεις. Η μίξη είναι πολύ ισορροπημένη και όλα τα όργανα είναι στη σωστή ένταση έτσι ώστε να διατηρείται ο συμπαγής χαρακτήρας των συνθέσεων. Τέλος οι στίχοι, όπως ανέφερα πιο πάνω, αναφέρονται στο αχανές σύμπαν.

Ο δίσκος αυτός έχει πολύ καλά στοιχεία. Θα μπορούσε να είναι μια πολύ καλή κυκλοφορία όμως ο περίεργος, ίσως και ενοχλητικός τόνος στις κιθάρες αδικεί την προσπάθεια. Παρ’ όλα αυτά το συγκρότημα αποδεικνύει ότι μπορεί και καταφέρνει να προσφέρει ένα πολύ ενδιαφέρον δίσκο και με μια θεματολογία που δεν είναι συνηθισμένη στο Black Metal. Θα σας πρότεινα να ακούσετε το δίσκο και να γνωρίσετε το συγκρότημα. Όμως ακούστε τον πριν τον αγοράσετε.