Hate from Hell

Μη μπερδέψετε αυτούς τους Vrag με εκείνους που έκανα μια κριτική πριν λίγο καιρό. Αυτή είναι διαφορετική μπάντα που κατάγεται από την Αυστραλία, αποτελούνται από τέσσερα μέλη και υπάρχουν από το 1999. Παρόλο που βρίσκονται στη σκηνή αρκετό καιρό, από τότε που κυκλοφόρησαν το πρώτο demo τους το 2001, και ενώ ήταν αρκετά δραστήριοι με πολλά demos, δεν κατάφεραν να κυκλοφορήσουν έναν ολοκληρωμένο δίσκο μέχρι το 2009. Από τότε έχουν κυκλοφορήσει συνολικά τέσσερις ολοκληρωμένους δίσκους. Πρόσφατα έπεσα πάνω στην τελευταία τους κυκλοφορία το, Hate from Hell το οποίο κυκλοφόρησε πίσω στις 18 Δεκεμβρίου του 2018 από τη Schattenkult Produktionen σε περιορισμένο αριθμό cd στα 300 αντίτυπα, περιλαμβάνει έντεκα κομμάτια και η συνολική του διάρκεια είναι σχεδόν σαράντα λεπτά. Είναι τόσο προφανές, κοιτάζοντας το εξώφυλλο, τον τίτλο και γενικώς το στυλ και τις φωτογραφίες, τι θα πρέπει να περιμένεις να ακούσεις.

Όπως ήδη θα έχετε καταλάβει, οι Vrag παίζουν ωμό, πρωτόγονο, βίαιο και γεμάτο μίσος Black Metal, πιστό και αφοσιωμένο στο παλιάς σχολής, πρωτόγονο Black Metal. Το συγκρότημα συνδέει τις κλασικές της επιρροές με το heavy και το thrash metal, όπως επίσης και εκείνες από το πρώτο κύμα του Black Metal, με το βίαιο και ψυχρό, Σκανδιναβικό Black Metal ύφος, κάτι εκφρασμένο με απόλυτη ειλικρίνεια μέσα στα κομμάτια. Τα riff είναι μια μίξη κλασικών tremolo Black Metal riff με thrash, heavy και κάποιες φορές punk στοιχεία. Τις περισσότερες φορές, ο ρυθμός είναι γρήγορος, εξαπολύοντας οργή και μίσος στον ακροατή. Υπάρχουν μερικά μεσαίας ταχύτητας περάσματα, άλλες φορές thrash, άλλες σκοτεινά και ρυθμικά, ενώ υπάρχουν πολύ λιγότερες αργές, σκοτεινές και αποκρουστικές στιγμές. Γενικώς, τα τραγούδια δεν είναι τόσο μεγάλα, ανάμεσα στα τρία με τέσσερα λεπτά, κάνουν κάθε κομμάτι εύκολο να το αφομοιώσει ο ακροατής. Η δομή των κομματιών είναι απλή, με διακριτά τμήματα, στροφές, γέφυρες, ρεφρέν αν υπάρχει κάποιο και μερικά solo εδώ κι εκεί, τοποθετημένα όλα μαζί για να φτιάξουν ένα απλό αλλά ενδιαφέρον και εύπεπτο αποτέλεσμα.

Όσον αφορά στον ήχο, η παραγωγή είναι ωμή και πρωτόγονη, δίνοντας αυτόν τον βρώμικο ήχο που θυμίζει ηχογράφηση πρόβας ο οποίος θα σας φέρει στο μυαλό την πρώτη, underground Black Metal εποχή. Η μίξη είναι ισορροπημένη και, παρά το κάπως θολό αποτέλεσμα από την παραγωγή, καταφέρνει να παρουσιάσει τον ήχο σχεδόν όλων των οργάνων. Η απόδοση του συγκροτήματος είναι υψηλού επιπέδου από καθένα από τα τέσσερα μέλη. Οι κιθάρες είναι γεμάτες μίσος, πάθος και την ίδια στιγμή ακριβείς. Τα τύμπανα είναι πολύ δυναμικά και γεμάτα ενέργεια, διατηρώντας μια όμορφη ισορροπία ανάμεσα στην ακρίβεια και στην ένταση. Το μπάσο δεν ακούγεται. Τα φωνητικά είναι τραχιά, βίαια Black Metal φωνητικά, παθιασμένα και εκφραστικά, προσθέτουν ποικίλα συναισθήματα στο τελικό αποτέλεσμα. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Αγγλικά και περιέχονται στο booklet του cd. Μιλούν για το Σατανά, εξιστορούν ιστορίες σχετικά με τον πόλεμο με άλλες θρησκείες και εκφράζουν το μίσος τους για το χριστιανισμό.

Κλείνοντας, δεν εντυπωσιάστηκα από το Hate from Hell, παρόλο που είναι μια σχετικά καλή κυκλοφορία. Οι ιδέες είναι ενδιαφέρουσες αλλά τους λείπει το στοιχείο της αυθεντικότητας, η ατμόσφαιρα είναι καλή αλλά μοιάζει πολύ με την παλιά Black Metal περίοδο και τέλος, ο ήχος δεν είναι καλός. Αν ο ήχος ήταν καλύτερος θα απολάμβανα περισσότερο το δίσκο και θα εκτιμούσα την προσπάθεια των Vrag, Αλλά δεν μπορώ να προτείνω το συγκεκριμένο δίσκο παρά μόνο στους λίγους ελιτιστες της παλιάς σχολής. Τα τραγούδια που μου άρεσαν περισσότερο είναι τα Black Metal has no Future Only the Past, Stormhate of Evil και Nine Stations of the Inverted Cross. Αν σας αρέσει το παλιάς σχολής, πρωτόγονο Black Metal μπορεί να εκτιμήσετε αυτή την κυκλοφορία. Οι υπόλοιποι, προτιμήστε κάτι διαφορετικό.