Alienation

Το τρίο από τη Γαλλία με το όνομα Strynn, λίγο περισσότερο από ένα χρόνο μετά το ενδιαφέρον Decadence, επιστρέφουν με τον δεύτερο ολοκληρωμένο δίσκο τους, ο οποίος ονομάζεται Alienation. Ο δίσκος αυτός κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2014 και περιέχει έντεκα συνθέσεις με συνολική διάρκεια που ξεπερνά τη μία ώρα. Όσοι ακούσατε τον προηγούμενο δίσκο τους, γνωρίζετε τι πρέπει να περιμένετε και από αυτόν. Και εδώ λοιπόν το συγκρότημα μας παρουσιάζει τραχύ Γαλλικό Black Metal με λίγες αναφορές στο Σκανδιναβικό ήχο.

Δυστυχώς από τις πρώτες νότες καταλαβαίνει ο ακροατής ότι ο δίσκος αυτός δεν θα είναι τόσο ενδιαφέρον όσο ο προηγούμενος. Τα riff είναι τραχιά, μελαγχολικά ως και καταθλιπτικά και είναι κυρίως μεσαίας ταχύτητας. Το πρώτο συγκρότημα που έρχεται στο μυαλό του ακροατή κατά τη διάρκεια της ακρόασης είναι οι Mutiilation. Ίσως εδώ να φαίνεται το ποσό τους έχουν επηρεάσει, περισσότερο από κάθε προηγούμενη κυκλοφορία τους. Η ομοιότητα σε τέτοιο βαθμό κάποιες φορές γίνεται ενοχλητική. Τα άλλα δύο προβλήματα που με ενόχλησαν αρκετά στο δίσκο από τη μία πλευρά είναι αρκετά ανέμπνευστα και βαρετά riff που υπάρχουν σε διάφορα σημεία στο δίσκο, από την άλλη η δομή των κομματιών είναι πρόχειρη. Τα κομμάτια έχουν αρκετά μεγάλη διάρκεια και ακολουθούν μια σταθερή, μονότονη και απόλυτα επαναλαμβανόμενη δομή. Όλο αυτό κάνει τον ακροατή να περνάει μια βαρετή και αρκετά κουραστική ώρα ακούγοντας το δίσκο. Δυστυχώς και οι πολύ λίγες καλές ιδέες που υπάρχουν χάνονται.

Όσο αφορά στα όργανα η κατάσταση είναι κάπως καλύτερη καθώς δεν υπάρχουν λάθη και η απόδοση τους είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο. Οι κιθάρες έχουν τραχύ ήχο και προσπαθούν να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα και συναισθήματα στον ακροατή, όχι όμως πάντα με επιτυχία. Το μπάσο δεν ακούγεται καθόλου. Τα ντραμς δίνουν σταθερότητα και βάθος στις συνθέσεις όμως και αυτά δεν έχουν τίποτα για να τραβήξει το ενδιαφέρον του ακροατή. Τέλος, τα φωνητικά είναι τραχιά Black Metal φωνητικά που θυμίζουν αρκετά τον Meyhna’ch, όμως είναι αρκετά πιο μονότονα. Η παραγωγή είναι μπάσα και σχετικά καθαρή. Η μίξη δεν είναι καλή καθώς οι κιθάρες έχουν μπει στη μέση και πιέζονται από τα ντραμς και τα φωνητικά που αρκετές φορές τις πνίγουν και πρέπει να προσέξεις πολύ για να τις διακρίνεις. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Αγγλικά όμως δεν περιέχονται στο cd.

Το Alienation ήταν πραγματικά μια απογοητευτική κυκλοφορία για μένα. Δυστυχώς το συγκρότημα ενώ μας είχε δείξει στον προηγούμενο δίσκο του ότι μπορεί να δώσει πράγματα στον ακροατή, εδώ κατάφερε να γκρεμίσει ό, τι είχε χτίσει μέχρι τώρα. Είναι ένας δίσκος που πολύ λίγοι θα τον ακούσουν και θα ξεχαστεί γρήγορα. Σας προτείνω να τον αποφύγετε.