Precaria ex Humanitas
- 1.Traficando Los Órganos de la Iglesia07:08
- 2.Para Muchos Pobreza, Para Pocos Sabiduría09:26
- 3.Estupro a la Conciencia08:05
- 4.Evangeliza Con Veneno Nihilista08:53
- 5.Corrupción Como Primordial Obligación10:40
- 6.Violencia Como Pan de Cada Día08:02
The Review
Οι Precaria είναι ένα διμελές συγκρότημα από το Μεξικό, ξεκίνησαν να γράφουν μουσική από το 2004 όμως δεν κατάφεραν να κυκλοφορήσουν το πρώτο τους ντέμο μέχρι το 2013. Το “Precaria ex Humanitas” είναι ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος του συγκροτήματος, ο οποίος κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2014 και περιέχει έξι κομμάτια συνολικής διάρκειας πενήντα τριών λεπτών. Οι Precaria είναι ένα από εκείνα τα συγκροτήματα, τα οποία απαιτούν την απόλυτη συγκέντρωση του ακροατή κατά τη διάρκεια της ακρόασης, ώστε να καταφέρει να μπει στο πνεύμα και να πιάσει αυτό που έχει να του προσφέρει ο δίσκος. Η μουσική τους είναι γρήγορη, βίαιη και κρύβει στοιχεία από διάφορες σκηνές και σχολές του Black Metal.
Σίγουρα αυτό που θα προσέξει ο ακροατής, από το πρώτο κιόλας κομμάτι, είναι η μίξη του Ευρωπαϊκού με τον Λατινοαμερικάνικο ήχο. Έτσι, ο ακροατής θα συναντήσει tremolo, μακρόσυρτα riff με τα χαρακτηριστικά Σκανδιναβικά στοιχεία και τα χαοτικά, με τις δυσαρμονικές μελωδίες και τους “άσχημους” ήχους του “ορθόδοξου” Black Metal ήχου, συνδυασμένα με τα χαρακτηριστικά βαριά και βάρβαρα riff και τη βρώμικη, σκοτεινή και χαοτική ατμόσφαιρα της Λατινοαμερικάνικης σχολής. Το αποτέλεσμα της μίξης αυτής είναι από τη μία πλευρά αρκετά δύσκολο για τον ακροατή, καθώς απαιτεί την απόλυτη προσοχή του, αλλά από την άλλη αρκετά ενδιαφέρον. Αυτό που κάνει πιο δύσκολη την ακρόαση είναι το τεράστιο μέγεθος των κομματιών. Με διάρκεια πάνω από δέκα λεπτά το καθένα, ακόμα και να είχαν μια τέλεια δομή, και πάλι θα υπήρχαν σημεία που θα κούραζαν τον ακροατή. Δυστυχώς, εδώ η δομή αν και είναι αρκετά καλή, δεν είναι τέλεια. Έτσι υπάρχουν σημεία που επαναλαμβάνονται περισσότερο απ’ ότι θα έπρεπε και άλλα που γίνονται κουραστικά.
Η απόδοση των οργάνων είναι υψηλού επιπέδου. Οι κιθάρες είναι το κυρίαρχο όργανο στις συνθέσεις με τον άλλοτε βρώμικο, βαρύ, σκοτεινό, επαναλαμβανόμενο ήχο τους και άλλοτε με τον “άσχημο”, χαοτικό, δυσαρμονικό, δημιουργούν την έντονη ατμόσφαιρα των συνθέσεων και μεταφέρουν τις ζοφερές εικόνες στον ακροατή. Ακριβώς μετά τις κιθάρες πρέπει να αναφέρω τα άψογα από κάθε άποψη ντραμς. Έχουν πολύ ενδιαφέρουσες γραμμές, με όμορφες αλλαγές, ατμοσφαιρικά περάσματα και βίαια ξεσπάσματα, όλα εκτελεσμένα με άψογη τεχνική, πολύ πάθος και ένταση. Τέλος, τα φωνητικά είναι ακόμα ένα σημείο του δίσκου που ξεχωρίζει. Είναι βαριά Black/Death φωνητικά, απόλυτα μανιασμένα και βάρβαρα, προσφέρουν ακόμα περισσότερη ενέργεια στις συνθέσεις. Το μπάσο δεν ακούγεται καθαρά. Η παραγωγή είναι σκοτεινή και βρώμικη, σε συνδυασμό με την πολύ καλή μίξη, ο ήχος που βγαίνει ταιριάζει τέλεια στις συνθέσεις και ταυτόχρονα δεν δυσκολεύει την ακρόαση. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Ισπανικά και αν κρίνω από το επιβλητικό εξώφυλλο και τη γραφιστική δουλειά, όπως επίσης και τη μουσική, πρέπει να εκφράζει μισανθωπικά συναισθήματα και ιδέες.
Συνοψίζοντας, πιστεύω ότι οι Precaria έχουν προσφέρει έναν πολύ ενδιαφέρον δίσκο. Ο συνδυασμός των δυο ήχων, του Ευρωπαϊκού και του Λατινοαμερικάνικου γίνεται με τρόπο που δείχνει ότι βγαίνει αβίαστα από μέσα τους και αυτό τους κάνει να ξεχωρίζουν. Σίγουρα υπάρχουν αρκετά σημεία που πρέπει να διορθώσει το συγκρότημα σε μελλοντικές του κυκλοφορίες, όπως το θέμα της δομής ή της μεγάλης διάρκειας των κομματιών. Παρ’ όλα αυτά εδώ έχουμε μια αξιόλογη προσπάθεια που αξίζει την προσοχή σας.