Arist:Albtraum
Country: Γερμανία
Type:Demo
Release date:15/07/2014
Label: Goatlord Records
Format:CD
Limitation:15 copies

Misanthropic Antichrist

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (No Ratings Yet)
Loading...
  • 1.
    Six Bells of Doom (Intro)03:06
  • 2.
    Armageddon03:59
  • 3.
    Blasphemy03:46
  • 4.
    Unholy Cross03:57
  • 5.
    Buried Alive08:06
  • 6.
    Outro01:02

The Review

Σε μια πρόσφατη κριτική έγραψα το ότι νιώθω ένα φόβο όταν παίρνω ανεξάρτητες κυκλοφορίες από μονομελή συγκροτήματα. Οι Albtraum λοιπόν, ένα μονομελές συγκρότημα από τη Γερμανία που σχηματίστηκε το 2012, ήρθε να επαληθεύσει αυτό το φόβο. Το “Misanthropic Antichrist” είναι η πρώτη ντέμο κυκλοφορία τους η οποία περιέχει δύο ambient εισαγωγές και πέντε Black Metal συνθέσεις συνολικής διάρκειας είκοσι τεσσάρων λεπτών. Ο δίσκος αυτός παρουσιάζει ωμό και τραχύ Black Metal αφοσιωμένο σε σημείο ενοχλητικό στον αρχικό ήχο των Bathory και ίσως να φέρει στο μυαλό μπάντες όπως οι Sarcofago στην πρώτη τους δουλειά ή οι Von στα παλιά τους ντέμο.

Όσο και αν η παραπάνω περιγραφή ακούγεται ελκυστική, η μουσική που μας παρουσιάζουν οι Albtraum δεν έχει τίποτα κοινό με την φρεσκάδα, την πώρωση και γενικά την ποιότητα των προαναφερθέντων συγκροτημάτων. Τα riff είναι τυπικά tremolo, βρώμικα και εντελώς επαναλαμβανόμενα. Ο ρυθμός είναι κυρίως γρήγορος ενώ υπάρχουν και μερικά αργά ατμοσφαιρικά περάσματα ή γρήγορα ξεσπάσματα ενώ θα συναντήσουμε και κάποια μέτρια σε τεχνική solo. Δυστυχώς πέρα από τη σύνθεση των κομματιών που φαίνεται σαν να επαναλαμβάνει πέντε riff ξανά και ξανά, αυτά τα riff είναι τελείως ανέμπνευστα και δεν έχουν ούτε μία ενδιαφέρουσα στιγμή. Μαζί με τα προβλήματα που υπάρχουν στη σύνθεση, έρχονται να προστεθούν και προβλήματα στη μίξη. Η παραγωγή έχει βγάλει ένα βρώμικο και μπάσο ήχο που όμως δεν ενοχλεί τον ακροατή, δίνει ένα βαρύ και συμπαγή χαρακτήρα στις συνθέσεις και ταιριάζει με το ύφος των κομματιών. Αντίθετα η μίξη έχει προβάλει πολύ τα φωνητικά και τον ήχο των ντραμς στερώντας από τις συνθέσεις το βάθος που χρειάζονται.

Το πρωτόγονο αυτό ύφος που κυριαρχεί τις συνθέσεις, υπάρχει και στην απόδοση των οργάνων. Οι κιθάρες έχουν βρώμικο ήχο, δεν έχουν λάθη και αποδίδουν με αρκετό πάθος τα riff. Το μπάσο μπερδεύεται με το βρώμικο ήχο της κιθάρας και δεν ακούγεται καθόλου. Τα χειρότερα σημεία του δίσκου είναι τα ντραμς και τα φωνητικά. Τα ντραμς πιστεύω ότι παράγονται από ντραμ μασίν καθώς ο ήχος τους είναι πολύ ξερός και επίπεδος ενώ οι γραμμές τους είναι εντελώς επαναλαμβανόμενες χωρία καμία αξιοπρόσεκτη ή ενδιαφέρουσα στιγμή. Τέλος, τα φωνητικά είναι τραχιά ακατέργαστα φωνητικά που αφ’ ενός είναι πολύ ψιλά στη μίξη και γίνονται ενοχλητικά, αφ’ εταίρου είναι εντελώς μονότονα και βαρετά. Το τελευταίο πρόβλημα που αντιμετώπισα στο δίσκο αυτό είναι οι στίχοι. Είναι γραμμένοι στα Αγγλικά και περιέχονται στο cd. Το περιεχόμενό τους είναι βλάσφημο, αντιχριστιανικό και μισανθρωπικό όμως ο τρόπος γραφής του δημιουργού έχει ένα αρκετά παιδαριώδες ύφος.

Γενικά πιστεύω ότι η πρώτη προσπάθεια των Albtraum είναι κακή. Σίγουρα μέσα από τον ήχο που θέλει να παρουσιάσει η μπάντα, φαίνεται η λατρεία της στον παλιό, παραδοσιακό, βάρβαρο Black Metal ήχο, όμως το τελικό αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό. Δεν νομίζω ότι με τα στοιχεία που είδα στην πρώτη κυκλοφορία του συγκροτήματος, χρειάζεται να ακούσουμε κάποια μελλοντική τους δουλειά. Κάποιοι οπαδοί ίσως πρέπει να παραμένουν οπαδοί και να μη γίνονται δημιουργοί. Σας προτείνω να αποφύγετε το δίσκο αυτό.