Arist:Aries
Country:Γαλλία
Type:Full-length
Release date:29/05/2022
Label:Epictural Production / Acid Vicious
Format:CD
Limitation:500 copies

Le dernier sacre

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (No Ratings Yet)
Loading...
  • 1.
    Vie et mort de Saint Jean le Baptiste06:04
  • 2.
    Oriflamme06:11
  • 3.
    Au-devant de la nuit06:56
  • 4.
    À l'océan qui nous sépare06:54
  • 5.
    Viriliter et Sapienter06:13
  • 6.
    Là où je t'ai trouvé06:21
  • 7.
    Le dernier sacre06:24

The Review

Έχουν περάσει επτά χρόνια από τότε που ο La Hire, ένας από τους δύο καλλιτέχνες πίσω από τους Aries από τη Γαλλία, επικοινώνησε μαζί μου πρώτη φορά σχετικά με την πρώτη τους κυκλοφορία, το EP του 2015 ‘D’ombres et de flammes’. Έτσι, μετά από επτά χρόνια σιγής, ο La Hire επικοινώνησε ξανά μαζί μου πριν λίγο καιρό σχετικά με την καινούρια τους κυκλοφορία. Η καινούρια κυκλοφορία είναι ένας ολοκληρωμένος δίσκος, ο οποίος κυκλοφόρησε σε ψηφιακή μορφή από το συγκρότημα και σε περιορισμένη στα 500 αντίτυπα έκδοση cd, τυπώθηκε από τη συνεργασία της Epictural Production και της Acid Vicious. Οπότε, το όνομα του δίσκου είναι ‘Le dernier sacre’ και περιλαμβάνει επτά τραγούδια διάρκειας περίπου σαράντα πέντε λεπτών. Το πρώτο πράγμα που μου τράβηξε την προσοχή ήταν το εντυπωσιακό εξώφυλλο. Αυτή είναι μια αναπαραγωγή ενός τμήματος από τον αυθεντικό πίνακα του François Gérard, ‘Le sacre de Charles X’. Κάτι άλλο που παρατήρησα ξεφυλλίζοντας το booklet, ήταν η αναφορά στον Léon Rameau. Δεν βρήκα κάποια πληροφορία, αλλά υποθέτω ότι είναι ένας Γάλλος ποιητής. Όλες αυτές οι αναφορές δείχνουν ότι το συγκρότημα ενδιαφέρεται για διάφορες μορφές τέχνης και θέλει να δώσει μια ώθηση στον ακροατή να ξεκινήσει να ψάχνει.

Οι Aries παίζουν ένα μελαγχολικό, ρομαντικό και μερικές φορές επικό Black Metal το οποίο κατευθύνεται από τα riffs, με αρκετή ποικιλία όσον αφορά στο ρυθμό αλλά και στο ύφος των riff και στα συναισθήματα που παρουσιάζουν. Το στυλ τους είναι πολύ ενδιαφέρον καθώς συνδυάζει την καλαισθησία, παρόμοια με αυτή που εκδηλώνεται στο εξώφυλλό τους, με τον τραχύ και άσχημο Black Metal ήχο. Βέβαια το στυλ είναι πολύ ενδιαφέρον αλλά σίγουρα δεν μπορεί να κάνει τίποτα από μόνο του. Τα riff με την ποικιλία τους, άλλες φορές ρυθμικά, άλλες επικά, άλλες μελωδικά ή γεμάτα μίσος γρήγορα, συμπληρώνουν τον ηχητικό καμβά και προσφέρουν ένα αξιομνημόνευτο και πολύ ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Η διάρκεια των κομματιών είναι σχεδόν η ίδια στο καθένα, περίπου έξι – επτά λεπτά, και η δομή τους δεν έχει εκπλήξεις καθώς ακολουθεί ένα σταθερό μοτίβο με στροφές, περάσματα, γέφυρες και ρεφρέν, κάνοντας τα κομμάτια εύκολα στην ακρόαση. Οι στίχοι περιλαμβάνονται στο οκτασέλιδο booklet και είναι όλοι γραμμένοι στα Γαλλικά, δεν είμαι σίγουρος με τι έχουν να κάνουν, οπότε δεν θα κάνω καμία υπόθεση.

Όσον αφορά στην απόδοση του συγκροτήματος και στον ήχο της ηχογράφησης, όλα είναι πολύ επαγγελματικά. Ο Léandre είναι υπεύθυνος για τα τύμπανα και η απόδοσή του είναι πολύ σταθερή και δυναμική, ενώ οι γραμμές τους είναι απλές και μινιμαλιστικές, επιτρέποντας στα riff να λάμψουν. Τα υπόλοιπα όργανα και τα φωνητικά έχουν εκτελεστεί από τον La Hire. Οι κιθάρες είναι τα πιο σημαντικά όργανα για τις συνθέσεις τους καθώς είναι αυτές που ορίζουν το σκηνικό και σκιαγραφούν τα διαφορετικά συναισθήματα που θέλει το συγκρότημα να εκφράσει. Το μπάσο είναι παρόν, ακούγεται καλά και οι γραμμές του είναι ενδιαφέρουσες καθώς στηρίζει τις συνθέσεις πολύ καλά και δίνει βάθος στον ήχο. Τα φωνητικά είναι ιδιαίτερα, τραχιά ψιθυριστά Black Metal φωνητικά που θυμίζουν τους Emperor, έχουν πολύ πάθος και προσθέτουν ένα μυστήριο και απόκοσμο συναίσθημα στις συνθέσεις. Η παραγωγή είναι καθαρή και ο ήχος είναι κάπως επίπεδος σε μερικά σημεία. Γενικώς, νομίζω ότι οι συνθέσεις θα ωφελούνταν αρκετά αν είχαν περισσότερο βάθος και λίγο πιο μπάσο ήχο. Η μίξη είναι ισορροπημένη τονίζοντας τις κιθάρες και το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό.

Τελειώνοντας, επτά χρόνια σιγής είναι πολλά, ειδικά για ένα καινούριο συγκρότημα. Παρόλα αυτά, οι Aries κατάφεραν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες, να δουλέψουν πάνω στις ιδέες τους και τελικά να κυκλοφορήσουν ένα πολύ όμορφο δίσκο. Ο δίσκος έχει πολύ ενδιαφέρουσες στιγμές και μου άρεσε η εξέλιξη από το ένα κομμάτι στο επόμενο, ωστόσο αν έπρεπε να διαλέξω τα τρία που μου άρεσαν περισσότερο, Vie et mort de Saint Jean le Baptiste, À l’océan qui nous sépare και Le dernier sacre. Όσοι από εσάς έχετε ακούσει το προηγούμενο EP και σας άρεσε, σίγουρα θα ενθουσιαστείτε με αυτό εδώ. Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι αυτός είναι ένας από εκείνους τους δίσκους που μπορεί να εκτιμηθεί από όσους είναι στον Black Metal ήχο.