Czarne rytuały otchłani

Από τη στιγμή που άνοιξα το φάκελο και έβγαλα το δίσκο των Aryman, κατάλαβα ότι εδώ κάτι καλό συμβαίνει. Δεν είναι μόνο η συμπάθεια που έχω στη σκηνή της Πολωνίας, αλλά και η απλή αλλά ιδιαίτερη γραφιστική δουλειά. Έτσι λοιπόν έβαλα να ακούσω το πρώτο κομμάτι για να καταλάβω περί τίνος πρόκειται. Όπως καταλαβαίνετε δεν κατάφερα να σταματήσω στο πρώτο κομμάτι. Παράτησα τους άλλους δίσκους που άκουγα και αποφάσισα να ασχοληθώ μόνο με αυτόν. Οι Aryman ήταν ένα διμελές συγκρότημα και από το 2015 έχουν γίνει πενταμελές, υπάρχουν από το 2000 και έχουν κυκλοφορήσει ένα ντέμο, δύο EP, ένα split και δύο ολοκληρωμένους δίσκους. Το “Czarne rytuały otchłani” είναι ο δεύτερος δίσκος τους ο οποίος κυκλοφόρησε τέλη Μαΐου και περιέχει δώδεκα κομμάτια από τα οποία το ένα είναι εισαγωγή, συνολικής διάρκειας σαράντα λεπτών.

Η μουσική που παρουσιάζουν οι Aryman, είναι απόλυτα βίαιο, βάρβαρο, τραχύ και μονότονο Black Metal που θα σας φέρει στο μυαλό τραχύ, Ευρωπαϊκό – Σκανδιναβικό Black Metal, αναμεμειγμένο με στοιχεία βάρβαρου, μονότονου, Αμερικάνικου ήχου στο ύφος των Demoncy. Τα riff είναι τραχιά, άλλοτε μελωδικά – ψυχρά, άλλοτε πολεμικά στο ύφος των Marduk και άλλοτε μονότονα και βάρβαρα. Υπάρχουν πολλά ατμοσφαιρικά, ομιχλώδη σημεία που δημιουργούν εικόνες σκότους και ψυχρά συναισθήματα. Τα μακρόσυρτα, υψίτονα riff καταφέρνουν να βγάλουν πολύ έντονα συναισθήματα, καθώς και πολύ ζωντανές εικόνες πολέμου και καταστροφής. Συνδυασμένα τα παραπάνω, προσφέρουν μια φοβερή, πολεμική εμπειρία. Παρ’ όλα αυτά, ενώ τα κομμάτια έχουν κανονική διάρκεια, από τρία μέχρι πέντε λεπτά, σε κάποια σημεία ακούγονται κάπως μεγάλα και κουραστικά. Αυτό οφείλεται στην μονότονη, με ελάχιστες αλλαγές συνθετική προσέγγιση του συγκροτήματος, κάτι που από τη μία πλευρά βγάζει τον ακροατή από την ατμόσφαιρα, όμως από την άλλη με αυτόν τον τρόπο δίνει αυτή την καταθλιπτική, χαοτική και βάρβαρη απεικόνιση του πολέμου.

Η απόδοση του συγκροτήματος όσο αφορά στα όργανα είναι υψηλού επιπέδου. Οι κιθάρες είναι τραχιές και βάρβαρες, παιγμένες με πολύ πάθος και έντονο συναίσθημα. Παρουσιάζουν τα riff σαν μια συμπαγή πολεμική μηχανή έτοιμη να καταστρέψει τα πάντα. Το μπάσο δεν ακούγεται καθαρά, καλύπτεται από της κιθάρες, όμως γεμίζει τον ήχο άψογα. Τα ντραμς έχουν πολύ ενδιαφέρουσες γραμμές, γρήγορες και δυναμικές χωρίς να λείπουν τα τεχνικά, πιο αργά περάσματα. Η απόδοσή τους είναι άψογη, βγάζοντας τη βία, το πάθος και το δυναμισμό που απαιτούν οι συνθέσεις. Τα φωνητικά είναι ένα πολύ ιδιαίτερο κομμάτι του δίσκου. Άλλες φορές με τις περίεργες απαγγελίες τους θυμίζουν τον Attila από Mayhem, άλλες φορές με την τρέλα που βγάζουν θυμίζουν τον Franta Štorm από τους Master’s Hammer, ενώ άλλες θυμίζουν τους Cultes Des Ghoules. Τέλος, η παραγωγή είναι καθαρή και η μίξη αρκετά ισορροπημένη, παράγουν ένα πολύ έντονο και συμπαγές αποτέλεσμα. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Πολωνικά.

Συνοψίζοντας, η δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά των Aryman είναι υψηλού επιπέδου και μπορεί να προσφέρει στον ακροατή ζωντανές εικόνες και πολύ έντονα συναισθήματα. Το συγκρότημα δείχνει να δουλεύει και να βελτιώνεται, κάτι που μου επιβεβαιώνει την πεποίθηση ότι στην επόμενη κυκλοφορία τους θα διορθώσουν και τα λίγα προβλήματα που υπήρχαν σε κάποια σημεία στις συνθέσεις τους. Οι οπαδοί του βάρβαρου, πολεμοχαρούς, Ευρωπαϊκού Black Metal αγοράστε χωρίς δεύτερη σκέψη. Οι υπόλοιποι ακούστε το και είμαι σίγουρος ότι θα το εκτιμήσετε.