Pour Redevenir Poussière

Δύο χρόνια μετά το “Aux Portes de la Mort” οι Γάλλοι Chadenn επιστρέφουν μέσα στο 2012 με τον καινούριο τους ολοκληρωμένο δίσκο ο οποίος ονομάζεται “Pour Redevenir Poussière”. Ο δίσκος περιέχει οχτώ καινούριες συνθέσεις και μία από παλιότερο δίσκο διαφορετική μίξη και διαρκεί για περίπου πενήντα λεπτά. Η μόνη αλλαγή στη σύνθεση του συγκροτήματος είναι στις κιθάρες αλλά όπως φαίνεται είναι αρκετά σημαντική όπως μπορούμε να δούμε στα νέα στοιχεία στη μουσική τους, αυτό σημαίνει ότι τα απλά, μινιμαλιστικά riff απουσιάζουν εντελώς και η κατεύθυνση που έχουν ακολουθήσει στο δίσκο αυτό πηγαίνει προς το καθαρό Σκανδιναβικό Black Metal.

Σίγουρα από τον προηγούμενο δίσκο, υπάρχει βελτίωση όσο αφορά στα riff, όπως επίσης και στη δομή των κομματιών τα οποία έχουν γίνει πιο ενδιαφέροντα. Τα χαρακτηριστικά ψηλά, μακρόσυρτα riff τα οποία γνωρίσαμε στον προηγούμενο δίσκο είναι ακόμα εδώ και δυστυχώς είναι ακόμα ανέμπνευστα. Παρ’ όλα αυτά το θετικό είναι ότι υπάρχουν ρυθμικά, γεμάτα ενέργεια Thrash/Black riff, αργά, καταθλιπτικά περάσματα με δυσαρμονικές μελωδίες και μερικά πολύ ενδιαφέροντα, επικά riff τα οποία σώζουν τις συνθέσεις. Τα riff είναι καθαρά, κυρίως γρήγορα και έχουν χάσει αυτό το τραχύ και ωμό στυλ που είχαν τα riff του προηγούμενου δίσκου.

Οι κιθάρες, παρόλο που έχουν προσπαθήσει πολύ να αποδώσουν τα riff όπως πρέπει, και σε ένα μεγάλο μέρος του δίσκου το έχουν πετύχει, σε κάποια σημεία, ο ακροατής μπορεί να αντιληφθεί μια αβεβαιότητα και μια ατολμία στην απόδοσή τους. Τα τύμπανα είναι καλοπαιγμένα, με ενδιαφέρουσες γραμμές, ποικιλία στο ύφος του παιξίματός τους και δυναμισμό, κάτι που δεν έχουν οι κιθάρες. Όσο και αν προσπάθησα δεν κατάφερα να ακούσω ούτε νότα από το μπάσο. Τα φωνητικά είναι ακόμα στο καλό επίπεδο που ήταν και στον προηγούμενο δίσκο, όσο αφορά στην έκφραση και στην ενέργεια που βγάζουν, είναι τραχιά, έχοντας χάσει τον ωμό χαρακτήρα που είχαν. Η παραγωγή είναι μπάσα και καθαρή, βγάζει ένα βαρύ ήχο, αρκετά συμπαγή που ταιριάζει στο ύφος των συνθέσεων. Σχετικά με τη μίξη, οι κιθάρες παίζουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο και είναι πιο ψηλά από τα υπόλοιπα όργανα αλλά χωρίς να γίνονται ενοχλητικές κατά τη διάρκεια της ακρόασης, ενώ το λάθος είναι η απουσία του μπάσου. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Γαλλικά και τα φτωχά Γαλλικά μου δεν με βοηθούν να καταλάβω σε τι αναφέρονται.

Είναι πολύ θετικό να βλέπεις μια μπάντα από τη μια κυκλοφορία στην άλλη, να δουλεύει, να προσπαθεί, να ωριμάζει, να βελτιώνεται. Σίγουρα οι Chadenn έχουν δουλέψει αρκετά και έχουν προχωρήσει μερικά βήματα μπροστά και αυτό πρέπει να αναφερθεί αλλά δεν έχουν φτάσει ακόμα το επίπεδο που θα έπρεπε να είχαν φτάσει. Υπάρχουν λάθη, τα βαρετά, ανέμπνευστα riff είναι ακόμα εδώ και καταστρέφουν ό,τι έχουν διορθώσει. Ο δίσκος δεν είναι κακός, έχει τα καλά και τα άσχημά του σημεία, έτσι δεν νομίζω ότι είναι χάσιμο χρόνου να τον ακούσετε.