Voracious Demons of Megalomania
- 1.Hymn to the Father of Dark Art05:34
- 2.The Tower of Dark Wizardry05:33
- 3.The Lust of Violence05:46
- 4.I'm the Abomination06:04
- 5.Puls chaosu04:35
- 6.Pieśń murszejących kości06:13
- 7.Crippled Giant05:40
- 8.Subliminal Voices06:03
The Review
Ακριβώς μετά από ένα χρόνο, οι Czarna Magia, το προσωπικό συγκρότημα του πολυτάλαντου μουσικού Balrog, επιστρέφουν στις 30 του Ιανουαρίου του 2020 για να κυκλοφορήσουν τον πρώτο ολοκληρωμένο τους δίσκο. Έχω λάβει την έκδοση του δίσκου σε CD η οποία κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2020 από την The End of Time Records, τη δισκογραφική εταιρεία υπεύθυνη και για τη φυσική έκδοση της προηγούμενης κυκλοφορίας του συγκροτήματος. Έτσι, ο δίσκος λέγεται Voracious Demons of Megalomania και περιέχει οχτώ κομμάτια συνολικής διάρκειας σαράντα πέντε λεπτών. Η πρώτη εντύπωση έρχεται από το ασυνήθιστο εξώφυλλο, το οποίο δείχνει τρεις εκδοχές του Balrog, μία που κρατάει την κιθάρα, μία που κρατάει το μπάσο και μία που κρατάει ένα τύμπανο. Υποθέτω ότι με το εξώφυλλο και τον τίτλο του δίσκου ότι θέλει να δώσει μια οπτική αναπαράσταση των διαφορετικών εκδοχών, προσωπικοτήτων, διαφορετικών δαιμόνων οι οποίοι κατοικούν μέσα του. Το ίδιο άτομο σε διαφορετικές στάσεις μπορεί να συμβολίζει τις διάφορες, μερικές φορές διαφορετικές πτυχές του ίδιου πράγματος. Μία άλλη πιο απλή ερμηνεία του οπτικού ερεθίσματος μπορεί να είναι το γεγονός ότι ο Balrog είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για το δίσκο αυτό, από τη σύνθεση των τραγουδιών μέχρι την παραγωγή και την επεξεργασία. Η χρήση της λέξης Μεγαλομανία δείχνει επίσης και κάποιο σαρκασμό. Υποθέτω ότι είναι ένας συνδυασμός των προαναφερθέντων, παρόλα αυτά φαίνεται κάπως περίεργο.
Όσο αφορά στη μουσική, το συγκρότημα σε αυτόν το δίσκο συνεχίζει να αποτίει φόρο τιμής στο παλιάς σχολής Black Metal. Οι Heavy Metal και οι Celtic Frost επιρροές είναι έντονες στο δίσκο αυτό. Η σύνθεση των κομματιών είναι απλή, με καθαρή, ευθύβολη δομή, χτίζουν τα κομμάτια με τα μεσαίας ταχύτητας riff και μερικά αργά περάσματα προς τα γρήγορα σημεία. Τα riff επίσης, είναι απλά, μερικές φορές επαναλαμβανόμενα, συνδυάζοντας τις επιρροές του πρώτου κύματος Black Metal με το αποκρυφιστικό σκότος συγκροτημάτων όπως οι Mortuary Drape ή Denial of God και με πολλά Heavy/Doom στοιχεία. Επιπροσθέτως, πρέπει να αναφερθώ στα βάρβαρα, γρήγορα σημεία που σφυροκοπούν, τα οποία δίνουν μία πιο κτηνώδη και πρωτόγονη οπτική στα κομμάτια.
Όπως ανέφερα πιο πάνω, όλα τα όργανα είναι παιγμένα από τον Balrog, όπως επίσης και η ηχογράφηση και η μίξη έχουν γίνει στο στούντιο που έχει στο σπίτι του και είναι υπεύθυνος και για τις συνθέσεις και τους στίχους. Οι κιθάρες έχουν καθαρό ήχο και είναι παιγμένες με ακρίβεια. Το μπάσο ακούγεται καθαρά και προσθέτει στην ατμόσφαιρα ένα σκοτεινό και ζεστό συναίσθημα. Στο booklet αναφέρεται ότι τα τύμπανα είναι παιγμένα χωρίς τη χρήση των trigger και μπορώ να πω ότι ο ήχος τους είναι πολύ καλός. Παρόλα αυτά, η απόδοση τους ακόμα έχει προβλήματα όσο αφορά σε θέματα χρονισμού, αν και υπάρχει μια μικρή βελτίωση σε σχέση με τον προηγούμενο δίσκο. Τα φωνητικά είναι βαριά, βαθιά γρυλίσματα εκτελεσμένα με πάθος, προσθέτουν σκότος και βαρβαρότητα στο τελικό αποτέλεσμα. Η παραγωγή είναι ζεστή, καθαρή και μπασάτη και μαζί με τη μίξη η οποία είναι πολύ ισορροπημένη, δίνουν ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα που δίνει έμφαση σε όλα τα όργανα και διατηρεί τον συμπαγή ήχο των συνθέσεων. Οι στίχοι εδώ είναι γραμμένοι στα Αγγλικά, ακόμη ένα καινούριο στοιχείο, εκτός από δύο τραγούδια γραμμένα στα Πολωνικά. Μου άρεσε η Πολωνική γλώσσα στα δύο τραγούδια εδώ και στην προηγούμενη κυκλοφορία καθώς είναι μια γλώσσα που ταιριάζει πολύ όμορφα στο ύφος της μουσικής, αν και μου άρεσαν και τα Αγγλικά κομμάτια επίσης. Οι στίχοι μιλούν για μοναξιά, σκοτάδι, τον Baphomet και το μίσος για το ανθρώπινο είδος.
Το Voracious Demons of Megalomania, είναι μία καλή προσπάθεια, σε γενικές γραμμές. Σίγουρα, το πρόβλημα με την απόδοση των τυμπάνων υπάρχει ακόμα αλλά έχει βελτιωθεί ελάχιστα. Ο ήχος του τελικού αποτελέσματος επίσης έχει βελτιωθεί και η σύνθεση, παρόλο που κάποια riff φαίνεται σαν να είναι ελάχιστα αλλαγμένα και χρησιμοποιημένα σε διάφορα σημεία του δίσκου, έχει βελτιωθεί ελάχιστα και αυτή. Τα τραγούδια που μου άρεσαν περισσότερο είναι τα Hymn to the Father of Dark Art, The Tower of Dark Wizardry και I’m the Abomination. Αν δεν έχετε ακούσει την προηγούμενη κυκλοφορία, αυτή εδώ είναι μια καλή ευκαιρία να τους γνωρίσετε, ειδικά αν είστε οπαδός του παλιάς σχολής Black Metal.