Helvegr
- 1.Byrdh02:58
- 2.Vinda07:20
- 3.Hyrr07:22
- 4.Heimr06:09
- 5.Vagr05:09
- 6.Sunna06:46
- 7.Natt05:01
- 8.Liflat06:16
The Review
Οι Donarhall είναι ένα μονομελές συγκρότημα με καταγωγή από τη Γερμανία και υπάρχει από το 2016. Αυτό που τράβηξε την προσοχή μου, πριν ακόμα ακούσω τη μουσική τους, είναι η πασότητα των κυκλοφοριών τους. Από μια μικρή αναζήτηση μπορείς να ανακαλύψεις ότι ο Gnev, το μυαλό πίσω από τους Donarhall, έχει ήδη κυκλοφορήσει πέντε ολοκληρωμένους δίσκους, δύο splits και ένα EP μόλις μέσα σε τρία χρόνια ύπαρξης της μπάντας. Αναφέρω συγκεκριμένα αυτή τη μπάντα (Donarhall), γιατί ο Gnev εμφανίζεται σε διάφορα άλλα συγκροτήματα, κυρίως μονομελή, και μέσα στο 2019 έχει κυκλοφορήσει συνολικά έξι ολοκληρωμένους δίσκους και ένα demo. Όλη αυτή η μουσική παραγωγή είναι κάτι περίεργο για μένα και σίγουρα δεν είχα και την καλύτερη άποψη όταν έβαλα το cd να παίξει. Το Helvegr κυκλοφόρησε στις 25 του Ιουλίου του 2019 σε περιορισμένη έκδοση στα 500 αντίτυπα από τη Symbol of Domination Prod. και περιέχει οχτώ ορχηστρικά κομμάτια τα οποία διαρκούν συνολικά σαράντα επτά λεπτά.
Από τη μινιμαλιστική, ασπρόμαυρη φιλοτέχνηση, η οποία απεικονίζει ένα βουνό, περίμενα κάτι επικό και παγωμένο. Έπεσα σχετικά μέσα καθώς οι Donarhall παίζουν ένα μελωδικό, άλλες φορές αργό άλλες πιο γρήγορο Black Metal, συνδυάζοντας τα έντονα μελαγχολικά συναισθήματα με την παγωνιά του βαρύ χειμώνα και μερικά επικά – ατμοσφαιρικά στοιχεία εδώ και εκεί. Παρόλο που ξεκίνησα να ακούω το δίσκο αυτό με μια αρνητική προσέγγιση, κομμάτι το κομμάτι, ακρόαση την ακρόαση κέρδισαν την προσοχή μου κυρίως με τα riff τους που νομίζω είναι ο κύριος, αν όχι ο μόνος τρόπος, μέσο του οποίου το συγκρότημα προσπαθεί να επικοινωνήσει τα συναισθήματα και τις εικόνες του. Τα riff είναι μελωδικά, βαριά και παθιασμένα, έχουν μερικές πολύ ενδιαφέρουσες στιγμές όπως επίσης και κάποιες βαρετές. Παρόλα αυτά, οι αλλαγές μέσα στο κομμάτι το κάνει πιο ενδιαφέρον και προχωρούν την ιστορία παρά κάτω, αν και μερικές φορές οι αλλαγές δεν ήταν τόσο επιτυχημένες με αποτέλεσμα να χάσουν την προσοχή μου. Τα κομμάτια είναι μεγάλα, καθώς διαρκούν από πέντε μέχρι οχτώ λεπτά αλλά η δομή τους είναι καλή και σπάνια γίνονται βαρετά.
Όσο αφορά την παραγωγή, ο ήχος είναι αρκετά ζεστός και μπασάτος, κάτι που δεν ταιριάζει τόσο στο στυλ της μουσικής καθώς κάποιος θα περίμενε ένα πιο ωμό και σίγουρα πιο παγωμένο αποτέλεσμα. Η ατμόσφαιρα είναι παχιά σαν ομίχλη και σκοτεινή, υπογραμμίζοντας τα μελαγχολικά – καταθλιπτικά συναισθήματα που εκφράζει η μουσική. Τα όργανα δείχνουν μια υψηλού επιπέδου ικανότητα ειδικά οι κιθάρες, οι οποίες είναι καθαρές, πολύ παθιασμένες και γεμάτες συναισθήματα. Το μπάσο είναι πολύ βαρύ και σκοτεινό και δίνει ένα μπασάτο και ζεστό συναίσθημα στη μουσική, ενώ έχει μερικές καλές γραμμές. Τα τύμπανα είναι τυπικά, χωρίς κάτι το εξαιρετικό, είναι σταθερά και υποστηρίζουν τη μουσική πολύ καλά. Η μίξη είναι πολύ καλή και ισορροπημένη, δίνοντας έμφαση στις κιθάρες και δίνοντας το βάθος που χρειάζονται οι συνθέσεις.
Μετά από αρκετές ακροάσεις του Helvegr, έχω ακόμα ανάμεικτα συναισθήματα. Πιστεύω ότι υπάρχουν μερικά πολύ ενδιαφέροντα riff αλλά ο καλλιτέχνης δεν έχει προσπαθήσει να χτίσει πάνω σε εκείνες τις ιδέες. Αντίθετα, έχει παρουσιάσει όλες τις ιδέες του χωρίς να φιλτράρει καμία. Επίσης ένιωσα ότι μου έλειπαν αρκετά τα φωνητικά αλλά αυτό είναι θέμα γούστου. Τα τραγούδια που μου άρεσαν περισσότερο είναι τα Vinda, Sunna και Natt. Πιστεύω ότι αν δουλέψει λίγο περισσότερο και χτίσει τα τραγούδια του πάνω στις καλές του ιδέες, θα δημιουργήσει έναν πολύ ενδιαφέροντα δίσκο. Αυτός εδώ δεν είναι κακός δίσκος αλλά ούτε και πολύ καλός. Οι οπαδοί του ατμοσφαιρικού, μελωδικού και μελαγχολικού Black Metal ακούστε τον.