Longing for Death

Το “Longing for Death” είναι μια split κυκλοφορία στην οποία συμμετέχουν τρεις μπάντες που η κάθε μία εκπροσωπεί μια ξεχωριστή σκηνή – μουσική σχολή του Black Metal. Η πρώτη μπάντα που συναντάμε είναι οι αρκετά γνωστοί ειδικά στο κοινό του DSBM, οι Nocturnal Depression από τη Γαλλία οι οποίοι συμμετέχουν με ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι. Ακολουθούν οι Δανοί Myrd με δύο επίσης ανέκδοτα κομμάτια και ο δίσκος ολοκληρώνεται με το κομμάτι των Vspolokh από τη Ρωσία το οποίο περιέχεται και στον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο αλλά εδώ έχει διαφορετική μίξη και mastering. Ο δίσκος αυτός κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2014 και περιέχει, όπως ανέφερα και πιο πάνω, τέσσερεις συνθέσεις συνολικής διάρκειας τριάντα δύο λεπτών. Με το άκουσμα και μόνο της ύπαρξης μιας DSBM μπάντας όπως οι Nocturnal Depression, σίγουρα θα περιμένεις ότι και τα υπόλοιπα δύο συγκροτήματα (αν δεν τα γνωρίζεις όπως εγώ) είναι συγκροτήματα του ίδιου ήχου και ότι αυτή είναι μια καθαρά DSBM κυκλοφορία. Αυτό όμως δεν συμβαίνει καθώς οι άλλες δύο μπάντες παίζουν παραδοσιακό, τραχύ Black Metal. Παρ’ όλα αυτά ακούγοντας το δίσκο θα ανακαλύψετε ότι τα συγκροτήματα έχουν περισσότερα κοινά στοιχεία παρά διαφορές.

Ξεκινώντας λοιπόν από το κομμάτι των Nocturnal Depression, συναντάμε ένα τυπικό δείγμα της μουσικής του συγκροτήματος. Αν κάποιος ρώταγε «Τι μουσική παίζουν οι Nocturnal Depression;», νομίζω αυτό το κομμάτι είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά για να απαντήσουν στην ερώτηση αυτή. Αργό, ρυθμικό, τραχύ, σκοτεινό, γεμάτο συναισθήματα κομμάτι, αποτελείται από απλά καταθλιπτικά riff τα οποία όμως είναι πολύ ζωντανά και μετατρέπουν τα συναισθήματα σε πραγματικό βίωμα για τον ακροατή. Η δομή του κομματιού είναι καλή καθώς με πολύ λίγες αλλαγές αλλά με έξυπνες λεπτομέρειες καταφέρνει να κρατήσει συγκεντρωμένο τον ακροατή τα δέκα λεπτά που διαρκεί. Η παραγωγή είναι τραχιά, καθαρή αλλά κάπως επίπεδη και σε συνδυασμό με τη μίξη δεν καταφέρνουν να δώσουν το βάθος που χρειάζεται η σύνθεση. Παρ’ όλα αυτά η καλή απόδοση των οργάνων και η πολύ εκφραστική φωνή σε κάνουν να παραβλέπεις την αδυναμία στον ήχο. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Αγγλικά.

Στη συνέχεια συναντάμε δύο τραγούδια των Myrd διάρκειας έξι και πέντε λεπτών αντίστοιχα. Εδώ αλλάζει το ύφος καθώς το συγκρότημα παίζει κλασσικό, γρήγορο, πολεμικό Black Metal όμως ο ήχος παραμένει τραχύς και παγωμένος. Το συγκρότημα συνδυάζει όμορφα τα γρήγορα, βίαια και πολεμικά riff που θα θυμίσουν την Σκανδιναβική σκηνή με ρυθμικά πιο σκοτεινά – μελαγχολικά σημεία δημιουργώντας ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Εδώ η μίξη είναι αρκετά καλή καθώς ακούγονται όλα τα όργανα καθαρά ενώ η παραγωγή βγάζει αυτόν τον τραχύ και παγωμένο ήχο που ταιριάζει στις συνθέσεις. Η δομή των κομματιών είναι καλή καθώς τα κομμάτια δεν είναι τόσο μεγάλα σε διάρκεια, ενώ οι αλλαγές και τα εμπνευσμένα riff τα κάνουν αρκετά ενδιαφέροντα. Όλα τα όργανα είναι παιγμένα άψογα ενώ τα τραχιά φωνητικά που σε σημεία γίνονται κραυγές απόγνωσης εκφράζουν πολύ παραστατικά τα συναισθήματα των τραγουδιών. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Δανικά.

Τέλος, βρίσκουμε το τραγούδι των Ρώσων Vspolokh, το οποίο μου άρεσε περισσότερο απ’ όλα, καθώς συνδυάζει μελαγχολικά riff με αυτό το όμορφο, μελωδικό και επικό ύφος, βγάζοντας ένα αποτέλεσμα που προσφέρει έντονες εικόνες στον ακροατή. Μπορεί η σύνθεση να είναι κάπως επαναλαμβανόμενη καθώς η αλλαγές είναι πολύ λίγες για τα δέκα λεπτά που διαρκεί το κομμάτι, όμως τα ενδιαφέροντα riff και τα έξυπνα σημεία που υπάρχουν κάνουν το κομμάτι αρκετά ενδιαφέρον. Ο ήχος είναι καθαρός και ογκώδης και σε συνδυασμό με την καλά δουλεμένη μίξη βγαίνει ένα συμπαγές, μπάσο και με αρκετό βάθος αποτέλεσμα. Όλα τα όργανα είναι παιγμένα άψογα ενώ μαζί με τις κιθάρες ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα τύμπανα. Η φωνή είναι βίαια και τραχιά και ταιριάζει τέλεια στο ύφος των τραγουδιών. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Ρώσικα.

Το split αυτό μπορεί να μας παρουσιάζει τρεις διαφορετικές μπάντες του Black Metal σε ύφος και ήχο όμως συνδέονται μέσα από το ταξίδι που προσφέρουν στον ακροατή με τα συναισθήματα και τις εικόνες που δημιουργούν. Ο ακροατής περνάει από την κατάθλιψη στο μίσος και τέλος στην επική μελαγχολία ολοκληρώνοντας ένα πλήρες ταξίδι στη μισή ώρα του δίσκου. Είναι μια πολύ καλή κυκλοφορία και για τους οπαδούς των συγκροτημάτων καθώς θα βρουν ακυκλοφόρητο υλικό που δεν περιέχεται αλλού όπως επίσης και για εκείνους που θέλουν να κάνουν μια πρώτη επαφή με τις μπάντες. Έχει κυκλοφορήσει σε τρεις εκδόσεις σε αρκετά περιορισμένο αριθμό οπότε όσοι δεν αγοράσετε αξίζει να τον ακούσετε.