At the End of a Journey

Το EP, “At the End of a Journey”, είναι η μοναδική κυκλοφορία των Skon, ενός μονομελούς συγκροτήματος από τη Σλοβακία, που σχηματίστηκε το 2008. Το EP αυτό κυκλοφόρησε το 2010 και περιέχει τρείς συνθέσεις των Skon και μία διασκευή των Katatonia με συνολική διάρκεια περίπου μισή ώρα. Η μουσική τους, που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί Black Metal, φαίνεται ήδη από το πρώτο κομμάτι ότι έχει πολλές επιρροές από τη μουσική των Katatonia, έτσι και η διασκευή δεν επιλέχθηκε τυχαία.

Τα riff είναι κυρίως μεσαίας ταχύτητας, μελαγχολικά riff που θυμίζουν μια μίξη της δεύτερης περιόδου των Katatonia με κάποια στοιχεία της πρώτης. Τα κομμάτια είναι αρκετά μεγάλα σε διάρκεια και η δομή τους είναι σχεδόν ίδια σε όλο το δίσκο, όπως επίσης και η τεχνική που χρησιμοποιούν στη σύνθεση των riff, έτσι τα κομμάτια να φαίνονται σχεδόν ίδια. Παρ’ όλα αυτά δημιουργούν συναισθήματα και έχουν κάποιες αξιόλογες στιγμές. Το μεγαλύτερο όμως μειονέκτημα, κατά τη γνώμη μου είναι η έλλειψη προσωπικότητας και δημιουργικότητας καθώς η ομοιότητα με τον ήχο των Katatonia είναι μεγάλη.

Οι κιθάρες είναι παιγμένες καλά, ο ήχος τους είναι καθαρός και μελαγχολικός. Το μπάσο δεν ακούγεται καθαρά ενώ τα ντραμς έχουν απλές γραμμές, κάπως επαναλαμβανόμενες, ουσιαστικά ακολουθούν τις κιθάρες. Τα λίγα όμορφα γυρίσματα και περάσματα των τυμπάνων, δεν είναι αρκετά για να κάνουν τις συνθέσεις πιο ενδιαφέρουσες. Τα φωνητικά ανάλογα το σημείο και το συναίσθημα αλλάζουν από Black Metal φωνητικά σε καθαρά τύπου Katatonia και σε πολλά σημεία γίνονται μια ρυθμική απαγγελία. Η παραγωγή είναι καθαρή, λίγο μπασάτη, και μαζί με τη μίξη ο ήχος παράγουν ταιριάζει στο ύφος των συνθέσεων και αναδεικνύει τα συναισθήματα που δημιουργούνται. Οι στίχοι είναι γραμμένοι στα Αγγλικά και είναι μελαγχολικοί, εκφράζουν τις προσωπικές σκέψεις του στιχουργού σχετικά με τον κόσμο, τη ζωή, τη μοναξιά.

Γενικά ο δίσκος των Skon δεν είναι τόσο κακός, όσο αφορά τα τεχνικά του στοιχεία. Αυτό που σίγουρα ενοχλεί είναι η έλλειψη αυθεντικότητας και του προσωπικού στοιχείου στις συνθέσεις τους. Ίσως σε κάποια μελλοντική κυκλοφορία να βρουν την ταυτότητά τους και να φανεί στον ήχο τους. Σίγουρα δεν προτείνω αυτόν το δίσκο σε κανέναν άλλο πέρα από τους οπαδούς των Katatonia. Οι υπόλοιποι αποφύγετε.