Collision of the Worlds
- 1.Day I (With the Sunrise)02:28
- 2.Day II (Inhale - Exhale)06:24
- 3.Day III (Onslaught)10:13
- 4.Day IV (On the Edge)05:27
- 5.Day V (She Is Forgotten)06:27
- 6.Day VI (Collision of the Worlds in Your Mind)06:14
- 7.Day VII (Stairway to Heaven)02:39
- 8.Theme of Laura (Akira Yamaoka cover)03:37
The Review
Οι Windbruch είναι μία μονομελής μπάντα από τη Ρωσία που σχηματίστικε το 2009 και το “Collision of the words” είναι η πρώτη τους κυκλοφορία (2009). Ανοίγοντας το εξασέλιδο booklet δεν βρήκα στίχους αλλά διάφορες φωτογραφίες από φυσικά τοπία, δηλαδή σου δημιουργεί εικόνες πριν ακόμα ακούσεις το δίσκο.
Συνεχίζοντας με το μουσικό κομμάτι του δίσκου, καταλαβαίνεις από την πρώτη νότα το τι πρόκειται να ακούσεις, αργό, μελαγχολικό Black Metal που έχει σκοπό να σου δημιουργήσει εικόνες, συναισθήματα ίσως και να σου ξυπνήσει αναμνήσεις. Οφείλω να ομολογήσω ότι το πετυχαίνει σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Τα riff είναι μακρόσυρτα, αργά, επαναλαμβανόμενα και καλοπαιγμένα και παρ’όλο που τα κομμάτια είναι μεγάλα σε διάρκεια και χωρίς πολλές αλλαγές δεν βαρέθηκα σε κανένα σημείο. Το μπάσο είναι επίσης καλοδουλεμένο και γεμίζει πολύ καλά τον ήχο. Τα ντραμς δεν γνωρίζω αν είναι ντραμ μασίν όμως είναι αρκετά καλά χωρίς να παίζουν ποτέ πρωταγωνηστικό ρόλο και χωρίς να έχουν πολλές αλλαγές. Το ρόλο όμως που παίζουν τον παίζουν σωστά. Επίσης χρησιμοποιούνται αρκετά συχνά ήχοι από τη φύση όπως βροχή, θρόησμα φύλλων, τριζόνια κ.α. Κάνοντας ακόμα πιο έντονες τις εικόνες της φύσης που μου δημιούργησε. Τα φωνητικά είναι τραχιά, περίεργα αλλά πολύ εκφραστικά Black Metal φωνητικά που ίσως βγάζουν συναισθήματα απόγνωσης, έντονης μοναξιάς που δεν τα βγάζει η μουσική και δεν νομίζω ότι ταιριάζουν. Παρ’όλα αυτά μου άρεσαν αρκετά.
Ο καλλιτέχνης προσπαθεί μέσα από τη δουλειά του αυτή να φέρει τον ακροατή ένα βήμα πιο κοντά στη φύση. Η έλειψη στίχων πραγματικά λειτούργησε πιο αποδοτικά από το να είχα τους στίχους μπροστά μου καθώς με άφησε ελεύθερο να δημιουργήσω τις δικές μου εικόνες όπως εγώ θέλω. Η παραγωγή είναι πεντακάθαρη, όλα τα όργανα και οι ήχοι ακούγονται καθαρά, πράγμα που ταιριάζει απόλυτα στην ατμόσφαιρα και στο ύφος του δίσκου. Γενικά πιστεύω ότι τα εφτά κομμάτια (το όγδοο είναι διασκευή) είναι μια αρκετά αξιόλογη προσπάθεια. Δεν μπορώ να πω ότι θα αρέσει σε όλους γιατί δεν είναι το τυπικό καταθλιπτικό DSBM, ούτε μπορώ, πέρα από τα φωνητικά, να το χαρακτηρίσω Black Metal. Αυτό όμως δεν ακυρώνει την ποιότητά του.
Όσοι γουστάρετε την περιγραφή θα γουστάρετε και το δίσκο. Οι υπόλοιποι ακούστε τον πριν αγοράσετε.